Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Μάντσεστερ συγκλόνισε την διεθνή κοινότητα. Δεν ήταν μόνο η βαρβαρότητα της πράξης του βομβιστή αυτοκτονίας, το απρόσμενο της, το αναπάντεχο του να βρίσκεσαι εκεί που δεν έπρεπε την πιο ακατάλληλη στιγμή αλλά και το κοινό στο οποίο εκείνη στόχευε, το target group της όπως πιθανόν θα λέγανε οι αγγλομαθείς. Το κοινό της νεαρής Αμερικανίδας Αριάνα Γκράντε είναι παιδιά και άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα, να ανοίξουν δειλά-δειλά τα φτερά τους.

Στον απόηχο αυτής της τραγωδίας ο Σαμ Μπάρμπερ, καλλιτέχνης σε τοπικό μαγαζί για τατουάζ, κάλεσε σε μία διαφορετικού είδους και ύφους πρωτοβουλία με σκοπό την χορήγηση χρηματικής βοήθειας στις οικογένειες των πρόωρα αδικοχαμένων εκείνου του μοιραίου, όπως έμελλε να εξελιχθεί, απογεύματος Δευτέρας στην Manchester Arena. Νέοι και νέες, μεσήλικοι και ηλικιωμένοι συρρέουν, ως ένδειξη συμπαράστασης, για να κάνουν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός τους ένα τατουάζ μέλισσας· το κόστος ανέρχεται σε 50 λίρες και τα έσοδα θα διατεθούν αποκλειστικά στις οικογένειες των θυμάτων.

Γιατί όμως μέλισσα; Τι συμβολίζει αυτό το έντομο που τσιμπάει αλλά και γλυκαίνει με το μέλι του;

Η μέλισσα αποτελεί τμήμα της σημαίας της πόλης του Μάντσεστερ ήδη από τον 19ο αιώνα και συμβολίζει την κραταιά θέση και τον σπουδαίο ρόλο που διαδραμάτισε η πόλη στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης στην Γηραιά Αλβιόνα. Οι υφαντουργίες της πόλης δούλευαν μάλιστα σε τόσο έντονους ρυθμούς όπου χαρακτηρίστηκαν «θορυβώδη μελίσσια». Αυτός ο οικονομικός πλούτος της αγγλικής αυτής πόλης σαν την γλυκύτητα του μελιού της χάρισε δόξα. Οι αντίξοες συνθήκες εργασίες όμως αλλά και το χαμηλό εισόδημα των ανθρώπων που ουσιαστικά παρήγαγαν τον πλούτο αυτό ήταν τα τσιμπήματα αυτού του διπρόσωπου εντόμου.

H «σκόνη του χρόνου» όμως φέρνει συνήθως μαζί της την παρακμή.

Χάνοντας επομένως σταδιακά σε δυναμική και σημαντικότητα  οι βιομηχανίες της πόλης, έπρεπε να αναζητηθεί μία νέα ταυτότητα, μία ταυτότητα που θα κάλυπτε το κενό που άφησε το παρελθόν. Η φυσιογνωμία του Μάντσεστερ άλλαξε, έγινε πλέον ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κέντρα της βρετανικής ποπ κουλτούρας. Μαζί της άλλαξε όμως και το μεταφορικό περιεχόμενο της μέλισσας, που πλέον συμβολίζει την ενότητα και την αλληλεγγύη. Όπου και αν στρέψει το βλέμμα του ο επισκέπτης μία μέλισσα θα είναι πάντα εκεί, είτε στα κολονάκια στις άκρες των δρόμων, είτε στο μωσαϊκό στην είσοδο του δημαρχείου  είτε στο ρολόι του πύργου του βικτωριανής αρχιτεκτονικής Τhe Principal Manchester.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News