Η Πέτρα Λάζλο είναι η πιο γνωστή εικονολήπτρια της Ουγγαρίας, ίσως και σε όλον τον κόσμο. Για όλους τους λάθος λόγους. Ηταν η γυναίκα που με την κάμερα στα χέρια κλοτσούσε και έβαζε τρικλοποδιές σε απελπισμένους πρόσφυγες, οι οποίοι προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα της Ουγγαρίας. Με τη συμπεριφορά της τον Σεπτέμβριο 2015 η Λάζλο αποτέλεσε την προσωποποίηση της αποδεδειγμένης πλέον ξενοφοβίας και ρατσιστικής συμπεριφοράς των Ούγγρων.

Αργότερα καταδικάστηκε για διατάραξη της ειρήνης και απολύθηκε από τον ακροδεξιάς ιδεολογίας σταθμό στον οποία εργαζόταν.

Η ίδια αργότερα προσπάθησε να μείνει στο παρασκήνιο. Εγραφε μετά ότι δαιμονοποιήθηκε άδικα, ότι δεν είναι «άκαρδη ρατσίστρια που κλοτσάει πρόσφυγες» και ότι δεν αξίζει όλο αυτό το κυνήγι μαγισσών εναντίον της ούτε και τις απειλές. Είπε δε ότι σκέφτεται να φύγει για τη Ρωσία για να αρχίσει μια καινούργια ζωή.

Την περασμένη εβδομάδα, όμως, όπως γράφουν οι Financial Times, η γυναίκα αυτή ξαναήλθε στο προσκήνιο. Τοπική εφημερίδα έγραψε την περασμένη Παρασκευή ότι η Λάζλο κέρδισε βραβείο για το μοντάζ ενός ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο σύζυγός της και αφορά την σοβιετική εισβολή στη χώρα το 1956. Το φεστιβάλ οργανώθηκε από βουλευτή του κυβερνώντος, ακροδεξιού κόμματος Fidesz.

Η σύντομη ταινία μιλά για την ζωή του Γκιόργκι Χέρχοφ, ενός άνδρα που σκοτώθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1956 σε σύγκρουση με τους Σοβιετικούς, αφού νωρίτερα είχε αγνοήσει την έκκληση της οικογένειας του να φύγει στο εξωτερικό για να αποφύγει -και αυτός όπως χιλιάδες άλλοι- την εισβολή.

Το ντοκιμαντέρ χρηματοδοτήθηκε με ένα εκατομμύριο φιορίνια (περίπου 3.250 ευρώ) από την επιτροπή που οργανώνει τις εκδηλώσεις μνήμης.

Η βράβευση, ο χρόνος, που συμπίπτει με την 60η επέτειο της εισβολής σε λίγες ημέρες, και τα πρόσωπα που εμπλέκονται δίνουν στην υπόθεση μια ειρωνική διάσταση που δεν είναι δυνατόν να μην προσέξει κανένας.

Μια γυναίκα που εθεάθη να κακομεταχειρίζεται πρόσφυγες βραβεύεται για τη δουλειά της πάνω σε ένα γεγονός που προκάλεσε 200.000 πρόσφυγες από την Ουγγαρία προς γειτονικές, δυτικές χώρες.

Και η κυβέρνηση που έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι οι πρόσφυγες και μετανάστες από τη Μέση Ανατολή δεν είναι καθόλου δεκτοί, χρηματοδοτεί και βραβεύει ένα ντοκιμαντέρ για ένα γεγονός προσφυγιάς – αν και η κυβέρνηση καθόλου δεν θα ήθελε να το εμφανίσει σαν τέτοιο στις εκδηλώσεις.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έφτασε μάλιστα σε δημοσίευση σε μπλογκ να εξηγήσει ότι οι πρόσφυγες του 1956 δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς του 2015 γιατί και οι εθνικότητες και τα κίνητρά τους είναι διαφορετικά. «Η κουλτούρα αυτών των μεταναστών είναι εντελώς βέβαιο ότι δεν έχει καμία σχέση με την ιουδαιοχριστιανική μας κουλτούρα. Μπορούμε να αγνοήσουμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο και να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχει θέμα με την αφομοίωσή τους στην Ευρώπη», έγραφε.

Ενα και πλέον χρόνο μετά το περιστατικό, καταλήγουν οι FT, οι ζωές των πρωταγωνιστές πήραν διαφορετικές πορείες.

Μπορεί η  Λάζλο να βραβεύτηκε στο φεστιβάλ, ενώ ο Οσάμα Αμπντούλ Μοσέν, ο άνδρας με το κοριτσάκι που κλοτσούσε η εικονολήπτρια, ακόμα παλεύει στην Ευρώπη. Αν και ο Μοσέν πήγε στην Ισπανία και εργάστηκε στην εθνική προπονητική ομοσπονδία, το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε λόγω της δυσκολίας του να μάθει τη γλώσσα. Η οικογένειά του είναι στην Τουρκία ενώ δεν δέχτηκε τη συγγνώμη της Λάζλο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News