Η θεωρία της εξέλιξης δεν ισχύει μόνο για τα έμβια όντα, αλλά και για τα αυτοκίνητα. Τα περισσότερα μοντέλα στην ιστορία της αυτοκίνησης έχουν κρατήσει μόνο το όνομά τους με ανάγλυφα γράμματα στο πορτ μπαγκάζ. Ολα τα υπόλοιπα είναι διαφορετικά – από τα μηχανικά μέρη τους μέχρι τον εξοπλισμό τους. Ειδικά το σχήμα τους είναι κάτι εξαιρετικά ευμετάβλητο, ανάλογα με τις σχεδιαστικές εποχές, τις τάσεις που επικρατούν μέσα στις χρονιές. Αλήθεια, πόσα αυτοκίνητα γνωρίζετε τα οποία έχουν μείνει με το ίδιο όνομα, χωρίς να αλλάξει το παρουσιαστικό τους;

Ενα από αυτά, το οποίο φέρει ένα από τα πιο αυθεντικά σχήματα στον χρόνο, είναι αυτό του κλασικού Land Rover που στην πορεία εξελίχθηκε στο Defender. Εχουν περάσει 70 χρόνια από επάνω του και η εμφάνισή του, από την πρώτη γενιά μέχρι τη σημερινή, έχει διαφοροποιηθεί ελάχιστα!

Όλα ξεκίνησαν από την ιδέα για τη δημιουργία του πρώτου Land Rover. Αυτή, προήλθε από τους αδερφούς Μόρις και Σπένσερ Γουίλκς την άνοιξη του 1947. Η απόφαση ελήφθη όταν έμειναν ενθουσιασμένοι από την εκτός δρόμου συμπεριφορά ενός Willys Jeep.

Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1947, το διοικητικό συμβούλιο της Rover έδωσε την τελική έγκριση για το σχέδιο Land Rover. Τότε, ξεκίνησαν οι δοκιμές του πρώτου πρωτότυπου στους λασπωμένους δρόμους της Αγγλίας και μαζί τους η γέννηση ενός μύθου στον μαγικό κόσμο των τετρακίνητων αυτοκινήτων εκτός δρόμου.

Τα δύο πρώτα πρωτότυπα Land Rover δημιουργήθηκαν σε σασί από Jeep. Το SERIES I της Land Rover είχε ακριβώς ίσο μεταξόνιο με το Jeep. Η δημιουργία των πρωτοτύπων διήρκεσε μόλις δύο μήνες, αφού τα επιμέρους τμήματα δεν σχεδιάστηκαν. Απλά κατασκευάστηκαν και μπήκαν στη θέση τους με χονδρικές μετρήσεις. Μπορεί οι λαμαρίνες να έχασκαν, αλλά το σχήμα του υπήρχε.

Το πρώτο Land Rover παρουσιάστηκε στην έκθεση του Άμστερνταμ το 1948, εβδομήντα χρόνια πίσω. Το σασί αυτού του μοντέλου ήταν γαλβανισμένο, ενώ οι πόρτες ήταν στον προαιρετικό εξοπλισμό. Μερικούς μήνες αργότερα έγιναν στάνταρ.

Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, ξεκίνησε η παραγωγή του Land Rover, σε μία περίοδο που η συγκεκριμένη εταιρεία αναζητούσε τρόπους για να ανακάμψει από τις στάχτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέσω ενός μοντέλου με προοπτική εξαγωγής. Θετική ένδειξη ήταν η ζήτηση που υπήρχε για τις πολιτικές εκδόσεις του Jeep Willys, το οποίο, τελικά, δάνεισε το πλαίσιό του για να «χτιστούν» πάνω του τα πρωτότυπα Land Rover.

Η Ιστορία έγραψε ότι το μοντέλο παραγωγής που ακολούθησε ήταν φυσικά «σπαρτιάτικο», είχε χαρακτηριστικά φτερά που ξεχώριζαν από το υπόλοιπο αμάξωμα, καινούργιο γαλβανισμένο πλαίσιο τύπου σκάλας και αλουμινένιο αμάξωμα -που ναι μεν ήταν πιο ακριβό, αλλά ήταν πιο ελαφρύ και δεν υπήρχαν και κρατικοί περιορισμοί στην προμήθειά του- καθώς και βενζινοκινητήρα 1.600 cc με ισχύ 50 PS και 4άρι σασμάν. Με βάρος περίπου 1,2 τόνο και με τις τριβές του συστήματος μετάδοσης της μόνιμης τετρακίνησης να είναι μεγάλες, ήταν απόλυτα λογικό η τελική του ταχύτητα να μην ξεπερνά τα 75 χλμ./ώρα. Την ίδια στιγμή, οι επιβαίνοντες θα έπρεπε να φορούν ωτασπίδες από τον θόρυβο που παραγόταν κατά την κίνησή του!

Το 1950 ακολούθησε το νέο Land Rover με αναβαθμισμένη κατ’ επιλογήν τετρακίνηση (ουσιαστικά, αποδέσμευε την κίνηση από τον εμπρός άξονα για να μη συμμετέχει όλη η μετάδοση) ενώ το 1955 προστέθηκε στην γκάμα και η μακριά, πεντάθυρη έκδοση, που γνώρισε μεγάλες δόξες στην Αφρική – θα το έχετε δει σε διάφορα ντοκιμαντέρ. Από το 1957 θέση κάτω από καπό πήρε και ένας δίλιτρος ντίζελ κινητήρας που απέδιδε 52 PS.

Σε όλα αυτά τα χρόνια οι βασικές οπτικές διαφορές είχαν κυρίως σχέση με τη θέση των προβολέων, οι οποίοι μετακινήθηκαν από το κέντρο της μάσκας στα φτερά για λόγους προδιαγραφών, ενώ με την παρουσίαση της 3ης γενιάς, το 1972, το ταμπλό ήταν μια ιδέα πιο… επιβατικό και όχι τόσο «σπαρτιάτικο», με τους κινητήρες να έχουν αυξηθεί σε ισχύ και χωρητικότητα έως τον V8 βενζίνης με τους 91 PS.

Η πιο σημαντική αλλαγή έγινε πάντως το 1983, όπου το πλέον κλασικό Land Rover σχεδιάστηκε από την αρχή, χωρίς να αλλάξει όμως η εικόνα του. Ωστόσο, η πίσω ανάρτηση με τον άκαμπτο άξονα στηριζόταν πλέον σε ελατήρια με αμορτισέρ και όχι στα (φορτηγατζίδικα) φύλλα σούστας. Από το 1983 το Land Rover ήταν γνωστό ως Ninety One Τen & 127. Το 1990, όμως, η βρετανική φίρμα απέκτησε και δεύτερο μοντέλο (το Discovery) και για λόγους διαχωρισμού εκ τότε καθιερώθηκε η ονομασία Defender. Αλλά πρόκειται για το ίδιο αυτοκίνητο το οποίο παρήχθη τότε, τη δεκαετία του ’40.

Από το 1993 και μετά τα Defender αποκτούν δισκόφρενα εμπρός και πίσω – και μη σας φαίνεται ως κάτι εξαιρετικά συνηθισμένο, μιλάμε για επανάσταση.

Επανάσταση έτσι κι αλλιώς ήταν η παρουσία του στις σελίδες της αυτοκίνησης, εκεί όπου έγραψε τη δική του ιστορία, αλλά όχι με χρυσά γράμματα. Οι γόμες των ελαστικών του γέμισαν με λάσπες σε κάθε δρόμο, σε κάθε σημείο αυτού του πλανήτη, εκεί όπου τα υπόλοιπα αυτοκίνητα ούτε καν σκέφτηκαν να φτάσουν – ούτε καν να πλησιάσουν.

Ηταν το «εργαλείο» ανθρώπων που το γέμισαν από πορτοκάλια μέχρι πυρομαχικά, έζησε μέρες δόξης ανά τον κόσμο, κάνοντας τις πιο βρώμικες δουλειές. Γνώρισε διάσημους ιδιοκτήτες, όπως η Βασίλισσα Ελισάβετ, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και ο Τζέιμς Μποντ, μπήκε σε αλώνια και σαλόνια, αλλά παρέμεινε για πάντα ένα σκληροτράχηλο βρετανικό 4×4, ένα αξιόπιστο και ανθεκτικό όχημα για παρέλαση ή για σαφάρι.

Πέρασε στα χέρια των Γερμανών της BMW -μια έκδοση Defender με κινητήρα 2,8 της βαυαρικής εταιρείας παρήχθη μέχρι τη Ν. Αφρική- έφτασε μέχρι την Ινδία -υπό την ιδιοκτησία της Tata Motors- απέκτησε φίλους-οπαδούς και στην Ελλάδα.

Και αυτή η σχέση σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του κόσμου μας αντέχει μέχρι και σήμερα, αφού το Defender επιλέγεται ακόμη και τώρα από αρκετούς λάτρεις της περιπέτειας και της εκτός δρόμου οδήγησης. Η απλότητα στην κατασκευή, η αξιοπιστία και ο old-school χαρακτήρας του, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του τα οποία δύσκολα βρίσκει κάποιος στα σύγχρονα εκτός δρόμου οχήματα.

Σήμερα γιορτάζει τα 70 χρόνια του, επτά δεκαετίες μιας ζωής που πολλά άλλα αυτοκίνητα θα ζήλευαν. Ουσιαστικά, η παραγωγή του ολοκληρώθηκε το 2015, όπου ακόμα και τότε η λογική και η εμφάνισή του διαφοροποιήθηκαν ελάχιστα, από εκείνη, την πρώτη φορά που βγήκε από την παραγωγή.Το γράφουμε ξανά, αλλά τίποτα δεν άλλαξε από το 1948, τότε που όλα ξεκίνησαν ως μια λαμπρή ιδέα, σε μια παραλία της Ουαλίας.

Το Defender αποτελεί ορόσημο στην αυτοκίνηση, έναν σταθμό από μόνο του, το Defender είναι ιδέα. Και είναι απίστευτο το ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν συμπαθούν την εκτός δρόμου κίνηση, δεν εκτιμούν καθόλου τα σημερινά SUV. Όμως, θα σου πουν ότι εάν έπρεπε να έχουν στην κατοχή τους ένα τετρακίνητο, θα ήθελαν να είναι ένα Defender.

Αλλωστε, ποιος μπορεί να αρνηθεί τη συμβίωση σε έναν μύθο;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News