675
Πολίτες καταθέτουν λουλούδια στη μνήμη της Κοξ, στο Λονδίνο | REUTERS/Neil Hall

Η πολιτική δολοφονία που αλλάζει τα πάντα

Protagon Team Protagon Team 17 Ιουνίου 2016, 14:51
Πολίτες καταθέτουν λουλούδια στη μνήμη της Κοξ, στο Λονδίνο
|REUTERS/Neil Hall

Η πολιτική δολοφονία που αλλάζει τα πάντα

Protagon Team Protagon Team 17 Ιουνίου 2016, 14:51

Μια γυναίκα λίγο πριν κλείσει τα 42 της. Μια σύζυγος, μια μητέρα, μια ακτιβίστρια. Ενα ανερχόμενο αστέρι στην πολιτική σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας. Ενα αστέρι που έσβησε πριν καν φωτίσει όσο μπορούσε.

Η Τζο Κοξ δεν βρίσκεται εν ζωή από το απόγευμα της Πέμπτης, όταν ένας 52χρονος άντρας την πυροβόλησε στο κεφάλι και στη συνέχεια τη μαχαίρωσε λυσσαλέα. Ολα όσα έγιναν το μεσημέρι της Πέμπτης, 16 Ιουνίου, στο Μπίρστολ της Αγγλίας αλλάζουν ριζικά τα δεδομένα στην πολιτική και κοινωνική βρετανική ζωή. Ιδιαίτερα, όμως, αλλάζουν τα πάντα όσον αφορά το δημοψήφισμα που πρόκειται να γίνει στις 23 Ιουνίου και το οποίο θα κρίνει την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε και η ανακοίνωση της Αστυνομίας, το απόγευμα της ΠΑρασκευής μιλάει για μία «στοχευμένη επίθεση “ακροδεξιού εξτρεμισμού”».

Αρχικά, θυμηθείτε εδώ τι έγινε την Πέμπτη.

Τώρα, ας μάθουμε ποια ήταν η Τζο Κοξ, η οποία εκλέχθηκε και μπήκε για πρώτη φορά στο βρετανικό κοινοβούλιο την περασμένη χρονιά.

Το ανερχόμενο αστέρι

Κι αν η παρουσία της στα έδρανα ήταν βραχύβια, ο ντόρος που έκανε με την παρουσία της και τη δράση της ήταν αντιστρόφως ανάλογος. Ασχολήθηκε με το Προσφυγικό και την κατάσταση στη Συρία, αλλά δεν έμεινε εκεί. Ηταν ενεργό μέλος της καμπάνιας υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ και όργωνε όλη τη βρετανική επικράτεια, δίνοντας ομιλίες για το ζήτημα. Και πιο πριν, για 10 ολόκληρα χρόνια, ήταν βασικότατο στέλεχος της Oxfam, του βρετανικού οργανισμού που συντονίζει φιλανθρωπικές δράσεις σε όλον τον πλανήτη.

Ακριβώς πριν μπει στο κοινοβούλιο, ήταν μέλος του Freedom Fund, το οποίο οργάνωνε καμπάνιες κατά της σύγχρονης σκλαβιάς σε διάφορα μέρη του κόσμου, αλλά και βασικό στέλεχος του Bill and Melinda Gates Foundation, του ιδρύματος δηλαδή ενός εκ των πιο πλούσιων ανθρώπων του πλανήτη. Του Μπιλ Γκέιτς.

https://www.youtube.com/watch?v=5_zrHR16jns

 

Η συνεπής και θαρραλέα πολιτικός

Κι αν η παρουσία της Κοξ στο θέμα του δημοψηφίσματος ήταν παθιασμένη και ταραχώδης, το ίδιο ήταν και στο εσωτερικό του κόμματός της. Δεν φοβήθηκε να υποστηρίξει τον Τζέρεμι Κόρμπιν αρχικά, ώστε να πάρει το χρίσμα της διεκδίκησης, αλλά στη συνέχεια ψήφισε υπέρ της Λιζ Κένταλ για την προεδρία των Εργατικών. Κι όταν ο Κόρμπιν κέρδισε, έμεινε δίπλα του και έδωσε τη μάχη των εκλογών, συνολικά. Απέναντι στα άλλα κόμματα. Αλλά όταν τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που όλοι ήθελαν, αυτή δεν ζήτησε το κεφάλι του στο πιάτο. Τον στήριξε λέγοντας πως «δεν είναι ώρα για καρατομήσεις, αλλά πρέπει και ο Κόρμπιν να καταλάβει πως δεν τα πήγαμε καλά».

Και δεν είναι μόνο αυτό. Από την κριτική της στο παρελθόν δεν έχει γλιτώσει ο Ντέιβιντ Κάμερον, αλλά και ο Μπαράκ Ομπάμα, στους οποίους χρέωσε ολιγωρία στο θέμα της Συρίας.

Δείτε τα εξώφυλλα των εφημερίδων στο Νησί, μία μέρα μετά τη δολοφονία της Κοξ:

Και όσοι πιστέψατε εξ αρχής πως η δολοφονία της θα αλλάξει τα πάντα, ορθώς το κάνατε. Οι αλλαγές αναμένονται κοσμογονικές, κυρίως εξαιτίας του σοκ που προκάλεσε ο τρόπος που έγινε αυτό, αλλά και η χρονική στιγμή. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ειπωθεί ή να προβλεφθεί πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα αλλάξει (είτε από το Leave στο Remain, είτε το αντίστροφο) εξαιτίας του θανάτου της.

Την κατάσταση αποτυπώνει ξεκάθαρα ο Αλεξ Μέισι στο Spectator. «Δεν είναι υπεύθυνος ο Φάρατζ για τη δολοφονία της Κοξ. Ούτε η καμπάνια υπέρ του Brexit. Αλλά είναι υπεύθυνοι για την πόλωση που έφεραν στα πράγματα και για τον τρόπο που έθεσαν το ζήτημα στη δημόσια σφαίρα συζήτησης. Προφανώς δεν ήξεραν ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και είμαι σίγουρος πως αυτήν την στιγμή είναι εξίσου τρομοκρατημένοι όπως όλοι μας. Αλλά όταν ενθαρρύνεις την οργή δεν μπορείς να εκπλήσσεσαι από ανθρώπους που δρουν οργισμένα», γράφει ο συντάκτης.

Αυτός είναι ο σφυγμός στη Βρετανία, μία ημέρα μετά το τραγικό περιστατικό. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αλλά στην πολιτική μπορείς να ορίσεις τις συνθήκες με τις οποίες θα κινηθεί η ζωή μας για να πάει στο μέλλον.

Και το γεγονός πως ο φερόμενος ως δράστης φώναξε «πρώτα η Βρετανία» πριν δολοφονήσει φανερώνει πως η καμπάνια υπέρ του Brexit με την τόση αντιμεταναστευτική ρητορική έχει επηρεάσει πολύ κόσμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...