Ορφανός και από πατέρα (μετά τον θάνατο της μητέρας του το 1994) έμεινε την περασμένη Δευτέρα ο Μπιλ Γκέιτς, αφότου ο Ουίλιαμ Χένρι Γκέιτς, γνωστός περισσότερο ως Μπιλ Γκέιτς ο πρεσβύτερος, εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 94 ετών στην παραθαλάσσια κατοικία του στην ευρύτερη περιοχή του Σιάτλ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε η οικογένεια Γκέιτς ο πατέρας του (συν)ιδρυτή της Microsoft έπασχε από Aλτσχάιμερ.

Οσον αφορά τον βίο του, σύμφωνα με τη νεκρολογία των New York Times, ο Μπιλ Γκέιτς ο πρεσβύτερος κατά πάσα πιθανότητα θα μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που πήρε από το χέρι τον γιο του και του έμαθε πώς να ξοδεύει τα πολλά δισεκατομμύριά του και για το καλό ολόκληρης της ανθρωπότητας, θέτοντας έτσι τις βάσεις για τη δημιουργία του μεγαλύτερου, σήμερα, φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του Bill & Melinda Gates Foundation.

Η αρχή έγινε το μακρινό 1994. Ο πατέρας Γκέιτς, δικηγόρος εγνωσμένου κύρους και συνέταιρος σε ένα από τα παλαιότερα δικηγορικά γραφεία του Σιάτλ, έχοντας φτάσει σε ηλικία 69 ετών, είχε σκοπό να εργαστεί το πολύ τέσσερα, πέντε χρόνια ακόμα και μετά να αποσυρθεί.

Ομως ένα απόγευμα, καθώς περίμεναν τη σειρά τους –ο ίδιος μαζί με τον Μπιλ και τη Μελίντα Γκέιτς– για να βγάλουν εισιτήριο σε έναν κινηματογράφο, ο γιος του τού αποκάλυψε ότι δεχόταν καταιγισμό εκκλήσεων για αγαθοεργίες, αλλά δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί, καθώς έπρεπε να διοικεί τη Microsoft.

Θέλοντας να τον απαλλάξει από τον κόπο, ο πατέρας του προσφέρθηκε να ελέγξει ο ίδιος τις παρακλήσεις και στη συνέχεια να αποστείλει κατά την κρίση του μερικές επιταγές. Βρέθηκε, όμως, ξαφνικά ενώπιον δεκάδων κουτιών γεμάτων με αιτήματα για βοήθεια, πολλά από τα οποία συνοδεύονταν με σπαραξικάρδιες ανθρώπινες ιστορίες.

Ενημέρωσε, οπότε, τον ζάπλουτο γιο του και εκείνος έσπευσε να του παραχωρήσει αρχικά 100 εκατομμύρια δολάρια, με στόχο την ίδρυση ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος με την επωνυμία William H. Gates Foundation. Ο Μπιλ ο πρεσβύτερος την πρώτη επιταγή του ως φιλάνθρωπος –80.000 δολάρια για τη χρηματοδότηση ενός ερευνητικού προγράμματος για τον καρκίνο– την υπέγραψε στο τραπέζι της κουζίνας του σπιτιού του.

Κατά τα επόμενα 13 χρόνια, καθώς ο Μπιλ Γκέιτς ο νεότερος ήταν αφοσιωμένος σχεδόν αποκλειστικά στην κορυφαία εταιρεία του, ο πατέρας του αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του στη διοίκηση του ιδρύματος, συνεδριάζοντας με τους ειδικούς συμβούλους του, αποστέλλοντας στον γιο του λίστες με τις προτεινόμενες ευεργεσίες, υπογράφοντας επιταγές με κύριους στόχους την εξάλειψη της φτώχειας και τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της δημόσιας υγείας στην Αμερική και τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Σύμφωνα με τον Πάμπλο Αϊζενμπεργκ, αρθρογράφο του περιοδικού The Chronicle of Philanthropy, ο πρεσβύτερος αποτέλεσε επί δεκαετίες «τη συνείδηση της οικογένειας Γκέιτς», καταρχάς επειδή επιδίωξε τη δημιουργία ενός οικογενειακού φιλανθρωπικού ιδρύματος, αλλά κυρίως επειδή συνέβαλε στην εντυπωσιακή ανάπτυξή του, «πιστεύοντας ότι με τόσο πολλά λεφτά, οφείλει κάποιος να κάνει το καλό».

Συμφωνώντας απόλυτα μαζί του, το 2000 ο Μπιλ και η Μελίντα Γκέιτς αποφάσισαν να συνενώσουν τρία ιδρύματα της οικογένειας και να προσφέρουν 55 δισεκατομμύρια δολάρια για την ίδρυση ενός διάδοχου κοινωφελούς οργανισμού με την επωνυμία Bill & Melinda Gates.

Εκτελώντας συγχρόνως χρέη προέδρου, μαζί με τον γιο του και τη νύφη του, ο πατέρας Γκέιτς συνέχισε να έχει τον πρώτο λόγο στη διοίκηση του νέου ιδρύματος, διοχετεύοντας έναν πακτωλό χρημάτων για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας, για τον περιορισμό της βρεφικής και μητρικής θνησιμότητας, για το χτίσιμο σχολείων, για την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας στην Αφρική, για την ανάπτυξη ενός εμβολίου κατά του AIDS.

Εχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην κρίση του πατέρα του ο υιός Γκέιτς είχε δηλώσει το 2003 πως «εγώ εξασφαλίζω τους πόρους και εκείνος αναλαμβάνει να τους ξοδέψει με σύνεση». «Ποτέ δεν φαντάστηκα πως αυτό το ατίθασο παιδί που μεγάλωσε στο σπίτι μου, τρώγοντας το φαγητό μου και χρησιμοποιώντας το όνομά μου, θα μπορούσε ποτέ να γίνει εργοδότης μου», είχε σημειώσει χαριτολογώντας ο πατέρας Γκέιτς δύο χρόνια μετά κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Rotary Club στο Σιάτλ, μιλώντας για τον γιο του.

Παρότι ήταν πολυάσχολος, ο πατέρας Γκέιτς είχε ενεργό ρόλο στην ανατροφή του Μπιλ και των δύο θυγατέρων του. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, όταν ο Γκέιτς ο νεότερος βρισκόταν ακόμα στην εφηβεία, ήταν κοινώς αποδεκτό ότι ήταν «ανυπόφορα εριστικός».

Τόσο πολύ, που μια φορά, κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού γεύματος, βλέποντας τον μοναχογιό του να αντιμιλάει, φωνάζοντας στη μητέρα του, ο πατέρας Γκέιτς έφτασε στο σημείο να του πετάξει ένα ποτήρι με νερό στο πρόσωπο.

Κάποια στιγμή οι γονείς Γκέιτς ζήτησαν τη γνώμη ενός ειδικού, ο οποίος τους συνέστησε να μην είναι ιδιαίτερα αυστηροί μαζί του. Εκείνοι αποφάσισαν να τον στείλουν σε ένα ιδιωτικό σχολείο του Σιάτλ, όπου θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Εκεί ο Μπιλ Γκέιτς γνώρισε τον Πολ Αλεν, ο οποίος ξεχώριζε ήδη ως διάνοια στους υπολογιστές. Υστερα από χρόνια οι γονείς του ατίθασου Μπιλ αναγκάστηκαν να αποδεχτούν και την απόφασή του να εγκαταλείψει το Χάρβαρντ και να μετακομίσει στο Αλμπουκέρκι, όπου τον  Απρίλιο του 1975,  μαζί με το Πολ Αλεν, ίδρυσαν τη Microsoft, η οποία κατέστη τελικά η μεγαλύτερη εταιρεία λογισμικών για προσωπικούς υπολογιστές στον κόσμο.

Οταν εισήχθη στο χρηματιστήριο το 1986, οι ιδρυτές της έγιναν δισεκατομμυριούχοι, ενώ 12.000 υπάλληλοι της εταιρείας εκατομμυριούχοι. Λιγότερο από δέκα χρόνια μετά, ο πατέρας Γκέιτς ανέλαβε να αρχίσει να ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια από τα δισεκατομμύρια του γιου του για το καλό ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News