Ένα βράδυ, την περασμένη εβδομάδα την ώρα που γύριζα από μια φίλη μου, την Κατερίνα, ξέρετε τώρα, σας έχω ξαναπεί για αυτή (ναι τότε με τα γιουβαρλάκια των τριών τετάρτων), χτύπησε το τηλέφωνο. Κανονικά δεν το σηκώνω όταν οδηγώ αλλά ήμουν σταματημένη σε φανάρι και ο δρόμος μπρος πίσω άδειος.
«Λέμε να πάμε στον Μαρτίνη, είσαι;» ήρθε η ερώτηση από την άλλη άκρη της γραμμής. «Είμαι ακριβώς απέξω, αν είναι δυνατόν τέτοιος συντονισμός! Και πάνω που σκεφτόμουν να σας πω ότι έχουμε καιρό να φάμε το αρνάκι του Σπανογιάννη».
Παρκάρω αμέσως, σε χρόνο dt καταφθάνουν και τα φιλαράκια μου με τη μηχανή. Ο Γιάννης και ο Κώστας είναι γερά πιρούνια, παραγγείλαμε, λοιπόν, σχεδόν το μισό κατάλογο που είναι τεράστιος στου Μαρτίνη και επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά αυτό που ξέρουμε εδώ και χρόνια: ότι η ποιότητά του παραμένει πάντα το ίδιο καλή.
Ο Μαρτίνης είναι ένα από τα πιο παλιά καλά αθηναϊκά μαγαζιά του κλασικού τρίπτυχου ταβέρνα-μαγειρείο-ψητοπωλείο που λειτουργεί εδώ και σαράντα χρόνια όλη την ημέρα, χειμώνα (γύρω από ένα τζάκι διπλή όψεως) – καλοκαίρι (στην ρομαντική αυλή του στην πλάτη του Αγίου Λουκά) και είμαι πανευτυχής γιατί βρίσκεται στη γειτονιά μου.
Και για να μην μακρηγορώ, το αρνάκι λεμονάτο με πατάτες στο φούρνο είναι το κορυφαίο πιάτο του (κατ’ εμέ). Ο μουσακάς ακολουθεί. Ζήτησα λοιπόν τη συνταγή και ο σεφ Βασίλης Σπανογιάννης, ο ήρωας μάγειρος που ετοιμάζει καθημερινά πολλές εκατοντάδες μερίδες στις μαρμίτες του, μού την έστειλε αμέσως. Κάντε το λοιπόν στο κυριακάτικο τραπέζι και θα με θυμηθείτε.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News