Οτάβα, 19 Μαρτίου 1968. Ο «πολύς» Τζίμι Χέντριξ, εκκεντρικός σολίστας της ροκ ηλεκτρικής κιθάρας, στην ανάπαυλα των επαγγελματικών υποχρεώσεων του στην καναδική πρωτεύουσα θέλησε να αξιοποιήσει το ρεπό του και πήγε στο καφενείο «Le Hibou» όπου έπαιζε μία κοπέλα τα φολκ τραγούδια της. Κουβαλούσε μαζί του ένα κασετόφωνο.

Πλησίασε την κοπέλα και της είπε: «Με λένε Τζίμι Χέντριξ. Μπορώ να ηχογραφήσω τη συναυλία σου;» Η κοπέλα ήταν η μετέπειτα γνωστή τραγουδοποιός τής φολκ Τζόνι Μίτσελ. Του έδωσε τη συγκατάθεσή της. Ο Χέντριξ κάθισε με το μαγνητόφωνό του δίπλα στη σκηνή. Σε όλη τη διάρκεια του σόου δεν μετακινήθηκε καθόλου από τη θέση του, φροντίζοντας να ρυθμίζει ό,τι έπρεπε ώστε να επιτύχει καλύτερα την εγγραφή. «Μόνο σήκωνε το κεφάλι του καμιά φορά, με κοιτούσε και μου χαμογελούσε» θυμάται η Μίτσελ.

Ο Χέντριξ ηχογράφησε τότε όλα τα τραγούδια που ερμήνευσε η Μίτσελ. Και εκείνη η ηχογράφηση επανήλθε στον αφρό τώρα, 53 χρόνια μετά. Μάλιστα θα κυκλοφορήσει στις 29 Οκτωβρίου στο πλαίσιο της έκδοσης «Joni Mitchell Archives» όπως έγραψε η Repubblica παρουσιάζοντας το στόρι.

Joni Mitchell riavvolge il nastro di una notte con Jimi Hendrix https://t.co/DEqnzMPcHS (scopri la app) #RepSelezione

— Repubblica (@repubblica) August 4, 2021

Οι πιθανότητες η ηχογράφηση να έφθανε κάποτε σε εμάς ήταν πολύ μικρές, και αυτό επειδή ο Χέντριξ έχασε την κασέτα λίγες ώρες μετά την ηχογράφηση… Εκτοτε κανείς δεν άκουσε κάτι για αυτά τα τραγούδια. Ομως, κατά μυστηριώδη τρόπο, η κασέτα έπεσε στα χέρια του Ρίτσαρντ Πάτερσον, μουσικού και ραδιοφωνικού παραγωγού στο καναδικό ραδιόφωνο. Αυτός, σε αντίθεση με τον διάσημο αμερικανό καλλιτέχνη, τη φύλαξε με ζήλο όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να την παίξει ποτέ στο ραδιόφωνο, χωρίς να αφήσει κανένα άλλο αυτί να την ακούσει.

Πριν από μερικά χρόνια, ο φίλος και συνάδελφός του Ιαν ΜακΛις βοήθησε τον Πάτερσον να βάλει σε τάξη τη συλλογή του από κασέτες και ανακάλυψε τον χαμένο θησαυρό. Η κασέτα έφερε την ετικέτα: «Τζόνι Μίτσελ, ηχογραφήθηκε στο ‘‘Le Hibou’’ τον Μάρτιο του 1968». Ηταν η ηχογράφηση του Χέντριξ. Πλήρης. Μία μαρτυρία εξαιρετικής ακουστικής ποιότητας, που αποκαλύπτει τη νεανική χάρη της φωνής της Μίτσελ. Περιέχει 17 τραγούδια, από τα οποία το ένα παραμένει ακυκλοφόρητο μέχρι σήμερα.

Οταν τελείωσε το σόου του καφενείου, λένε οι Ιταλοί, η Τζόνι και ο Τζίμι, μαζί με έναν φίλο του, πήγαν σε ένα ξενοδοχείο για να ακούσουν μουσική, να καπνίσουν, να κουβεντιάσουν. Τους ενόχλησαν πολλές φορές οι ξενοδόχοι, αφού δεν τους είχε αρέσει το παρουσιαστικό της παρέας. «Μας είδαν σαν μία παρέα χίπηδων, της οποίας ένα μέλος ήταν μαύρος κιόλας» θυμάται η Μίτσελ. «Ηταν συντηρητικό ξενοδοχείο». Οταν ο Χέντριξ επέστρεψε στο δικό του ξενοδοχείο έγραψε στο ημερολόγιό του: «Πήγα σε ένα μικρό καφέ για να δω την Τζόνι. Φοβερή κοπέλα, υπέροχα λόγια. Πήγαμε μαζί σε ένα ξενοδοχείο, ακούσαμε μουσική, καπνίσαμε τσιγάρα». Και την επομένη συμπλήρωσε στο ίδιο ημερολόγιο: «Φύγαμε από την Οτάβα. Φίλησα την Τζόνι και την αποχαιρέτησα».

Για την αλληλουχία των γεγονότων της Οτάβας, η Repubblica χρωστούσε κάποια εξήγηση στο κοινό της που δεν είναι εξοικειωμένο με τις «χίπικες» ελευθεριότητες του ’60: «Πραγματικά αυτά συνέβησαν. Και ήταν δυνατόν να συμβούν διότι εκείνα τα χρόνια οι ροκάδες ήταν μία κοινότητα νέων δημιουργών που, ειδικά στην Καλιφόρνια, έτειναν να ζουν μαζί, να κάνουν παρέα ανταλλάσσοντας συνεχώς εμπειρίες». Και όποιος νεαρός αναγνώστης ή όποια νεαρά αναγνώστρια κατάλαβε, καλώς τα κατάλαβε όλα.

Και ακολούθησε ο ποταμός των ονομάτων που αντάλλασσαν μουσικές εμπειρίες βουτηγμένοι στο πέλαγος της νιότης τους, σε μία Αμερική που άλλαζε ταχύτατα  τα ήθη της καθημερινότητάς της: να οι Γκρέιτφουλ Ντεντ, να ο Φρανκ Ζάπα, να και οι Μάμας εντ Πάπας, οι δύο Μόρισον (ο Τζιμ και ο Βαν), ορίστε και οι Ιγκλς, ο Μπομπ Ντίλαν με τους Μπαντ, άπαντες παρόντες. «Ολοι οι θρύλοι».

Ο ΜακΛις έστειλε την κασέτα στη Μίτσελ τον περασμένο Απρίλιο. Εξεπλάγη, βέβαια, η γυναίκα, ωστόσο χάρηκε. Και έδωσε το ελευθέρας στην εταιρεία Rhino Records για τα περαιτέρω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News