Κάποιες γυναίκες αισθάνονται ότι είναι δικαίωμά τους να σταματήσουν μία κύηση. Ομως αυτό θα σήμαινε και θάνατο του εμβρύου. Μπορεί η επιστήμη και η τεχνολογία να διαχωρίσουν αυτές τις περιπτώσεις;

«Αρκετά σύντομα» απαντούν οι ειδικοί που κάνουν έρευνα στο συγκεκριμένο τομέα. Μία γυναίκα στο μέλλον θα μπορεί απλώς να το εναποθέσει σε μία τεχνητή μήτρα το έμβρυό της, όπου και θα «εκκολάπτεται», μέχρι να ολοκληρωθούν οι εβδομάδες που μπορεί πλέον να αναπνέει και να τρέφεται μόνο του, δηλαδή να γεννηθεί.

Αυτή θα είναι κυριολεκτικά μία εξωσωματική εμπειρία για τα έμβρυα και η τεχνολογία έχει ήδη αποδείξει ότι μπορεί να καταρρίψει ακόμη ένα «θαύμα», αυτό της γέννησης.

Ερχονται τα παιδιά της… σακούλας

Δοκιμές που έχουν γίνει ήδη σε πρόβατα, έχουν καταδείξει ότι τα έμβρυα αναπτύσσονται κανονικά, όταν σε ειδικό περιβάλλον που δημιουργείται μέσα σε ένα πλαστικό ασκό, υπάρχουν οι κατάλληλες θρεπτικές ουσίες για το έμβρυο. Η διαδικασία ονομάστηκε εκτογένεση.

Οι ανθρώπινες τεχνητές μήτρες βρίσκονται ακόμη μακριά στο μέλλον, αλλά όχι και πάρα πολύ, αναφέρει σε άρθρο του στους New York Times ο διανθρωπιστής Ζόλταν Ισταβαν, και μέχρι να λειτουργήσουν οι τεχνητές μήτρες υπάρχουν ακόμη πολλά ηθικά ζητήματα προς επίλυση.

Προς το παρόν, η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί τόσο, ώστε να δημιουργεί νέα ερωτηματικά στη δημόσια αντιπαράθεση για τις αμβλώσεις.

Σε τεύχος του 2017 της επιστημονικής επιθεώρηση Bioethics (Βιοηθική), φιλόσοφοι και επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μία γυναίκα έχει δικαίωμα να αφαιρέσει ένα έμβρυο από το σώμα της, όχι όμως να του αφαιρέσει τη ζωή. Τι μπορεί να γίνει για αυτό; Η μόνη απάντηση είναι η εκτογένεση. Βέβαια, η συνθετικές μήτρες είναι κάτι πολύ πιο πρακτικό και χρήσιμο πέρα από τις συζήτηση που γίνεται για τις αμβλώσεις.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο πρόωρος τοκετός είναι η νούμερο ένα αιτία θανάτου για τα παιδιά έως πέντε ετών και εκεί μπορεί να φανούν χρήσιμες, αφού θα φιλοξενούν έμβρυα που έχουν απορριφθεί βιολογικά από τον οργανισμό της μητέρας τους.

Σήμερα, η πιο προηγμένη έρευνα στην εκτογένεση, γίνεται στο νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας, όπου έμβρυα αφαιρούνται από τη μήτρα της προβατίνας μετά από 105 ημέρες (κάτι που αντιστοιχεί στην 22η ανθρώπινη εβδομάδα της κύησης), και τοποθετούνται σε βιοασκούς.

Η τεχνολογία αναμένεται να είναι διαθέσιμη σε ανθρώπινα έμβρυα από ένα έως τρία χρόνια, σύμφωνα με τον δρ Αλαν Φλέικ, εμβρυοχειρουργό στο νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας και υπεύθυνο του ερευνητικού προγράμματος της τεχνητής μήτρας.

Το ίδιο χρονικό πλαίσιο εκτιμούν για την εφαρμογή της μεθόδου και ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Αρα μπορεί στο πρώτο άκουσμα να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως η μέθοδος είναι πολύ κοντά στην εφαρμογή της.

Με την τεχνολογία αυτή μπορεί να λυθεί το ένα πρόβλημα, αλλά θα δημιουργηθούν νέα. Για παράδειγμα, μία έκτρωση διαρκεί μόλις 15 λεπτά και κοστίζει περίπου 500 ευρώ. Η τεχνητή μήτρα που θα συντηρεί το παιδί θα κοστίζει μερικά εκατομμύρια ευρώ και θα κληθούν να τα πληρώσουν οι γεννήτορες και όχι το δημόσιο.

Επίσης, αν μόνο στις ΗΠΑ το 25% των εκτρώσεων κατέληγε σε τεχνητή μήτρα, θα γεννιόνταν ακόμη 150.000 μωρά κάθε χρόνο. Ποιος λοιπόν θα τα φροντίσει μόλις γεννηθούν, ποιος θα τα βοηθήσει να μεγαλώσουν και ποιος θα τα υιοθετήσει.

Είναι δύσκολο να καταλήξει σε συμφωνία η δημόσια αντιπαράθεση για τις αμβλώσεις, τουλάχιστον σε νομικό επίπεδο.

Ωστόσο, ως πρακτική και φιλοσοφική αναζήτηση, οι τεχνητές μήτρες θα προσφέρουν ένα νέο πεδίο συζήτησης. Το μόνο δύσκολο θα είναι να γίνει αποδεκτή η νέα τεχνολογία στην επίλυση προβλημάτων που μέχρι σήμερα θεωρούνταν ανθρωπίνως αδύνατα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News