Για πρώτη φορά στην ιστορία, έχουμε έναν χάρτη που δείχνει την ηλικία των άστρων του Γαλαξία μας. Οι επιστήμονες στο Ινστιτούτο αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Γερμανία, δημιούργησαν έναν χάρτη που δείχνει πως ακριβώς μεγάλωσε ο Γαλαξίας μας.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια νέα τεχνική για να προσδιορίσουν την ηλικία 100.000 αστεριών αλλά και για να αποδείξουν ότι ο Γαλαξίας μας μεγαλώνει από μέσα προς τα έξω. Ακόμα οι επιστήμονες ελπίζουν ότι με περισσότερη έρευνα θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα πιο λεπτομερές χρονοδιάγραμμα για το πως τα άστρα στον γαλαξία μας σχηματίστηκαν. Αλλά και για το πώς τα στοιχεία αυτών των άστρων ίσως να βοήθησαν την δημιουργία των πλανητών αλλά και της ίδιας της ζωής κατ’ επέκταση.

Με μια νέα τεχνική, η επιστημονική ομάδα υπό την ηγεσία των Μελίσα Νες και Μαρί Μαρτίγκ, κατάφεραν να δοκιμάσουν συγκεκριμένες ιδέες για την ανάπτυξη του Γαλαξία μας. Επιβεβαίωσαν, σύμφωνα με τα αποτελέσματα τους, ότι τα πιο παλιά άστρα βρίσκονται στο κέντρο, ενώ τα πιο νέα σε ηλικία βρίσκονται στις παρυφές του γαλαξία μας. Για τον σκοπό αυτό επινόησαν δύο διαφορετικές μεθόδους, ανεξάρτητες μεταξύ τους για τον προσδιορισμό της ηλικίας ενός κόκκινου γίγαντα από το φάσμα του, δηλαδή από τις ιδιότητες του φωτός του. Χρησιμοποιώντας ένα δείγμα δεδομένων από την έρευνα APOGEE (μέρος της έρευνας του ερευνητικού κέντρου παρατήρησης Sloan Digital Sky) και από όσα το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της NASA έχει συγκεντρώσει ως τώρα.

Το αποτέλεσμα των νέων τεχνικών που εφάρμοσε η επιστημονική ομάδα των Μελίσα Νες και Μαρί Μαρτίγκ, είναι η δημιουργία ενός «ηλικιακού» χάρτη του Γαλαξία μας, που δείχνει ακριβώς ποιες περιοχές του φιλοξενούν νέα αστέρια, και ποιες ηλικιωμένα ή μέσης ηλικίας. Ο χάρτης παρέχει μια αντιπροσωπευτική διατομή από το κέντρο του Γαλαξία μας έως τα περίχωρα, καλύπτοντας μια απόσταση 65000 ετών φωτός.

Με έναν τέτοιον χάρτη, τα τρέχοντα μοντέλα για το πώς ο Γαλαξίας μας δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε μπορούν να τεθούν υπό δοκιμή. Έτσι διαπιστώσανε ότι ισχύει σε κάθε δεδομένη ακτίνα, τα νεότερα άστρα συνήθως βρίσκονται πιο κοντά στο γαλαξιακό επίπεδο από ό, τι τα μεγαλύτερα ηλικιακά ξαδέλφια τους.

Τεχνικές όπως αυτές υπόσχονται πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα όταν υπάρξουν νέα δεδομένα από νέες έρευνες, όπως το APOGEE-2 ή η αποστολή χαρτογράφησης του Γαλαξία μας, Γαία (GAIA) της ESA. Και ίσως έτσι ανοίξει ο δρόμος για την ανασύνθεση της ιστορίας ολόκληρού του σχηματισμού των αστεριών του Γαλαξία μας, από τους αστρονόμους. Δηλαδή, πόσα αστέρια του Γαλαξία μας σχηματίζονται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και σε ποιες περιοχές του. Επίσης, πως αυτά τα αστέρια έχουν εμπλουτιστεί με πρώτη ύλη τα διάφορα στοιχεία που παράγονται μέσω της πυρηνικής σύντηξης, για να επιτρέψουν στην συνέχεια την παραγωγή βαρύτερων στοιχείων των πλανητών, ώστε να προκύψουν έμβια όντα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News