Λένε πως δεν ξέρεις τι πάει να πει βάσανο εάν δεν έχεις χτίσει σπίτι και δεν έχεις παντρέψει κόρη. Φαινομενικά λογικό. Αν το μεταφράσετε σε bytes, τότε δεν ξέρεις τι πάει να πει internet εάν δεν έχεις λάβει spam email και δεν έχεις γίνει στόχος τρολαρίσματος. Δεν θα σταθώ στον ορισμό του troll. Η Wikipedia έχει φροντίσει για αυτό. Μα ακόμη και αν δεν έχετε διαβάσει το εν λόγω άρθρο, αρκεί να περιηγηθείτε σε κάποια ιστοσελίδα -οποιαδήποτε- και να διαβάσετε τα σχόλια. Οι πιθανότητες να συναντήσετε κάποιο troll ανάμεσα στις απαντήσεις είναι περισσότερες από την καθημερινή ανατολή του ηλίου. Δεν θα σταθώ ούτε στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεις ένα τρολάρισμα. Καθώς, για να επιχειρήσεις κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα να προσδιορίσεις το κίνητρο. Η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου σε πρόσφατο άρθρο της, τα έχει πει καλύτερα: «Όταν καθυβρίζω κάποιον, όταν προσβάλλω την προσωπικότητά του ή τον εμπαίζω, δεν εκφράζω ιδέες ή απόψεις αλλά μοντέλο συμπεριφοράς».

Στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει προταθεί ένας νόμος ο οποίος θα υποχρεώνει τους διαχειριστές των ιστοτόπων να αποκαλύπτουν την ταυτότητα των χρηστών που κάνουν δυσφημιστικά ή κακόβουλα σχόλια. Στην Ελλάδα, διαχρονικά νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη. Συνεπαγωγικά, νόμος είναι ό,τι βλάπτει το ΚΚΕ -το κατ' εξοχήν κόμμα που έχει υπερασπιστεί την εργατική τάξη. Κι όπως φάνηκε από τις δηλώσεις της Αλέκας Παπαρήγα, ο εχθρός του ΚΚΕ αυτές τις εκλογές ήταν «ο χαφιέδικος λογαριασμός στο twitter που καλούσε τον λαό σε υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ». Ο λογαριασμός στον οποίο αναφέρθηκε είναι το @KKEgr, η λειτουργία του οποίου έχει ανασταλεί από την Κυριακή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει τίποτα. Μπορεί η Αλέκα να κέρδισε μια μάχη, αλλά δεν έχει κερδίσει τον πόλεμο. Υπάρχουν ακόμη εξίσου απολαυστικοί λογαριασμοί να ακολουθήσει ο μαχόμενος λαός, όπως το @KKE_Kolonakiou και το @aleka_stalin. Και μην νομίζετε πως το φαινόμενο φτάνει ως τα συνοριακά φυλάκια της Ελλάδας. Ο troll λογαριασμός της Άνγκελα Μέρκελ στο twitter έχει χαρίσει σε μερικούς από εμάς μερικά λεπτά γάργαρου παρθένου γέλιου.

Το στοιχείο που συνδέει όλους αυτούς τους λογαριασμούς είναι οι εξωφρενικά προφανείς σχολιασμοί που ως μοναδικό στόχο έχουν την διακωμώδηση μιας προσωπικότητας, ιδεολογίας ή κατάστασης. Εάν η Αλέκα θεωρεί τον κυρίαρχο λαό τόσο αφελή ώστε να πιστέψει πως το ΚΚΕ ενθαρρύνει την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δεν είναι πρόβλημα του κόμματος, αλλά του χρήστη. Στην ουσία, καταδεικνύει την ευπιστία που εκφράζεται με κλικς. Το πραγματικό πρόβλημα ξεκινά όταν «αυθεντικοί» λογαριασμοί πολιτικών τρολάρουν -ακουσίως ή εκουσίως (δείτε εδώ και εδώ). Ή μάλλον όχι. Το πρόβλημα ξεκινά όταν το τρολάρισμα κυριαρχεί στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας. Ίσως τελικά δεν τα φάγαμε μαζί, αλλά σίγουρα ταΐζαμε τα trolls.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News