Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη τάση να κλείνουν τη μύτη τους στη μυρωδιά των ούρων, του ιδρώτα και άλλων σωματικών οσμών είναι πιο πιθανό να έχουν αυταρχική συμπεριφορά και… δεξιές ιδέες!
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η μεγαλύτερη αηδία για τις οσμές του σώματος συσχετίστηκε, αν και σε μικρό βαθμό, με την υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ όταν ήταν υποψήφιος για προεδρία.
Η ερευνητική ομάδα υποστηρίζει την υπόθεση ότι στη βάση των κοινωνικών διακρίσεων βρίσκεται και ένα αίσθημα αηδίας, το οποίο έχει τις ρίζες του στην πρωτόγονη τάση να αποφεύγεται η μετάδοση ασθενειών από άγνωστους ανθρώπους.
«Πιστεύουμε ότι οι αυταρχικές συμπεριφορές, εν μέρει τουλάχιστον, έχουν τις ρίζες τους στη βιολογία», δήλωσε στον Guardian ο Δρ. Τζόνας Όλοφσον, επικεφαλής της ομάδας των επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και το Σουηδικό Κολέγιο για Προηγμένες Μελέτες.
Τόνισε, επίσης, ότι τα αισθήματα αηδίας δεν είναι αμετάβλητα: «Αν και η απέχθεια είναι ένα πολύ πρωτόγονο συναίσθημα, που έχει τις ρίζες του στην βιολογική μας ανάγκη για επιβίωση, μπορεί να αλλάξει», είπε.
Προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει τα επίπεδα της αηδίας με τον πολιτικό προσανατολισμό, κάποια έρευνα, μάλιστα, δείχνει ότι εκείνοι που δηλώνουν συντηρητικοί παρουσιάζουν μεγαλύτερη αποστροφή στις απεχθείς εικόνες.
Ο Όλοφσον δήλωσε ότι η ομάδα του επιθυμούσε να διερευνήσει εάν η αντίδραση των ατόμων σε σενάρια που συνδέονται μόνο με την οσμή μπορούσε να αποκαλύψει μια παρόμοια συσχέτιση.
«Πιστεύουμε ότι η όσφρηση μπορεί να βρίσκεται στη ρίζα του συστήματος ανίχνευσης παθογόνων οργανισμών, οπότε οι αηδιαστικές οσμές του σώματος μπορεί να είναι ο πιο πρωτόγονος και πιο θεμελιώδης τρόπος ανίχνευσης», δήλωσε.
Σε άρθρο τους στο περιοδικό Royal Society Open Science, ο Όλοφσον και οι συνεργάτες του αναφέρουν πώς διερεύνησαν το θέμα με τρία πειράματα, στα οποία συμμετείχαν περισσότερα από 750 άτομα.
Στους συμμετέχοντες δόθηκαν ερωτηματολόγια που διερευνούσαν διάφορα θέματα, μεταξύ άλλων τον βαθμό κοινωνικού, φορολογικού και ηθικού φιλελευθερισμού και τον βαθμό αηδίας σε παθογόνους παράγοντες και τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν φράσεις, όπως «κάθεστε δίπλα σε κάποιον που έχει κόκκινες πληγές στο χέρι του», με μια κλίμακα αξιολόγησης από το ένα μέχρι το επτά.
Τους ζητήθηκε, επίσης, να αξιολογήσουν πόσο αηδιασμένοι ένιωθαν, βαθμολογώντας ένα σύνολο φράσεων που συνδέονται με τις σωματικές μυρωδιές, όπως «Κάθεστε δίπλα σε ένα φίλο και παρατηρείτε ότι τα πόδια σας μυρίζουν πολύ», και κατά πόσο συμφωνούν με 15 δηλώσεις, που συνδέονται με τον δεξιό αυταρχισμό όπως «Η χώρα μας χρειάζεται έναν ισχυρό ηγέτη, προκειμένου να εξοντώσει τα ριζοσπαστικά και ανήθικα ρεύματα που επικρατούν σήμερα στην κοινωνία».
Μια ομάδα συμμετεχόντων κλήθηκε να απαντήσει, επιπλέον, σε μια ομάδα φράσεων που σχεδιάστηκαν με σκοπό να εκτιμηθεί πόσο υποστήριξαν πέντε από τους Αμερικανούς υποψηφίους του 2016, συμπεριλαμβανομένων των Ντόναλντ Τραμπ και Χίλαρι Κλίντον.
Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι ο δεξιός αυταρχισμός συνδέθηκε με ένα αίσθημα αποστροφής σε σωματικές οσμές και ακόμη ότι υπήρχε μια μικρή συσχέτιση μεταξύ του αισθήματος της αηδίας και της υποστήριξης του Ντόναλντ Τραμπ.
Η μελέτη έδειξε, ακόμη, ότι τα επίπεδα της αποστροφής σε οσμές του σώματος είχαν ισχυρότερη συσχέτιση με τον αυταρχισμό από ό,τι τα επίπεδα αποστροφής σε περίπτωση μετάδοσης ιού.
Εντούτοις, αν και η αποστροφή σε σωματικές οσμές συσχετίζεται με τον δεξιό αυταρχισμό, δεν συμβαίνει το ίδιο και με άλλες μορφές πολιτικού συντηρητισμού, πράγμα που οι ερευνητές σημειώνουν ότι θα μπορούσε να οφείλεται στη φύση των ερωτήσεων.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι περίπου το 10% του αυταρχισμού -δηλαδή, πώς οι άνθρωποι διαφέρουν ως προς αυτή την άποψη- θα μπορούσε να εξηγηθεί από την ευαισθησία τους στις οσμές του σώματος», υποστηρίζει ο Όλοφσον. Ο σουηδός επιστήμονας λέει, ακόμα, ότι περίπου το 2% των υποστηρικτών του Τραμπ θα μπορούσε να εξηγηθεί από το πόσο αηδίαζαν οι άνθρωποι στη σκέψη των σωματικών οσμών.
Τα ευρήματα, σημειώνει πάντως ο Όλοφσον, δείχνουν ότι δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί με ακρίβεια ο αυταρχισμός ενός ατόμου ή η πολιτική του προτίμηση, με βάση τις αντιδράσεις του στις οσμές του σώματος.
Ο Ρότζερ Τζίνερ-Σορόλα, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ (δεν συμμετείχε στη μελέτη), δήλωσε ότι η έρευνα συμπίπτει με προηγούμενες μελέτες, που δείχνουν ότι άτομα ευαίσθητα στη σωματική αηδία είναι επίσης λιγότερο ανεκτικά σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Πρόσθεσε, τέλος, ότι η εστίαση στην αποστροφή που προκαλούν οι οσμές του σώματος, είναι ενδιαφέρουσα: «Υποστηρίζει μια πιο άμεση κοινωνική προέλευση αυτού του είδους της προκατάληψης: όπως έγραψε ο Τζορτζ Όργουελ στο έργο του “Ο δρόμος προς την αποβάθρα του Γουίγκαν” αυτό που μας δίδαξαν είναι ότι οι κατώτερες τάξεις μυρίζουν», είπε, «πράγμα που προσθέτει στον εξελικτικό απολογισμό ότι η προκατάληψη κάνει χρήση της αηδίας επειδή οι άνθρωποι έξω από την ομάδα κάποιου φέρουν άγνωστες ασθένειες».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News