Τα επτά πιο τρομακτικά (για μικρά και μεγάλα παιδιά…) χριστουγεννιάτικα έθιμα του κόσμου παρουσιάζει ο Guardian. Μεταξύ τους και οι καλικάντζαροι της Ελλάδας.

Ο κακός δαίμονας Κράμπους (Αυστρία, Σλοβενία, Κροατία, Βόρεια Ιταλία)

Στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Κροατία και στις γύρω χώρες, μια τερατόμορφη κερασφόρος φιγούρα, ο Κράμπους, θα περιπλανηθεί στους δρόμους τρομάζοντας τα παιδιά και θυμίζοντάς τους ότι στη γλυκύτητα και στο φως των Χριστουγέννων αντπαραβάλλεται η αντίθετη δύναμη του σκότους και του κακού, η οποία και αν είσαι άτακτο κοριτσάκι ή αγοράκι θα σε κάνει μια χαψιά! (φωτ.: Shutterstock)

Φράου Πέρκχτα (Αυστρία, Βαυαρία)

Η κυρα-Πέρκχτα είναι η μάγισσα που ροβολά από τους γερμανικούς δρυμούς για να κρίνει ποιος ήταν καλό και ποιος κακό παιδί. Achtung! Achtung! Ετσι και είσαι κακό παιδί και δεν τρως τη λαχανόσουπά σου αλλά μονάχα τις μαρμελαδίτσες σου, η κακιά μάγισσα θα σε ξεκοιλιάσει με ένα μαχαίρι και θα γεμίσει την κοιλίτσα σου με άχυρο. («Μαμά, θέλω και άλλη λαχανόσουπα!»)

Μάρι Λούιντ (Ουαλία)

Φαντάσου ότι είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς. Είσαι ένα μικρό παιδί που ζει στην παγωμένη Ουαλία. Ακούς την πόρτα του σπιτιού σου να χτυπά. Ανοίγεις. Και ξαφνικά πέφτει επάνω σου ένα πλάσμα με κεφάλι αλόγου που φοράει ένα μακρύ, φουσκωτό σεντόνι και το σπρώχνουν άνθρωποι που τσιρίζουν. Και καθώς έχεις κατατρομάξει, τα πιτσιρίκια -σαν και σένα- που τσιρίζουν, σου εύχονται «Καλή χρονιά!»

Η γάτα Γιολ (Ισλανδία)

Η Γιολακοτουρίν, ή αλλιώς γάτα Γιούλ, είναι μια τεράστια μοχθηρή γάτα που κρυφοκοιτάζει από τα παράθυρα για να δει τι δώρο πήρε ο καθένας. Αν ανακαλύψει καινούργια ρούχα, φεύγει. Διαφορετικά, τρώει ένα ολόκληρο παιδί. Το απαγάγει και το πηγαίνει στη σπηλιά της, όπου το μαγειρεύει στην κατσαρόλα. Αν βέβαια τα παιδάκια είναι καλοί μαθητές και τακτοποιούν το δωμάτιό τους όλη τη χρονιά, δεν κινδυνεύουν από τη Γιούλ! (Ευνόητο: στη χώρα των καλών ψαράδων η γάτα οφείλει να είναι κακιά…)

Χανς Τραπ, το σκιάχτρο, (Αλσατία-Λωρραίνη, Γαλλία)

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση της Αλσατίας ο Χανς Τραπ ήταν ένας ντόπιος γνωστός για την απληστία του. Με χρήση μαύρης μαγείας και με αρωγό του τον Σατανά κατάφερε να γίνει πλούσιος. Για αυτό και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τον αποκήρυξε και έτσι έχασε τον πλούτο και την κοινωνική του θέση και βρέθηκε μόνος στην ύπαιθρο μεταμορφωμένος σε σκιάχτρο.

Κάποια στιγμή έγινε γνωστό ότι ο Χανς ήθελε να γευτεί ανθρώπινη σάρκα. Σκότωσε έναν βοσκό και τον έψησε στη φωτιά. Πριν όμως προλάβει να φάει την πρώτη του μπουκιά, ο Θεός τον τιμώρησε ρίχνοντάς του μια αστραπή. Ο Χανς πέθανε, αλλά μερικές φορές επιστρέφει τα Χριστούγεννα και χτυπάει τις πόρτες ζητώντας να φάει νόστιμα παιδιά…

Οι καλικάντζαροι (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Τουρκία)

Από την παραμονή των Χριστουγέννων έως τα Θεοφάνεια ανεβαίνουν στην επιφάνεια της Γης τα δαιμόνια καλικάντζαροι, που «όλον τον χρόνο πελεκούν με τα τσεκούρια τους τους στύλους που στηρίζουν τη Γη». Καθένας από τους καλικάντζαρους έχει και από ένα κουσούρι. Κουτσοί, στραβοί, με ένα μάτι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, ξεπλατισμένοι. Μεταξύ τους είναι διχόγνωμοι, και δεν μπορούν να τελειώσουν καμιά δουλειά, όλα τα αφήνουν στη μέση, για αυτό δεν μπορούν να κάνουν κακό και στους ανθρώπους, αν και έχουν μεγάλη επιθυμία για το κακό. Οι καλικάντζαροι από ό,τι λέγεται είναι μαυριδεροί, με κόκκινα μάτια, τραγίσια πόδια, χέρια σαν της μαϊμούς και τριχωτό όλο τους το σώμα.

Την παραμονή των Χριστουγέννων οι καλικάντζαροι βγαίνουν έξω και περιμένουν να σμίξει η μέρα με τη νύχτα για να μπουν μέσα. Είναι κακά και πονηρά όντα, μα δεν μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους, για αυτό και οι γυναίκες ακόμα τα περιπαίζουν και τα βρίζουν και τα λεν σταχτοπόδηδες, σταχτιάδες, κατουρλήδες.

Παλιά οι γιαγιάδες έκαιγαν στα τζάκια παλιοτσάρουχα. Η άσχημη μυρωδιά τους έκανε τους καλικάντζαρους να φεύγουν. Για να εξευμενίσουν οι άνθρωποι τα πειρακτικά αυτά πλάσματα, άφηναν γλυκά σε ένα σημείο του σπιτιού ή προσπαθούσαν να τα κάνουν ακίνδυνα, με διαφόρους τρόπους. Τοποθετούσαν ένα κόσκινο μπροστά από την πόρτα του σπιτιού, ώστε μέχρι να μετρήσει ο καλικάντζαρος από περιέργεια τις τρύπες, να λαλήσει ο πετεινός, οπότε αυτοί έτρεχαν να εξαφανιστούν.

Το αποτελεσματικότερο μέσο για να κρατηθούν μακριά οι καλικάντζαροι και κάθε άλλο δαιμόνιο θεωρήθηκε η φωτιά. Για αυτό και όλο το Δωδεκαήμερο έμενε συνεχώς το τζάκι αναμμένο και μάλιστα με ξύλα αγκαθωτά για να έχει η φωτιά μεγαλύτερη δύναμη.

Αράχνες στα δέντρα (Ουκρανία)

Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στην Ουκρανία, εκτός από τα συνηθισμένα, έχουν και ένα ασυνήθιστο «στολίδι».  Μια ψεύτικη αράχνη με τον ιστό της βρίσκονται κρυμμένα στο δέντρο και όποιος τα βρει πρώτος θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς που έρχεται.  Η παράδοση λέει ότι κάποτε μια φτωχή χήρα δεν είχε τα χρήματα για να στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο της. Ενα πρωινό ξύπνησε και είδε ότι μία αράχνη είχε στολίσει με τον ιστό της το δέντρο, δίνοντας χαρά στην οικογένεια. (Κανένα έθιμο με κατσαρίδες υπάρχει;)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News