«Εκανα το λάθος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου να αναφέρω σε μια ανάρτηση στο Facebook ότι δεν είναι δυνατό να αναμένεται από τους ελεύθερους, ειδικά από εκείνους που ζούνε μόνοι τους, να περάσουν ένα απεριόριστο χρονικό διάστημα χωρίς κοινωνικές ή σεξουαλικές επαφές. Κάποιοι αντέδρασαν ωσάν να πρότεινα να διοργανώνουμε ένα όργιο σε κάθε γωνία, καταραμένη να ‘ναι η πανδημία, αλλά δεν εννοούσα αυτό. Εννοούσα πως δεν γίνεται να περιμένουμε από τους ανθρώπους να υποστούν την ξαφνική και απόλυτη απώλεια των οφελών της κοινωνικότητας. Για κάποιους ανθρώπους αυτά τα οφέλη προέρχονται από το να βγαίνουν έξω ή να συνευρίσκονται σεξουαλικά με αγνώστους», υποστηρίζει η Μέγκαν Νόλαν, μία νεαρή συγγραφέας από την Ιρλανδία η οποία ζει στο Λονδίνο και εργάζεται ως αρθρογράφος στο εβδομαδιαίο πολιτισμικό και πολιτικό περιοδικό New Statesman.   

Πρόσφατα, στο πλαίσιο της συνεισφοράς της στην «Let’s Start Over», μια σειρά άρθρων γνώμης των New York Times για το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η ζωή κατά τη διάρκεια του 2021, αποφάσισε να γράψει για τις επιπτώσεις της πανδημίας στη σεξουαλική ζωή των αποκαλούμενων «singles», επιθυμώντας να προασπιστεί τις «χαρές του ανέμελου σεξ». 

Μέσω του κειμένου της  η Νόλαν δεν προτρέπει τους ελεύθερους και τις ελεύθερες να παραβούν τους όποιους κανόνες ισχύουν στους τόπους τους, μόνο και μόνο για να έρθουν σε επαφή – κοινωνική, σεξουαλική, εν τέλει ανθρώπινη – με άλλους ανθρώπους. Η πανδημία αποτελεί τραγικό γεγονός και η συμμόρφωση με τις υποδείξεις των Αρχών είναι απαραίτητη. 

Πουριτανισμός με μάσκα

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι η ιρλανδή συγγραφέας δεν μπορεί να καταγγείλει το γεγονός ότι «η κυβέρνηση εδώ στη Βρετανία, όπως και σε πολλά άλλα μέρη, προσποιήθηκε ότι σεξ κάνουν μόνον τα ζευγάρια που συζούν. Oταν αυτοί που προασπίζονται τη δημόσια υγεία αναγκάζονται να αναφερθούν στο σεξ, η συμβουλή τους είναι μη ρεαλιστική και ανεπαρκής, καθώς ζητούν από τα ζευγάρια που δεν ζουν μαζί να συναντιούνται έξω και να μην αγγίζονται. Ενημερωτικά δελτία νέων προϊόντων από εταιρείες σεξουαλικών παιχνιδιών άρχισαν να γεμίζουν τα εισερχόμενά μου, με διαφημίσεις δονητών, ωσάν η απώλεια της φυσικής επαφής να αφορά μόνον την απώλεια ενός οργασμού», εξηγεί στο κείμενό της.  

Η Νόλαν ισχυρίζεται πως στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της πανδημίας οι ελεύθεροι και οι ελεύθερες παραμελήθηκαν από τις Αρχές. Επισημαίνει ότι δεν έγινε καμία προσπάθεια ανακούφισης των singles, με την πλειονότητα των πολιτικών αλλά και των πολιτών να υπαινίσσεται ότι «όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ζευγαρώσουν έως τον Μάρτιο του 2020 θα πρέπει να ζουν χωρίς καμία ουσιαστική επαφή έως ότου να αναπτυχθεί ένα εμβόλιο».  

Υποστηρίζοντας πως η πανδημία του κορονοïού «αποκάλυψε έναν άσχημο πουριτανισμό σε μερικούς ανθρώπους οι οποίοι απολαμβάνουν τη δυνατότητα να αστυνομεύουν το πώς ζουν οι άλλοι», η Νόλαν αναφέρει πως οι ελεύθεροι και οι ελεύθερες δεν μπορούν ούτε καν να παραπονεθούν όσον αφορά το γεγονός ότι υποχρεώνονται να μείνουν μόνοι τους, απέχοντας από το σεξ, επ’ αόριστον. «Θεωρείται απρεπές», καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι καλούνται να αντιμετωπίσουν σοβαρότερα ζητήματα.   

Περιστασιακές επαφές

Ωστόσο τα παράπονα των singles «δεν έρχονται σε αντίθεση με το πόνο ενός γονέα σε απόγνωση (από τα lockdown και τα κλειστά σχολεία) ή μιας απελπισμένης κόρης που της λείπει ο άρρωστος πατέρας της. Οι δοκιμασίες μας δεν υποτιμώνται εάν η κοινωνία αναγνωρίζει ότι υπάρχουν επίσης άνθρωποι που κάποτε έβρισκαν ιδιαίτερο νόημα, αλληλεπιδρώντας με τρόπους που σήμερα είναι αδύνατο, μέσω των περιστασιακών επαφών , κοινωνικών και σεξουαλικών. Βιώνουμε και εμείς κάτι επώδυνο», αποκαλύπτει η Νόλαν, για να υποστηρίξει πως σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει η πλειονότητα της κοινωνίας, οι περιστασιακές ερωτικές επαφές με διαφορετικούς ανθρώπους δεν αποτελούν απλά μία διέξοδο εκτόνωσης αλλά μπορούν να αποκτήσουν ιδιαίτερο νόημα.  

«Το γνωρίζω ότι μπορούν. Το να ζει κάποιος ως single, επιδιώκοντας να έχει ερωτικές επαφές με διάφορα άτομα, ήταν ένας τρόπος να γνωρίζει άλλους ανθρώπους, ένας τρόπος να βρίσκει χαρά στον κόσμο και δεν υπάρχει πια, τουλάχιστον προς το παρόν. Οι ελεύθεροι έχασαν κάτι σημαντικό και πρέπει να τους επιτρέπεται να παραπονιούνται γι’ αυτό. Δεν πρέπει να θέλω να αποκτήσω παιδιά για να συμμερίζομαι τις οικογένειες, δεν πρέπει οι άλλοι να αποδέχονται την προτεραιότητά μου για να αποδεχτούν τη σημασία που έχει στη ζωή μου. Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος αριθμός τρόπων μέσω των οποίων αισθάνθηκαν πόνο αυτήν τη χρονιά οι άνθρωποι», υπενθυμίζει η Νόλαν. 

Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες χώρες στις οποίες οι Αρχές έλαβαν υπόψη τις ανάγκες των singles. Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, αξιωματούχοι παρότρυναν τους ελεύθερους και τις ελεύθερες να καταλήξουν σε μία βολική διευθέτηση με κάποιον ή κάποια, ούτως ώστε να μπορούν να κάνουν σεξ ενώ ο επικεφαλής της δημόσιας Υγείας στη Δανία επισήμανε πως «το σεξ είναι καλό, το σεξ είναι υγιές. Οπως και σε πολλές άλλες επαφές, υπάρχει ο κίνδυνος μόλυνσης. Πρέπει, ωστόσο, κάποιος να μπορεί να κάνει σεξ».  

Ολοκληρώνοντας τον συλλογισμό της η Νόλαν υπενθυμίζει πως υπάρχουν ελεύθεροι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, που δεν επιθυμούν να παντρευτούν. Ετυχε οι περιορισμοί της πανδημίας να ταιριάζουν περισσότερο στα ζευγάρια και στις οικογένειες «αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι ακολουθούμε λάθος δρόμο στη ζωή. Δεν θα προσποιηθώ ότι θέλω πράγματα που δεν θέλω. Θα περιμένω ώσπου να καταστεί ξανά δυνατή η ζωή που εγώ επιθυμώ – η φτηνή, η ανέμελη και η ρηχή όπως ενδεχομένως να φαίνεται σε κάποιους».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τον περασμένο Μάρτιο, μην γνωρίζοντας πόσο επρόκειτο να κρατήσει ο εγκλεισμός της, η Νόλαν αποπειράθηκε να επαναπροσδιορίσει την έννοια της ευχαρίστησης «ως κάτι το οποίο μπορεί να επέλθει χωρίς άλλους ανθρώπους». Απέτυχε, ωστόσο, πλήρως. Ομως η αποτυχία της την χαροποίησε ιδιαίτερα καθώς επιβεβαιώνει την πεποίθησή της ότι «το νόημα στη ζωή είναι απλά το να είσαι με άλλους ανθρώπους όσο το δυνατόν περισσότερο».