Welcome? Και να θέλαμε να προσθέσουμε “…to the beautiful Athens”, δεν θα μας πίστευε η τρόικα, που είναι και πάλι κοντά μας. Και κει που θα σηκώναμε, λέει, τους τόνους (όχι εμείς, η κυβέρνηση), αναζητείται ένας αξιοπρεπής συμβιβασμός, διότι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Το σταυρόλεξο με τα μέτρα, οριζοντίως και καθέτως, είναι για γερά μολύβια και δυνατούς λύτες και οι αρμόδιοι παίζουν το παιχνίδι «δεν περνάς, κυρία τρόικα, δεν περνάς, περνάς»!

Athens by night: Μπορούν, πάντως, να πάνε την τριανδρία μια βόλτα στα νυχτομάγαζα -αλλά τις 2 ή 3 νύχτες που δουλεύουν, πια- για να τους πούνε ότι «με kefi προχωράει η ανάπτυξη!». Να μη διαλέξουν όμως καθημερινή, ας μην τους πάνε βόλτα στην έρημη, σκοτεινή, σιωπηλή Αθήνα.

Η φωτεινή Αθήνα, που αντιστέκεται με πολιτισμό, τέχνη και αναζήτηση, δεν ενδιέφερε και δεν τη γνώριζαν ποτέ οι πολιτικοί, όχι μόνο οι οικονομικοί υπουργοί, αλλά και αυτοί του Πολιτισμού. Απαγγέλλουν, όταν χρειάζεται, δυο-τρεις στίχους από τον Ελύτη και τον Σεφέρη, άντε να πάνε σε καμιά πρεμιέρα, άντε να πουν άλλη μια φορά, σαν ποίημα, ότι «ο πολιτισμός είναι το μεγάλο μας κεφάλαιο». Και δεν εννοούν τίποτα. Επειδή η Ατζέντα τον μόνο τρόπο αντίστασης που βρίσκει, προς το παρόν, είναι τα βιβλία, η μουσική, το θέατρο, το σινεμά, η ποίηση, προγραμματίζει για αυτή την εβδομάδα να δει…

«Πατριδογνωσία ή τίποτα, πια, δεν είναι για συγνώμη». Στον πολυχώρο Χυτήριο ο Γεράσιμος Γεννατάς ανεβάζει μια πολιτική επιθεώρηση διαμαρτυρίας: σατιρίζει καταστάσεις και πρόσωπα και μοιράζεται σκέψεις και προβληματισμούς, σε σκηνοθεσία του Θανάση Χαλκιά. Στην παράσταση ακούγονται σε πρώτη εκτέλεση μελοποιημένα ποιήματα των Μπρεχτ, Μαγιακόφσκι, Έλιοτ, Σαχτούρη, Λασκαράτου και Τζόυς σε μουσική Γιώργου Κομπογιάννη που παίζει επί σκηνής, με άλλους τρεις μουσικούς. (κάθε Τετάρτη και Πέμπτη).

Η τέχνη της φωτογραφίας. Πάντα ζήλευα και θεωρούσα μεγάλη τέχνη να σταματάς τον χρόνο σε ένα καρέ, να αποτυπώνεις μια στιγμή που ζει για δεκαετίες, για αιώνες, μεταφέροντας όχι μόνο πληροφορία, αλλά και αίσθημα. Στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι, ξεκίνησε η Athens Photo Festival 2013 με τη συμμετοχή καλλιτεχνών και επιμελητών από 20 χώρες. Χαζεύοντας τις φωτογραφίες ξεχάστηκα και σταμάτησα στην ομαδική έκθεση νέων ελλήνων φωτογράφων που ψάχνουν τρόπους να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. (διάρκεια έκθεσης μέχρι 20 Νοεμβρίου).

Το «Αλεξανδρινό κουαρτέτο» του Λόρενς Ντάρελ είναι ένα αριστούργημα της λογοτεχνίας. Δεν το είχα διαβάσει μέχρι τώρα και μου έδωσε τον καλύτερο τρόπο, για να μειώσω εκείνες τις ώρες που λόγω βαρεμάρας χαζεύω στο ίντερνετ, χωρίς κανένα κέρδος. Έχω βυθιστεί στην ατμόσφαιρα της Αλεξάνδρειας, μιας πόλης που πάντα ήθελα να επισκεφθώ. Αλλά όσοι είναι βιβλιόφιλοι ξέρουν πολύ καλά τι ωραία ταξίδια κάνεις μέσα από τις σελίδες των βιβλίων.

Με συγχωρείτε, Ανατροπή: Ξέρω, θα μου πείτε «εδώ χανόμαστε, τι είναι αυτά, τι ρομαντισμοί κ.λπ.». Δεν θα σας δώσω κι άδικο. Μόνο που εγώ, και θα μου επιτρέψετε, αυτός είναι ο τρόπος για να μη χαθώ, για να μη χάσω την επαφή μου με ό,τι είναι σημαντικό μέσα μου και όχι με μόνο ό,τι είναι επίκαιρο έξω μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι αδιαφορώ. Γι’ αυτό και κλείνω εδώ την Ατζέντα γιατί άρχισε η συνέντευξη του πρωθυπουργού στο Μέγκα. Το βράδυ της Δευτέρας, όπως όλοι ξέρουν, είναι ένας μαραθώνιος ζάπινγκ ανάμεσα στην Ανατροπή και Στον Ενικό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News