Το μήνυμα στο site της εταιρείας BioTexCom, που αναλαμβάνει παρένθετες εγκυμοσύνες στην Ουκρανία, είναι αρκετά ψύχραιμο και ευγενικό, αν αναλογιστεί κανείς την κρισιμότητα της κατάστασης.

«Αγαπητοί γονείς, σας ζητούμε συγνώμη. Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να προβλέψουμε την επιθετικότητα των Ρώσων εναντίον της Ουκρανίας. Σας παρακαλούμε να παραμείνετε ψύχραιμοι, έτσι μόνο θα συμβάλετε στην ασφάλεια του παιδιού σας αλλά και στη δική σας».

Εκτός από το κείμενο, υπάρχουν και βίντεο στο σάιτ όπου διακρίνονται τα μωρά που γεννήθηκαν από παρένθετες μητέρες και διασώζονται ηρωικά, στο καταφύγιο της κλινικής, σε προάστιο του Κιέβου.

Το ιδιότυπο πρόβλημα των βρεφών προς εξαγωγή, που βρέθηκαν μόνα τους στον πόλεμο, χωρίς οικογένεια, προέκυψε από την πρώτη μέρα της ρωσικής εισβολής καθώς έγινε δύσκολο, για τους γονείς που είχαν υπογράψει τα συμβόλαια με τις παρένθετες μητέρες, να τα παραλάβουν. Το ζήτημα, παίρνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις γιατί καθημερινά γεννιούνται κι άλλα μωρά από εκατοντάδες, παρένθετες ουκρανές μητέρες όπως γράφει η Νικόλα Αμπέ.

Από το 2015, η Ουκρανία έχει τα πρωτεία της παρένθεσης εφόσον σε αρκετές άλλες χώρες που συμμετείχαν στην παραγωγή μωρών κατά παραγγελία, όπως το Νεπάλ, η Ινδία και η Ταϊλάνδη, ανάλογες διαδικασίες απαγορεύτηκαν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που δημοσιεύει το γερμανικό Spiegel σε σχετικό άρθρο του, 2000 με 3000 παιδιά ετησίως, γεννιούνται από παρένθετες μητέρες των οποίων ο ρόλος, είναι κοινωνικά αποδεκτός στην Ουκρανία. Το κόστος για τα ζευγάρια που επιλέγου, να γεννήσει μια Ουκρανή το παιδί τους είναι μεταξύ 40 και 65 χιλιάδων ευρώ, τιμή πολύ χαμηλότερη από αυτές που ισχύουν στις ΗΠΑ όπου οι παρένθετες εγκυμοσύνες είναι επίσης νόμιμες.

Ο πόλεμος, επέβαλε την εφαρμογή οργανωμένων επιχειρήσεων ώστε τα μωρά να τα δίνουν οι βιολογικές τους μητέρες αμέσως στα κεντρικά καταφύγια κι από εκεί να αναλαμβάνουν οι υπεύθυνοι γιατροί ώστε να φτάσουν στους γονείς τους με την συνοδεία εθελοντών στρατιωτών .

Μέχρι τότε, ζουν κλεισμένα σε καταφύγια όπως αυτό σε προάστειο του Κιέβου ενώ ο πόλεμος ακούγεται από μακριά.

Οι οκτώ νοσοκόμες που τα φροντίζουν, ζουν και οι ίδιες μακριά από τις οικογένειες τους από τότε που εγκλωβίστηκαν προσέχοντας τα νεογέννητα. Ευτυχώς, είναι επαρκείς οι προμήθειες τους σε γάλα και πάνες όσο οι ανθρωπιστικές αποστολές  από όλο τον κόσμο δεν σταματούν και πολλοί γονείς που στο παρελθόν έχουν αποκτήσει τα παιδιά τους μέσω παρένθετης μητέρας, δεν ξεχνούν να στέλνουν συνεχώς πακέτα.

Για τα ζευγάρια που τολμούν να μπουν στην Ουκρανία για να παραλάβουν τα νέα τους μωρά, το ταξίδι είναι πολύ δύσκολο. Μία από τις περιπτώσεις που πήρε αρκετή δημοσιότητα, ήταν αυτή ενός ζευγαριού Ελβετών που πέταξαν με ιδιωτικό τζετ, όμως αυτή τη δυνατότητα την έχουν λίγοι κι έτσι οι γονείς συνήθως φτάνουν στην χώρα οδικώς ή με τρένο αν και ίσως το δυσκολότερο κομμάτι της περιπέτειας τους είναι η επιστροφή μέσα από εμπόλεμες ζώνες, με ένα μωρό ημερών στην αγκαλιά, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες που περπατούν πολλά χιλιόμετρα για να φτάσουν στα σύνορα.

Πριν από την έναρξη του πολέμου, η γραφειοκρατική διαδικασία διαρκούσε έναν μήνα, τώρα έχει επισπευσθεί, ώστε  γονείς και νεογέννητα να μπορούν να φύγουν μέσα σε δύο μέρες με λιγότερα έγγραφα, αν και τα βρέφη δεν παύουν να χρειάζονται κανονικά διαβατήρια, προκειμένου να ταξιδέψουν κι αυτά χορηγούνται μόνο από τις πρεσβείες που μέσα στον πόλεμο, καθυστερούν να απαντήσουν στις αιτήσεις.

Τα περισσότερα μωρά, προορίζονται για χώρες όπως η Γαλλία, η Βρετανία, η Αυστρία, η Ελβετία, το Ισραήλ, η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Κίνα όπου ισχύει αυστηρό lockdown λόγω κορονοϊού, με αποτέλεσμα τα βρέφη που επρόκειτο να ταξιδέψουν εκεί, να είναι και τα μεγαλύτερα σε ηλικία στο καταφύγιο και ίσως με το πιο αβέβαιο μέλλον…

Στην Ουκρανία, αυτή τη στιγμή ζουν 600 εγκυμονούσες παρένθετες μητέρες. Οι γυναίκες που βρίσκονταν στη Μαριούπολη,  κατάφεραν να διαφύγουν ενώ όσες ζουν σε πιο ασφαλείς περιοχές, μένουν ακόμα στα σπίτια τους.

Οσες είναι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη καλούνται να μείνουν στο ίδιο καταφύγιο με τα νεογέννητα, μαζί με βρεφοκόμους και μαίες που είναι επιφορτισμένες με τη φροντίδα τους.

Οι υπεύθυνες του καταφυγίου, βγαίνουν έξω σπάνια και μόνο για να ψωνίσουν τα απολύτως αναγκαία από τα λίγα σούπερ μάρκετ που είναι ανοιχτά, μέχρι να ηχήσει ο επόμενος συναγερμός.

Στην αρχή της εισβολής, οι περισσότερες κλινικές σκόπευαν να μεταφέρουν τις εγκύους εκτός Ουκρανίας, όμως αναλογίστηκαν τον κίνδυνο του ταξιδιού για τις ετοιμόγεννες και την πιθανότητα κάποιες από αυτές να χρειαζόταν να  γεννήσουν στη μέση του πουθενά, χωρίς ίσως ιατρική βοήθεια και έτσι αποφάσισαν να τις αφήσουν να μείνουν εκεί που ήταν, πιστεύοντας πώς ο πόλεμος δεν θα κρατούσε πολύ.

Οσες διήνυαν τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης τους, κατέφυγαν στην Πολωνία, με την υπόσχεση πως θα γυρίσουν στην Ουκρανία για να γεννήσουν. Ενα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι πως η παρένθεση είναι παράνομη στις γειτονικές χώρες. Οσες γυναίκες, γεννήσουν στην Πολωνία θα είναι βάσει νόμου φυσικές μαμάδες των μωρών τους και έτσι  θα χρειαστεί οι οικογένειές που τα περιμένουν, να τα διεκδικήσουν μέσω μιας γραφειοκρατικής διαδικασίας, περίπλοκης και χρονοβόρας ενώ οι παρένθετες μητέρες, ωσότου ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, θα πρέπει να φροντίζουν τα βρέφη με τα οποία δεν επιθυμούν να έχουν σχέση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News