Είναι 79 ετών, κι όμως δουλεύει τρεις ημέρες την εβδομάδα, θεραπεύει –ή προσπαθεί να θεραπεύσει- τριάντα άτομα την ημέρα, παλεύοντας με δαίμονες. Ο πατέρας Βιντσένζο Ταραμπορέλι είναι ο πιο απασχολημένος εξορκιστής στο Βατικανό. Αλλά για πόσο ακόμη; Είναι ψυχοφθόρα δουλειά. Το σώμα του κουράζεται. Και δεν υπάρχει κανένας να τον αντικαταστήσει, οι νέοι ιερείς φοβούνται!

Εκείνος εξηγεί σε δημοσιογράφο του BBC τι ακριβώς κάνει. Περιμένει τον «ασθενή» του σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα, γεμάτο μικρά αγαλματίδια αγγέλων. Εχει ένα συρτάρι γεμάτο γλυκά, λιχουδιές για να τον γλυκάνει. Στον τοίχο είναι κρεμασμένη η πιστοποίηση: Εξορκιστής με τον νόμο. Κάθεται στο γραφείο του κι απέναντί του κάθεται ο «ασθενής».

«Πριν αρχίσουμε όμως τις συσκέψεις, τους ζητώ να δουν έναν ψυχολόγο ή έναν ψυχίατρο κι ύστερα να μου φέρουν τη γνωμάτευση», εξηγεί. Βρίσκεται σε επαφή με τους ψυχολόγους και τους γιατρούς –τι συζητάνε άραγε;

Ισως οι ειδικοί του δίνουν συμβουλές. Γιατί προτού αρχίσει τις ιεροτελεστίες, ο πατέρας συζητά με τον ασθενή. Υστερα τον καλεί να προσευχηθούν μαζί. Αρχίζει να απαγγέλλει στίχους από το Ευαγγέλιο – από τη χρήση οι σελίδες είναι δεμένες μεταξύ τους με ταινία πλέον. Εχει τον σταυρό στο χέρι για να διώξει τα κακά πνεύματα.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να διώξει τους δαίμονες; Μία (παντρεμένη) γυναίκα πήγαινε για θεραπεία επί 13 χρόνια! Ερχόταν στο γραφείο, εκείνος άρχισε να προσεύχεται, εκείνη έμπαινε σε κατάσταση ύπνωσης. Ξερνούσε προσβολές, βλασφημίες. «Γρήγορα κατάλαβα ότι ήταν δαιμονισμένη», εξήγησε για μία από τις πιο δύσκολες υποθέσεις που έχει αναλάβει.

Οσο συνεχιζόταν η ιεροτελεστία, εκείνη ένιωθε όλο και χειρότερο. «Οταν είπα στον δαίμονα, “στο όνομα του Ιησού, σε διατάζω να φύγεις”, άρχισε να ξερνάει μικρές μεταλλικές καρφίτσες». Εβγαζε μαλλιά, μικρές πέτρες, κομμάτια ξύλου. «Μοιάζει εξωπραγματικό, ε; Κι όμως είναι πραγματικό», τόνισε ο ιερέας.

Για την Καθολική Εκκλησία, ο δαιμονισμός είναι πολύ υπαρκτός. Το ίδιο και ο εξορκισμός. Για τους ιερείς είναι κι ένας τρόπος να ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά ενός δολοφόνου. Ακόμη κι ενός τζιχαντιστή. Ο 85χρονος παπάς Ζακ Χαμέλ, που σκοτώθηκε από φανατισμένους ισλαμιστές τον Ιούλιο στη γαλλική Ρουέν, αντέδρασε αυθόρμητα στα μαχαίρια των δράστεων, φωνάζοντας «Εξω σατανά!».

Μα οι τζιχαντιστές δεν ήταν δαιμονισμένοι, ήταν ριζοσπαστικοποιημένοι ή τυφλωμένοι από το μίσος. Οι δολοφόνοι δεν είναι σε ύπνωση από κάποια εξωπραγματική δύναμη, είναι κυριευμένοι από κάποιον πόθο ή από κάποια ψυχική διαταραχή ή από κάποια ανάγκη. Ή τέλος πάντων η εξιχνίαση του μυαλού ενός δολοφόνου είναι δουλειά επιστημόνων, εγκληματολόγων, γιατρών και όχι ιερέων. Κι αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι δαιμονισμένοι στην πραγματικότητα υποφέρουν από ψυχολογικά ή ψυχιατρικά προβλήματα. Τι έχει να πει στον αντίλογο ο πατέρας Ταραμπορέλι; «Κάποιος που δεν είναι πιστός, δεν πιστεύει ούτε στον διάβολο. Αλλά ο πιστός ξέρει ότι ο διάβολος υπάρχει, μπορεί να το διαβάσεις στο Ευαγγέλιο», εξηγεί ο ίδιος. «Τότε αρκεί να παρατηρήσεις την επικαιρότητα. Ποτέ δεν ήταν χειρότερη. Αυτές οι βίαιες πράξεις δεν είναι ανθρώπινες». Κι ο Ταραμπορέλι ψυχοθεραπεία κάνει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News