Οι πολλές τηλεοπτικές σειρές της τελευταίας δεκαετίας αλλά και πολλές από τις κινηματογραφικές παραγωγές με πρωταγωνιστές αστυνομικούς, φανταστικούς ή πραγματικούς, συνέβαλαν σημαντικά στο να «καταστεί φυσιολογική» και να «κανονικοποιηθεί» τρόπον τινά η αστυνομική βία. Η εν λόγω θέση άρχισε να απασχολεί την αμερικανική κοινή γνώμη, σχεδόν αμέσως μετά τις μαζικές πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που άρχισαν να σημειώνονται σε όλες τις ΗΠΑ, μετά τον φόνο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από λευκούς αστυνομικούς στη Μινεάπολη, στα τέλη του περασμένου Μαΐου.

Πρόσφατα, τη δική του άποψη επί του θέματος θέλησε να καταθέσει και ο αφροαμερικανός αρθρογράφος και συγγραφέας Στίβεν Κερς. Σε κείμενό του στο The Atlantic υποστηρίζει ότι το νουάρ μπορεί να αποτελέσει μια ιδανική διέξοδο από τις «αστυνομικοκεντρικές» τηλεοπτικές σειρές και ταινίες των τελευταίων ετών που παρουσιάζουν μια μονοδιάστατη και διαστρεβλωμένη πραγματικότητα, συμβάλλοντας συγχρόνως στην κανονικοποίηση της αστυνομικής βίας.

Πριν κατέβουν στους δρόμους των αμερικανικών μητροπόλεων χιλιάδες άνθρωποι αγανακτισμένοι με τον συστημικό ρατσισμό και την αστυνομική βία, αρκετοί από τους πάρα πολλούς Αμερικανούς που παρακολουθούν τη σειρά «Law & Order: Special Victims Unit» πιθανώς να έκριναν απόλυτα θεμιτές, ακόμα και «ευγενείς», σύμφωνα με τον Στίβεν Κερς, τις μεθόδους στις οποίες καταφεύγουν οι αστυνομικοί που πρωταγωνιστούν κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων. Στη συνέχεια, ωστόσο, το τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας που σχηματίστηκε συμπαρέσυρε στο πέρασμά του κάποιες από τις πιο επιτυχημένες αστυνομικές τηλεοπτικές σειρές.

Τον Ιούνιο διακόπηκε η προβολή του «Cops» στο Paramount Network, μιας σειράς ντοκιμαντέρ (docuseries) που μετέφερε τους τηλεθεατές στην πρώτη γραμμή των πιο επικίνδυνων επιχειρήσεων των αμερικανών αστυνομικών ανά την επικράτεια των ΗΠΑ. Ιδια τύχη είχε και το «Live PD» του δικτύου A&E, μια ιδιαίτερα δημοφιλής σειρά με παρόμοια θεματολογία, ενώ στο τέλος του μήνα διακόπηκε η προβολή και του «Body Cam» στο Discovery Channel, προκαλώντας σύνδρομο στέρησης στους φανατικούς τους είδους.

Ωστόσο, η διακοπή της προβολής αστυνομικών σειρών με πρωταγωνιστές πραγματικούς αστυνομικούς δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν να προβάλλονται και οι αστυνομικές σειρές μυθοπλαστικού περιεχομένου. Αν και κάποιοι από τους σεναριογράφους, τους παραγωγούς και τους ηθοποιούς των εν λόγω ιδιαίτερα πετυχημένων και δημοφιλών σειρών θέλησαν να κάνουν δημόσια, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την αυτοκριτική τους.

Ο Τομ Σάρπλινγκ, για παράδειγμα, παραγωγός της σειράς «Monk», παραδέχτηκε στο Twitter πως «συνέβαλε στη δημιουργία της κοινής πεποίθησης ότι οι αστυνομικοί είναι πάντα “τα καλά παιδιά”». Ο Νιλ Μπερ, πρώην εκτελεστικός παραγωγός του «Law and Order», θέλησε να δηλώσει ότι μετανιώνει για τη βίαιη συμπεριφορά του ντετέκτιβ Ελιοτ Στάμπλερ, ενός εκ των πρωταγωνιστών της σειράς. Το καστ και οι παραγωγοί του «Brooklyn Nine Nine» ένιωσαν την ανάγκη να προσφέρουν 100.000 δολάρια στο National Bail Fund Network, ένα δίκτυο ταμείων στις ΗΠΑ που καταβάλλει τις εγγυήσεις όσων υπόδικων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν και μάχεται για την κατάργηση της προδικαστικής κράτησης και του συστήματος αποφυλάκισης με καταβολή εγγύησης.

«Στην τηλεόραση, σε αντίθεση με την πραγματικότητα, σπανίως κάποιος συλλαμβάνεται εξαιτίας της φυλετικής καταγωγής του. Εάν οι αστυνομικοί είναι ρατσιστές, δεν είναι πια ήρωες», σημείωσε από την πλευρά της η Κόρτνεϊ Κεμπ, επίσης παραγωγός, υποστηρίζοντας ότι οι αστυνομικές σειρές πολλές φορές τείνουν να παρουσιάζουν μια εξιδανικευμένη εκδοχή της πραγματικότητας όσον αφορά τη δράση των αστυνομικών.

Ομως ο Στίβεν Κερς θεωρεί ότι πιθανώς να ήρθε η ώρα, τόσο για τους παραγωγούς όσο και από τους τηλεθεατές, να στραφούν από τις αστυνομικές σειρές με πρωταγωνιστές «καλούς» και λευκούς, συνήθως, αστυνομικούς, προς το νουάρ, ένα είδος ιδανικό για την απεικόνιση της πολυσύνθετης και γεμάτης αντιθέσεις πραγματικότητας. Ενα είδος που δεν χρειάζεται ήρωες για να καθηλώσει τους θεατές, ένα είδος που καταφέρνει να παρουσιάσει με ιδιαίτερο τρόπο τα όρια της ηθικής, εγκαταλείποντας σταδιακά τον κόσμο της αστυνομίας και των άτεγκτων και συχνά βίαιων επιθεωρητών για να εστιάσει «σε ηρωικές φιγούρες που αποτυγχάνουν κάθε φορά που τους δίνεται η ευκαιρία».

Υπέρ του νουάρ συγκαταλέγεται και το γεγονός ότι πέρα από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, αγκαλιάζει φυσικά και τη λογοτεχνία, όπως επίσης τον κόσμο των κόμικς, ακόμα και το σύμπαν των βιντεοπαιχνιδιών. Το νουάρ ξεχωρίζει, σύμφωνα με τον Στίβεν Κερς, γιατί στην επικράτειά του δεν υπάρχουν μόνον «καλοί» και «κακοί», αλλά άνθρωποι με ελαττώματα που είναι επιρρεπείς σε λάθη και σε θέση να κάνουν με την ίδια ευκολία και το καλό και το κακό. Επειδή απεικονίζει πιο πειστικά την πραγματικότητα, αλλά και εμάς τους ίδιους. Γιατί στο νουάρ «υπάρχουν λιγότεροι ήρωες, αλλά περισσότεροι άνθρωποι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News