Σε μια διαμαρτυρία που αναμφίβολα θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως η πιο «κουφή» διαμαρτυρία όλων των εποχών, οι ρώσοι «Πουτινίστας» μπαίνουν στα social media για να εκτονώσουν την οργή τους, όχι για τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά για τον οίκο Chanel με το διακριτικό και περιζήτητο καπιτονέ τσαντάκι με την επίχρυση αλυσίδα να δεινοπαθεί βάναυσα στα χέρια Ρωσίδων: μοντέλα και νεαρές από τον κόσμο του ρωσικού jet set, εξαγριωμένες μετά την απόφαση της γαλλικής μάρκας να κλείσει τα καταστήματά της στη Ρωσία και να απαγορεύσει την «πώληση, προμήθεια, μεταφορά ή εξαγωγή, άμεσα ή έμμεσα, αγαθών πολυτελείας σε οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο στη Ρωσία» κακοποιούν online τα πολυτελή τσαντάκια τους.

Με άλλα λόγια, γράφει η Telegraph, επειδή στο Μόντε Κάρλο δεν επιτρέπεται η είσοδος στα κρυφά στην μπουτίκ της Chanel, ούτε και η αποστολή με Fedex μισής ντουζίνας «Chanel 2,55» (το περίφημο κλασικό μοντέλο), η αρχική τιμή των οποίων, στη Μόσχα, είναι περίπου 3.600 ευρώ, ρωσίδες κοσμικές και influencers καταγράφουν τη βρώμικη διαμαρτυρία τους στο Instagram.

To μοντέλο Βικτόρια Μπόνια, για παράδειγμα, βιντεοσκόπησε τον εαυτό της στο μπαλκόνι της ενώ κρατά στο ένα χέρι μια τσάντα Chanel και στο άλλο ένα ψαλίδι: «Πρέπει να πω ότι η Chanel δεν σέβεται τους πελάτες της, οπότε γιατί πρέπει εμείς να σεβόμαστε τη Chanel;» είπε, πριν κόψει την τσάντα στη μέση και την πετάξει με ένα «αντίο»…

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη VICTORIA BONYA (@victoriabonya)

Η «εκδίκηση» της Βικτόρια Μπόνια

Ο κόσμος απορεί με την Μπόνια, το εκπληκτικό αυτογκόλ των συναδέλφων της μπλόγκερ και τηλεοπτικών παρουσιαστών και τη μνημειώδη αδιαφορία τους για την παγκόσμια στάση: «Δεν θα μπορούσαν απλώς να πουλήσουν τις “ύπουλες” Chanel τους και να δώσουν τα χρήματα σε φιλανθρωπικούς σκοπούς;» προτείνει, για παράδειγμα, ο Τζούλιαν Βόγκελ, υπεύθυνος Επικοινωνίας στη διεθνή διαφημιστική εταιρεία  Modus BCPM.

Από την άλλη πλευρά, η Chanel πρέπει να τρίβει τα χέρια της από χαρά. Εδώ και δεκαετίες, για να βρεθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας, έπρεπε να αντιμετωπίζει (υπόγεια και διακριτικά) τις ελαφρώς σκοτεινές δραστηριότητες της ιδρύτριας του οίκου Κοκό Σανέλ, στις διάσημες ερωτικές κατακτήσεις της οποίας περιλαμβανόταν και ένας ναζί αξιωματικός των SS.

Κανονικά μια μπράντα πρέπει να πληρώσει χιλιάδες ευρώ σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, για μια θέση στην πρώτη σειρά του υψηλού επιπέδου ηθικής, όπως έκανε η Celine το 2015 με τη δημοσιογράφο και συγγραφέα Τζόαν Ντίντιον (η οποία θεωρείται πνευματικός γίγαντας στην κοινότητα της μόδας) ή η Louis Vuitton το 2007 με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, αναφέρει το άρθρο της Telegraph, το οποίο υπογράφουν η Λίζα Αρμστρονγκ, επικεφαλής του τμήματος της μόδας της βρετανικής εφημερίδας, και η Λόρα Κρέικ.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Marina Ermoshkina (@amazing_marina)

Αλλη μια επίδειξη από την ηθοποιό και παρουσιάστρια της TV Μαρίνα Ερμοσκίνα

Ωστόσο, ακόμη και ο καλύτερος και πιο ακριβός σχεδιασμός μπορεί να πάει στραβά, όπως συνέβη το 2013 στην τελετή απονομής των βραβείων GQ στο Λονδίνο, όπου καταστράφηκε η φήμη του Hugo Boss (άλλη μια μάρκα με ατυχή ιστορία). Για πολλά χρόνια, συνεχώς, ο Boss εξασφάλιζε την τεράστια επιτυχία της εκδήλωσης, και, όπως ήταν αναμενόμενο, τα μεγαλοστελέχη του γερμανικού οίκου μόδας είχαν τιμητική θέση σε ένα τραπέζι κοντά στη σκηνή. Εκείνη τη χρονιά, μάλιστα, την τελετή λάμπρυνε μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή παρέλαση διασημοτήτων, όπως οι σερ Ελτον Τζον, Στίβεν Φράι, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, ο υπουργός Εξωτερικών Γουίλιαμ Χέιγκ και κάποιος που λεγόταν Μπόρις Τζόνσον, τότε πολύ δημοφιλής δήμαρχος του Λονδίνου…

Αυτό που θα μπορούσε να πάει στραβά (και πήγε) είχε όνομα και ρόλο: Λεγόταν Ράσελ Μπραντ και ήταν ο παρουσιαστής της εκδήλωσης. Κάνοντας αναζήτηση στο Google, ο Μπραντ είχε ανακαλύψει ότι, εκτός από τον σχεδιασμό των κοστουμιών του καναδού ηθοποιού Ράιαν Ρέινολντς και του βρετανού οδηγού της Formula 1 Λιούις Χάμιλτον, ο Hugo Boss είχε ράψει στο παρελθόν ναζιστικές στολές, γεγονός το οποίο ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης και μετά από αυτόν όλοι οι άλλοι καλεσμένοι στη σκηνή, υπαινίσσονταν χαρούμενα όλη τη βραδιά. Καθώς το ρολόι κόντευε να δείξει μεσάνυχτα, τα πρόσωπα των στελεχών του GQ και του Hugo Boss έγιναν καστανοκόκκινα. Μετά ίδρωσαν. Και στη συνέχεια η γόνιμη σχέση τους πάγωσε, ενώ ο Μπραντ εκδιώχθηκε βίαια από το κτίριο, γράφει η Telegraph.

Αν μάθαμε, λοιπόν, κάτι τα τελευταία χρόνια, είναι ότι κανένας δεν γίνεται να έχει μεγάλο έλεγχο σε οτιδήποτε. Ωστόσο, ορισμένες μάρκες διατηρούν την αυταπάτη ότι μπορούν να αστυνομεύουν την εικόνα τους. Λάθος. «Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένα brand είναι να περιμένει υπομονετικά (χωρίς αντίδραση) αφήνοντας την καταιγίδα να μαίνεται γύρω του», λέει στην Telegraph ο Τζούλιαν Βόγκελ, ένας από τους πελάτες του οποίου ανακρίθηκε κάποτε από τα μέσα ενημέρωσης επειδή η Σάρα Πέιλιν είχε αρχίσει να φοράει τακτικά δικά του ρούχα. «Πάντα σταματάει τελικά, και μένοντας σιωπηλή μια μάρκα αποφεύγει να ενοχοποιηθεί ακούσια», υποστηρίζει ο εκπρόσωπος της Modus BCPM.

Tο έκανε, για  παράδειγμα, ο Loro Piana, προμηθευτής πολυτελών ειδών, όταν ο πρόεδρος Πούτιν εμφανίστηκε στο στάδιο Λουζνίκι για την όγδοη επέτειο από την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, φορώντας ένα μπουφάν της φίρμας αξίας 12.500 λιρών: «Τι θα μπορούσε να πει;», αναρωτιέται ο Βόγκελ. «Δεν μπορείτε να σταματήσετε τους ανθρώπους να αγοράζουν τα προϊόντα σας».

Ομοίως, το Harrods δεν είπε τίποτα, όταν αποκαλύφθηκε (μετά τη διαρροή μιας σειράς από emails) ότι το 2012, η Πρώτη Κυρία της Συρίας, Ασμα αλ Ασαντ, είχε ξοδέψει δεκάδες χιλιάδες λίρες σε κοσμήματα, ρούχα και έπιπλα από διάφορα καταστήματα, μεταξύ άλλων και από το Harrods. Αμέσως μετά τις αποκαλύψεις, η σύζυγος του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, η λεγόμενη και «πριγκίπισσα Νταϊάνα» της Συρίας, έγινε «Μαρία Αντουανέτα».

Κατά τη διάρκεια των αιματηρών διαδηλώσεων σε όλη τη Συρία, όπου σφαγιάστηκαν 10.000 άμαχοι, η τότε 36χρονη Ασμα αλ Ασαντ, με μια σειρά από email που έστειλε σε φίλους της στο Λονδίνο, ζητούσε να της αγοράσουν διάφορα αντικείμενα μεγάλης αξίας, ενώ σε μια ανταλλαγή email φαίνεται να συζητά αν έπρεπε να αγοράσει κάποιες γόβες Christian Louboutin: «Εχουμε μερικά εκπληκτικά Christian Louboutin που έρχονται στα τέλη Φεβρουαρίου… πραγματικά εμβληματικά κομμάτια για την άνοιξη… παρακαλώ ενημερώστε με αν υπάρχει κάτι που θα θέλατε να προκρατήσω για εσάς», αναφέρει ένα email αγνώστου αποστολέα. Η Ασμα αρνήθηκε, γράφοντας: «Δεν νομίζω ότι θα είναι χρήσιμα σύντομα, δυστυχώς».

Αν η πολιτική σφαίρα είναι δύσκολη για τους σχεδιαστές, το ίδιο ισχύει και για τις δικαστικές αίθουσες, αναφέρει στο δημοσίευμά της η Telegraph. Η εμφάνιση διασημοτήτων στο δικαστήριο είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί για τις δημόσιες σχέσεις της μόδας (αν και όχι πάντα): Το 2002, όταν η Γουινόνα Ράιντερ δικαζόταν για κλοπές σε καταστήματα της Νέας Υόρκης, επαινέθηκε ευρέως για τις κομψές εμφανίσεις της με Marc Jacobs, κάτι που ώθησε την Washington Post να διατυπώσει την άποψη ότι «μπορεί να είναι κλεπτομανής αλλά έχει άψογο γούστο».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Winona Ryder (@winonaryderofficial)

Το αψεγάδιαστο στυλ της Γουινόνα Ράιντερ δεν πέρασε απαρατήρητο ούτε την εποχή της δίκης της

Δυστυχώς, δεν θα μπορούσε να ειπωθεί το ίδιο και για τη Λίντσεϊ  Λόχαν, η οποία για τις εμφανίσεις της στο δικαστήριο το 2013, επέλεξε να φορέσει Givenchy, Chanel και Celine. Το TMZ ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι οι κατασκευαστές της σειράς ενδυμάτων «6126», την οποία υπογράφει η Λόχαν, υπέβαλαν μήνυση με την οποία ζητούσαν από την ηθοποιό αποζημίωση 5 εκατ. δολαρίων για παραβίαση συμβολαίου και απάτη, ισχυριζόμενοι ότι η «εικόνα της εθισμένης στα ναρκωτικά Λόχαν» και τα νομικά της προβλήματα κατέστησαν αδύνατη την πώληση της συλλογής της.

Ωστόσο, όσο αρνητική κι αν είναι η δημοσιότητα, η ιστορία δείχνει ότι οι πιο ισχυρές μάρκες τείνουν να επιβιώνουν. Το 2004, μια αλυσίδα παμπ στο Λέστερ απαγόρευσε σε νεαρούς, που φορούσαν Burberry, να πίνουν αλκοόλ στις εγκαταστάσεις της, χαρακτηρίζοντάς τους τσούρμο μεθυσμένων παραβατών. Ηταν το τελευταίο πλήγμα σε ένα τσουνάμι κακής δημοσιότητας για τη φημισμένη βρετανική μάρκα, η οποία για χρόνια ήταν η αγαπημένη στις κερκίδες του ποδοσφαίρου. Το 2002, η ηθοποιός Ντανιέλα Γουέστμπρουκ (γνωστή για το ρόλο της Σαμάνθα Μίτσελ στη σαπουνόπερα του BBC «EastEnders»)  φωτογραφήθηκε με τη μικρή της κόρη με πλισέ φούστες, τσάντα και καροτσάκι, όλα ασορτί και Burberry, μια εμφάνιση που το 2021 περιέγραψε ως «chavao» («μπαναλιτέ», στα πορτογαλικά) στον λογαριασμό της στο Instagram.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Danniella Westbrook (@danniellawestbrook_73)

Η ηθοποιός Ντανιέλα Γουέστμπρουκ με total look Burberry

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπήρχε μεγάλος προβληματισμός για το πώς η Burberry είχε χάσει τη φήμη του κατασκευαστή πολυτελών ειδών, εξαιτίας της πανταχού παρουσίας των καρό προϊόντων της και του γεγονότος ότι είχαν πολλαπλασιαστεί οι απομιμήσεις τους. Αλλά ο τότε designer του οίκου Κρίστοφερ Μπέιλι, ενώ δούλευε μανιωδώς στα παρασκήνια για να διασφαλίσει ότι το καρό δεν ήταν η μόνη υπογραφή, που είχε να προσφέρει ο οίκος, παρέμενε ατάραχος προς τα έξω, δηλώνοντας «απλά δεν είμαι σνομπ».

Ηταν μια έξυπνη στάση, που αναγνώριζε το εύρος των προϊόντων του οίκου Burberry. Υπό το πρίσμα του 2022, μάλιστα, η στάση του φαίνεται ακόμα πιο σοφή και πιο ευγενική. Το να αποκλείεις άτομα από την επωνυμία σου επειδή ανήκουν στη «λάθος» τάξη δεν είναι μόνο μάταιο· φαίνεται, επίσης, φρικτά ελιτίστικο. «Αυτά τα πράγματα είναι σημαντικά», τονίζει ο Βόγκελ. «Οι καταναλωτές σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, περιμένουν από τις μπράντες που έχουν επιλέξει να έχουν μια ολόκληρη δομή ηθικών πεποιθήσεων, από τη βιωσιμότητα έως τη στάση τους για το σώμα, την ηλικία και το φύλο», λέει.

Οπως η Burberry, λοιπόν, έτσι και η Chanel θα θριαμβεύσει ύστερα από αυτή την τελευταία επίθεση που δέχτηκε. Οταν μια γυναίκα προσπαθεί να καταστρέψει μια τσάντα Chanel, μόνο ένας χαμένος μπορεί να υπάρξει. Και σίγουρα δεν θα είναι η τσάντα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News