Στην ανθρώπινη ιστορία υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν μπορούμε ακόμη να κατανοήσουμε πλήρως, και ίσως ποτέ δεν θα το καταφέρουμε, γράφει στα Μαθήματα Ιστορίας του Medium, ο ΕλΜεχντί ΕλΑζαρί.

Αρχαίοι κύλινδροι, που περιέχουν διαβολικά μυστικά, τάφοι γεμάτοι θησαυρούς, παράξενα σημάδια σχεδιασμένα σε απομακρυσμένες περιοχές, είναι πράγματα που δημιουργούν εύφορο έδαφος για να φυτευτούν οι σπόροι πολλαπλών θεωριών συνωμοσίας.

Ας ρίξουμε, λοιπόν, μια ματιά σε μερικά από τα πιο παράξενα και κάποια  τρομακτικά ​ αρχαιολογικά ευρήματα από όλο τον κόσμο.

Η Βίβλος του διαβόλου

Ο Κώδικας Γίγας (Codex Gigas) όπως είναι βασικά γνωστή η Βίβλος του Διαβόλου είναι ένας τεράστιος τόμος, που υποτίθεται ότι γράφτηκε μέσω μιας συμφωνίας με τον διάβολο. Μάλιστα, στο εσωτερικό του υπάρχει μια μεγάλη εικόνα του διαβόλου. Το μεγαλύτερο σωζόμενο μεσαιωνικό χειρόγραφο της ιστορίας δημιουργήθηκε μάλλον τον 13ο αιώνα στο μοναστήρι Ποντλάζιτσε των Βενεδικτίνων της Βοημίας (δυτική Τσεχία), όπου υποτίθεται ότι ένας μοναχός φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για παραβίαση των όρκων του. Σε αντάλλαγμα για τη ζωή του, υποσχέθηκε στο μοναστήρι να γράψει ένα βιβλίο με όλες τις ανθρώπινες γνώσεις μέσα σε μια μέρα.

Ο μύθος λέει ότι για να εκπληρώσει την υπόσχεσή του, ο μοναχός έκανε μια συμφωνία με τον διάβολο, ο οποίος ολοκλήρωσε τελικά το βιβλίο. Είναι κατασκευασμένο με τα δέρματα 160 γαϊδάρων και είναι τόσο τεράστιο που χρειάζονται δύο άτομα για να το σηκώσουν. Αποτελείται από 320 περγαμηνές από τις οποίες λείπουν οι οκτώ.

Ο τόμος περιλαμβάνει ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη, μεταφρασμένη στα Λατινικά (Βουλγκάτα) και άλλα θρησκευτικά κείμενα, όπως επίσης διάφορα δοκίμια, ιατρικές συνταγές, τελετουργικά εξορκισμού, ένα ημερολόγιο κ.λπ. όλα γραμμένα στα Λατινικά. Από το 1649 μέχρι σήμερα ο Κώδικας φυλάσσεται στην Kungliga, την Εθνική βιβλιοθήκη της Σουηδίας στην Στοκχόλμη.

Η πυραμίδα του Ελληνικού

Είναι πολύ συνηθισμένο -και αρκετά τεμπέλικο, γράφει ο ΕλΜεχντί- να χαρακτηρίζουμε τις αιγυπτιακές πυραμίδες ως το «απόλυτο μυστήριο του αρχαίου κόσμου». Παρόμοιες δομές, όμως, έχουν ανακαλυφθεί σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Μια ανάλογη δομή είναι και η πυραμίδα του Ελληνικού στην Αργολίδα, ένα μνημείο κτισμένο πάνω στην οδική αρτηρία που ένωνε το Αργος με την Τεγέα.

Η χρονολόγηση του κτίσματος έγινε αντικείμενο διαφωνιών, σύμφωνα όμως, με το Υπουργείο Πολιτισμού τα μυστήρια για τη χρονολόγηση και τον προσδιορισμό χρήσης της πυραμίδας έχουν λυθεί. Οι ανασκαφικές μαρτυρίες και τα χαρακτηριστικά στοιχεία της δομής απέδειξαν ότι η πυραμίδα είναι από τα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα και όχι της προϊστορικής περιόδου, όπως επιχείρησαν να αποδείξουν αργότερα ορισμένοι ερευνητές, κάποιοι από του οποίους πίστευαν ότι είχε φτιαχτεί πριν από τις πυραμίδες των Αιγυπτίων. Για την πιθανή χρήση του έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες, όπως ότι χρησίμευε ως τύμβος, οχυρό ή φρυκτωρία. Σήμερα, είναι βέβαιο ότι επρόκειτο για οχυρό, όπως και άλλα παρόμοια μικρά φρούρια σε άλλα σημεία της Αργολίδας και Κυνουρίας που έλεγχαν τους οδικούς άξονες.

Η μπαταρία της Βαγδάτης

Η μπαταρία της Βαγδάτης ανακαλύφθηκε το 1938 από τον γερμανό αρχαιολόγο Βίλχελμ Κένιχ σε ανασκαφή κοντά στη Βαγδάτη και οι τελικές εκτιμήσεις την χρονολογούν μεταξύ 250- 225 μ.Χ.. Ηταν ένα πήλινο βάζο ύψους 14 εκ. και διαμέτρου 8 εκ. με κυκλικό άνοιγμα 3,3 εκ., μέσα το οποίο ήταν στερεωμένος ένας χάλκινος κύλινδρος και μέσα στον κύλινδρο υπήρχε μια μικρή σιδερένια ράβδος σφηνωμένη σε καπάκι από στερεή πίσσα. Αναλύσεις έδειξαν ακόμη ότι μέσα στο δοχείο υπήρχε και κάποιο υγρό, πιθανότατα κρασί ή ξύδι, που αλληλεπιδρούσε με το μέταλλο και παρήγε ηλεκτρικό φορτίο. Αλλά 12 παρόμοια βάζα βρέθηκαν στη συνέχεια σε κοντινές περιοχές.

Ο Κένιχ δημοσίευσε μια εργασία υποστηρίζοντας ότι το εύρημα ήταν μια αρχαία μπαταρία που χρησιμοποιήθηκε κατά την Παρθική εποχή.

Μια εναλλακτική θεωρία υποστηρίζει ότι τα δοχεία χρησιμοποιήθηκαν για την προστασία των κυλίνδρων. Και βασίζεται στο γεγονός ότι μια παρόμοια τεχνική ανακαλύφθηκε και σε γειτονικές αρχαίες πόλεις.

Αρκετά χρόνια αργότερα, η δρ Μάρτζορι Σενίσαλ, μαθηματικός και ιστορικός της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, καθηγήτρια Μαθηματικών και Ιστορίας της Τέχνη στο Smith College έβαλε τους φοιτητές της να δημιουργήσουν αντίγραφα των δοχείων. Προς μεγάλη έκπληξή τους, παρήγαγαν τάση.

Τα πτώματα των βάλτων της Βόρειας Ευρώπης

Το 1950 βρέθηκε στη Δανία ο Ανδρας του Τόλουντ , το μουμιοποιημένο σώμα ενός άνδρα που είχε ζήσει τον 4^ο αιώνα π.Χ. Και ήταν τόσο καλά συντηρημένο που αρχικά πίστεψαν ότι ήταν θύμα πρόσφατου εγκλήματος. Ομως δεν ήταν το μοναδικό, ούτε το παλιότερο που βρέθηκε. Εκατοντάδες μουμιοποιημένα σώματα, καλά συντηρημένα μέσα στη λάσπη, έχουν κατά καιρούς ανακαλυφθεί σε βάλτους της Βόρειας Ευρώπης από τον 18ο αιώνα, και χρονολογούνται από το 8.000 π.Χ. μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συχνά διατηρούν το δέρμα, τα μαλλιά, τα νύχια τους και το περιεχόμενο του στομάχου τους μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό του πότε έζησαν ακριβώς.

Οι σοροί που έχουν βρεθεί διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την ηλικία, το φύλο, ακόμη και την κοινωνική κατάσταση. Αλλά, το εκπληκτικό είναι ότι πρόκειται μάλλον για ανθρώπους που εκτελέστηκαν και στη συνέχεια ρίχτηκαν στα έλη. Κάποιοι εικάζουν ότι ήταν είτε θύματα ανθρωποθυσίας είτε κοινωνικά αποκλεισμένοι.

Η πεδιάδα με τα βάζα του Λάος

Στην επαρχία Ξιέν Κουάνγκ του Λάος υπάρχει ένας μεγαλιθικός αρχαιολογικός χώρος με χιλιάδες τεράστια πέτρινα βάζα, βάρους τουλάχιστον ενός τόνου το καθένα, διάσπαρτα στις κοιλάδες και τις πεδιάδες της.

Η  Πεδιάδα των Βάζων, όπως ονομάζεται ένας από τους σημαντικότερους προϊστορικούς χώρους στην Νοτιοανατολική Ασία, οφείλει το όνομά της σε αυτά τα παράξενα βάζα από ψαμμίτη που χρονολογούνται στην περίοδο 500πΧ – 500μΧ και εικάζεται ότι είχαν χρησιμοποιηθεί σε ταφικές τελετουργίες.

Μεταξύ 1964 και 1969 η Πεδιάδα των Βάζων βομβαρδίστηκε τρομερά από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Υπολογίζεται ότι έριξαν εκατομμύρια βόμβες από τις οποίες αρκετές δεν εξερράγησαν και παραμένουν θανατηφόρα απειλή για τον πληθυσμό. Για τον λόγο αυτό η επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο επιτρέπεται μόνο σε περιορισμένα σημεία που έχουν καθαριστεί και είναι ασφαλή.

* * *

Αυτά τα αρχαιολογικά ευρήματα, όπως και πολλά άλλα, έδωσαν τροφή για πάρα πολλές εικασίες από τη στιγμή που ανακαλύφθηκαν, γράφει ο ΕλΜεχντί. Μερικά από αυτά, μάλιστα, όπως οι μπαταρίες της Βαγδάτης, για παράδειγμα, μας αναγκάζουν να ρίξουμε μια πιο φρέσκια ματιά στο παρελθόν, με δεδομένο τα νέα στοιχεία που υπάρχουν. Ενώ άλλα είναι απλά εκεί για να προκαλέσουν τη σκέψη μας και να μας πείσουν  ότι η ιστορία είναι πραγματικά πολύ παράξενη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News