Γεννήθηκε στη Ρώμη την 9η Μαρτίου του 1955 και χρειάστηκε να περιμένει μόλις 14 χρόνια, έως το 1969, για να κάνει το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη, παίζοντας στην ταινία «La moglie più bella» (Η πιο όμορφη σύζυγος) του Νταμιάνο Νταμιάνι.

Στη διάρκεια των επόμενων πέντε δεκαετιών συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες όπως ο Μάρκο Φερέρι, ο Μάριο Μονιτσέλι, ο Φραντσέσκο Νούτι και ο Γούντι Αλεν. Υποδύθηκε πάμπολλους ρόλους και τιμήθηκε με τα σημαντικότερα κινηματογραφικά βραβεία της Ιταλίας ενώ ήταν περιζήτητη και στο εξωτερικό, στην Ισπανία και στη Γαλλία, κυρίως, αλλά και στις ΗΠΑ όπου αρνήθηκε να γίνει το κορίτσι του Τζέιμς Μποντ στην ταινία «For Your Eyes Only» επειδή η παραγωγή αρνιόταν να προσλάβει τον προσωπικό της στυλίστα.

Ομως η πρασινομάτα Ορνέλα Μούτι, κατά κόσμον Φραντσέσκα Ρομάνα Ριβέλι, πέρα από ταλαντούχα ηθοποιός υπήρξε και εξακολουθεί να είναι μία γυναίκα περίφημη για την ομορφιά της. Αρχικά κατέστη σύμβολο ενός αθώου και ανεπιτήδευτου ερωτισμού ενώ στη συνέχεια, λόγω της πληθωρικής θηλυκότητας της, στοίχειωνε επί πολλά χρόνια τις φαντασιώσεις των ανδρών στην Ιταλία και όχι μόνο.

Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τρία παιδιά, δυο κόρες και έναν γιο, ενώ πρώτη φορά γιαγιά έγινε το 1996 όταν ήταν μόλις 41 ετών. Σήμερα, στα 66 της, ετοιμάζεται να γίνει ξανά γιαγιά, όχι, όμως στην πραγματική ζωή αλλά στον κινηματογράφο.

«Καιρός ήταν», σχολίασε η ίδια, μιλώντας με την Στεφάνια Ουλίβι της Corriere della Sera, για το «The Christmas Show», τη νέα ταινία του σκηνοθέτη Αλμπέρτο Φεράρι στην οποία η ιταλίδα καλλονή υποδύεται την «Nonna Rita», την γιαγιά Ρίτα.

«Μόλις τελειώσαμε τα γυρίσματα στην Απουλία. Πρόκειται για μία αυθεντική χριστουγεννιάτικη κωμωδία, διασκεδαστική, φανταστική εν μέρει αλλά σε σχέση με την πραγματικότητα, που εμπνέει ελπίδα, αυτήν που σχεδόν έχουμε χάσει», ανέφερε η Μούτι, δηλώνοντας, μάλιστα, ενθουσιασμένη που υποδύεται επιτέλους μία γιαγιά.

«Κυριαρχεί η οκνηρία, δύσκολα οι ηθοποιοί λαμβάνονται υπόψη για ρόλους πέρα από τα όποια στερεότυπα», υποστήριξε, και όσον αφορά την περίπτωση της Ορνέλα Μούτι είναι γνωστό πώς την έβλεπαν επί δεκαετίες οι σκηνοθέτες. «Αντιθέτως εγώ είμαι η Φραντσέσκα Ριβέλι και δουλειά μου είναι να αντιμετωπίζω νέες καταστάσεις, που ενίοτε με εκπλήσσουν και με τρομάζουν επίσης. Πέφτω με τα μούτρα με τον κίνδυνο να σπάσω σε χίλια κομμάτια», είπε.

Επιστρέφοντας στο κινηματογραφικό της παρελθόν σημείωσε καταρχάς πως έζησε «μια εξαιρετική περίοδο, υπήρχαν ξεχωριστοί σκηνοθέτες, τεράστιο ταλέντο και αυτογνωσία». Παραδέχτηκε, όμως, πως «στην αρχή ήταν όλα πολύπλοκα, ήμουν ανήλικη, αφελής, προερχόμουν από μία παραδοσιακή ιταλική οικογένεια, δεν είχα τα απαραίτητα εφόδια για αυτήν τη δουλειά».

Γενικεύοντας τον συλλογισμό της με βάση όλα όσα βίωσε η ίδια κατά τη διάρκεια μιας πολυετούς καριέρας αλλά και λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικότητα σήμερα, η Ορνέλα Μούτι θέλησε να επισημάνει ότι «οι γυναίκες δεν είναι σχεδόν ποτέ προετοιμασμένες, σκέφτεσαι ότι θα εισέλθεις στον κόσμο της εργασίας και θα μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, διανύεις μία πορεία νομίζοντας ότι ανταγωνίζεσαι ισότιμα με τους άνδρες αλλά δεν σου προσφέρεται ποτέ αυτή η δυνατότητα. Σε κάθε περίπτωση εάν είσαι γυναίκα δεν σε αντιμετωπίζουν ισότιμα. Ούτε καν εάν ονομάζεται Κριστίν Λαγκάρντ», εξήγησε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο η καταξιωμένη ιταλίδα ηθοποιός, παραδεχόμενη, μάλιστα, ότι «το αντιλαμβάνομαι καθημερινά, δεν αισθάνομαι ότι δεν με παίρνουν στα σοβαρά».

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της καριέρας της η Ορνέλα Μούτι συμμετείχε σε σχεδόν εκατό ταινίες. Oμως δεν της αρέσει ιδιαίτερα να βλέπει τον εαυτό της επί το έργον γιατί «η ζωή των ηθοποιών είναι πολύπλοκη, είμαστε όλοι λίγο ανασφαλείς. Δεν μου αρέσει να αυτοεπαινούμαι, με τρομάζει. Οταν ξαναβλέπω κάτι σκέφτομαι είτε ότι θα μπορούσα να ήμουν καλύτερη είτε ότι δεν θα μου ξανασυμβεί κάτι τόσο όμορφο».

Σχετικά με την εμπειρία στις ΗΠΑ δήλωσε καταρχάς πως «είμαι μοιρολάτρισσα. Πήγα στην Αμερική αλλά δεν έκατσα. Εμεινα έγκυος, προτίμησα  να ακολουθήσω τη ζωή μου, όχι την καριέρα. Δεν ήταν το κατάλληλο μέρος για μένα, εκεί είδα την άλλη όψη του νομίσματος, τη μοναξιά, τη λαχτάρα να υπάρχεις, εγώ έψαχνα άλλα πράγματα, ήθελα να γνωρίζω ότι μετά τα γυρίσματα εάν άπλωνα το χέρι μου κάποιος θα το έπιανε τρυφερά. Δίχως κάπου να καταφύγεις είναι πολύ δύσκολα».

Πολύ δύσκολη για την Ορνέλα Μούτι και την οικογένειά της, όπως και για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και οικογένειες σε όλον τον κόσμο, ήταν και η προηγούμενη τραγική χρονιά. «Για εμάς η πανδημία άρχισε πριν από την Covid – 19 με τον θάνατο του συντρόφου της κόρης μου Καρολίνας. Μετά ήρθε η σειρά της μητέρας μου και το πλήγμα ήταν πραγματικά βαρύ. Σίγουρα η δουλειά βοηθάει. Τώρα έχω στα σκαριά κάτι πολύ ωραίο για το θέατρο. Ευελπιστώ να πάνε όλα καλά».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News