Ο αμερικανός καθηγητής Ρόμπερτ Κέλι εκείνη την ημέρα ήταν very busy. Η πρόεδρος της Νότιας Κορέας είχε φύγει κακήν κακώς από το Mπλε Mέγαρο κaι εκείνος, ως ειδικευμένος και διδάσκων στο τμήμα East Asian Affairs του πανεπιστημίου του Μπουσάν (η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νότιας Κορέας) ήταν, ας πούμε, ο καθ’ ύλην αρμόδιος για να μιλήσει στα δυτικά ΜΜΕ για την κατάσταση στη χώρα.

Από το πρωί, λοιπόν, ο καθηγητής, έτρεχε σε κανάλια και σε ραδιόφωνα. Εδινε τηλεφωνικές συνεντεύξεις και χαιρόταν, διότι κέρδιζε τα δικά του λεπτά δημοσιότητας. Σε ποιον δεν αρέσει να γίνεται, έστω για λίγο διάσημος; Χάρη στη δουλειά του;

Εκείνη την ημέρα, η μικρούλα θυγατέρα του καθηγητή είχε γενέθλια. Και τα γιόρτασε με τη μαμά της και άλλα παιδάκια σε παιδότοπο. Με πολύ παιχνίδι, πολύ ιδρώτα, τραγούδι και χορό. Μαζί τους γιόρτασε και ο μικρότερος αδερφός της με τη στρατούρα, ο οποίος έχει το συνήθειο να την παίρνει από πίσω όπου κι αν πηγαίνει.

Το απόγευμα, στις επτά, ο καθηγητής είχε την τελευταία συνέντευξη της ημέρας. Αυτή θα την έδινε μέσω skype από το γραφείο του στο σπίτι, στο Μπουσάν. Ολη η οικογένεια θα ήταν μαζεμένη στην εστία. Ο Ρόμπερτ Κέλι θα μιλούσε στον δημοσιογράφο, στημένος μπροστά στον υπολογιστή του, με σακάκι, πουκάμισο, γραβάτα, κι από κάτω τζιν και παντόφλες.

Η κορεάτισσα μαμά, επειδή έχει άνεση με τις νέες τεχνολογίες (εξάλλου η πατρίδα της είναι πρωτοπόρος στον τομέα) θα μαγνητοσκοπούσε τον μπαμπά, από την τηλεόραση στο καθιστικό. Τα παιδιά θα ήταν μαζί της. Είχαν παραγγείλει και πίτσα. Eνα μικρό οικογενειακό παρτάκι δηλαδή.

Κάτι τέτοιες στιγμές οι οικογένειες είναι πολύ ωραίο πράγμα! Ολοι αισθάνονται χαρούμενοι και δημιουργικοί!

Συνήθως ο καθηγητής Ρόμπερτ Κέλι όταν δίνει συνεντεύξεις από το σπίτι, με το σακάκι και την παντόφλα, κλειδώνει την πόρτα του γραφείου. Δια παν ενδεχόμενο. Ετσι μπορεί να είναι κουλ μπροστά στην οθόνη του, για να μιλήσει, να εξηγήσει και να αναλύσει με την άνεσή του.

Εκείνη την ημέρα όμως, του διέφυγε να κλειδώσει την πόρτα.

Ηταν ζαλισμένος απ΄το πρωί, με τις συνεντεύξεις δεξιά και αριστερά. Μόλις είχαν επιστρέψει και τα παιδιά από το πάρτι και έπαιξε μαζί τους για να χαλαρώσει – τι να χαλαρώσει δηλαδή; Μετά κοιτάχτηκε βιαστικά στον καθρέφτη, έφτιαξε τη γραβάτα και στήθηκε μπροστά στον υπολογιστή. Τα παιδιά ήταν με τη μαμά τους στο καθιστικό και απολάμβαναν την πίτσα.

Η τελευταία και πιο σημαντική συνέντευξη της ημέρας, ίσως και της ζωής του καθηγητή Ρόμπερτ Κέλι, πήγαινε πολύ καλά. Ο καθηγητής Ρόμπερτ Κέλι ήταν εύγλωττος. Και τότε κάποιος έσπρωξε την πόρτα και μπήκε μέσα στο δωμάτιο με το skype, χορεύοντας χαρωπά. Ο καθηγητής συνειδητοποίησε τι είχε παραλείψει να κάνει. Δίχως να απομακρύνει το βλέμμα του από την οθόνη έβαλε με το χέρι του το πρόσχαρο τερατάκι να καθίσει δίπλα του και να παίξει – πιστεύοντας πως ο έμπειρος καμεραμάν θα πάγωνε την οθόνη, θα «έκοβε» τον εισβολέα και θα συνέχιζε το πλάνο.

Τότε άκουσε και το τρίξιμο. Τα ροδάκια έσπρωξαν την πόρτα, οι μικροί, χαρούμενοι φθόγγοι έδωσαν νέο παιχνιδιάρικο τόνο στην ατμόσφαιρα.

«Τελείωσαν όλα τώρα!» σκέφτηκε ο καθηγητής. Σαν χορευτής που του σπάει το τακούνι πάνω στη σκηνή και που ξέρει ότι εφεξής μέχρι το τέλος της παράστασης, θα χορεύει κουτσός.

Η μαμά στο σαλόνι μαγνητοσκοπούσε με τη φυσιολογική καθυστέρηση των τριών λεπτών από τη στιγμή που συμβαίνουν τα γεγονότα. Και τότε… το είδε.

Κουτρουβάλησε με τις κάλτσες τον διάδρομο, η πόρτα του γραφείου ήταν ανοιχτή… Οι ταραχοποιοί αμέριμνοι και παιχνιδιάρηδες διασκέδαζαν μπροστά στο skype.

Πόση αγάπη μπορεί να χωρέσει μία αγκαλιά; Απλωσε τα χέρια και τύλιξε όλο το δωμάτιο. Σύρθηκε έξω με τις κάλτσες τραβώντας μαζί της τους ταραχοποιούς για να αφήσει τον άντρα της ζωής της μόνο, στη μεγάλη στιγμή του, μπροστά στην κάμερα.

Οι σκηνές αγάπης πάντα συγκινούν, όσο παράδοξες κι αν είναι. Όταν τελείωσε η συνέντευξη ο καθηγητής και η γυναίκα του κοιτάχτηκαν και είπαν «Αυτή, αγάπη μου, ήταν η τελευταία συνέντευξη».

Τότε το τηλέφωνο χτύπησε, ο δημοσιογράφος από το BBC είχε να κάνει μια ερώτηση: «Μπορούμε να ανεβάσουμε αυτή τη συνέντευξη στο internet;».

Η πρώτη σκέψη του καθηγητή ήταν «όχι». Η δεύτερη ήταν… «ίσως έτσι, να μην τελ…». Κοίταξε τη γυναίκα του και τους ταραχοποιούς. «Ναι».

Η οικογένεια Κέλι σήμερα είναι μία οικογένεια που έγινε viral. Οι λεπτομέρειες από τη ζωή των Κέλι, για λίγες μέρες θα πουλάνε «αγάπη», «γέλιο», «οικογένεια», «μικροαστισμό»… δηλαδή θα γίνονται viral στον αλγόριθμο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Θα τις ακολουθεί και η παραδοσιακή ειδησεογραφία. Και ο κύκλος θα ανακυκλώνεται, μέχρι να ξεφτίσει.

Αυτές παρακάτω είναι οι τελευταίες δηλώσεις του καθηγητή Ρόμπερτ Κέλι, σχετικά με το συμβάν, στην εφημερίδα The Wall Street Journal:

«Εκανα το μικρό λάθος (σ.σ. πόρτα ξεκλείδωτη) κι αυτό το λάθος έκανε την οικογένειά μου σταρ στο Youtube».

«Ηταν φοβερά χαριτωμένο. Η γυναίκα μου “καθάρισε”, σε μια αναπάντεχη περίσταση, όσο καλύτερα μπορούσε… Ηταν αστείο. Κι εγώ την ώρα που μιλούσα στον δημοσιογράφο πάλευα να καταπιώ το γέλιο μου… Είναι μικρά παιδιά, έτσι γίνεται με τα μικρά παιδιά».

«Ναι, γελοιοποιήθηκα, αλλά ήθελα επίσης τα παιδιά μου να αισθάνονται άνετα να έρχονται σε μένα».

Ολα μπορούν να συμβούν όταν αφήνεις την πόρτα ξεκλείδωτη.

Υ.Γ. Εκείνη την ημέρα, ο καθηγητής Ρόμπερτ Κέλι, προτού μπει μέσα στο δωμάτιο για να δώσει τη συνέντευξη στον BBC μέσω skype ήπιε μια σόδα, στο καθιστικό, μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News