To ερώτημα των ημερών σε σχέση με τον κινηματογράφο δεν είναι πότε μπορούμε να επιστρέψουμε στις αίθουσες, αλλά αν θα το κάνουμε, αφού τα πολυαγαπημένα μας θερινά άνοιξαν τις πόρτες τους την 1η Ιουνίου, ενώ την  Τετάρτη 1η Ιουλίου ανάβει το πράσινο φως και για την ψυχαγωγία της μεγάλης οθόνης σε κλειστές αίθουσες. Το νέο είναι πράγματι υπέροχο για τους λάτρεις του κινηματογράφου που μήνες τώρα έλιωναν ημιοριζοντιωμένοι σε κρεβάτια, πολυθρόνες και καναπέδες παρακολουθώντας ταινίες σε Netflix, Popcorn, και τηλεοπτικά κανάλια.

Όμως πώς να το κάνουμε, είναι άλλο πράγμα να παρακολουθείς ένα φιλμ στην απομόνωση του σπιτιού σου και άλλο να μοιράζεσαι την εμπειρία με δεκάδες άλλους θεατές. Την τελετουργία του σινεμά την αγαπάμε. Είναι συνυφασμένη με την έννοια της ψυχαγωγίας, και μπορεί κάποιες αίθουσες να έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια μην αντέχοντας τη μείωση των εισιτηρίων, τα περισσότερα σινεμά, όμως, αντιστέκονται.

Αναμφίβολα, η τάση της χρονιάς είναι τα drive in που εμφανίστηκαν ξαφνικά στις αρχές του φετινού καλοκαιριού. Ανεβαίνεις, για παράδειγμα, με το αυτοκίνητό σου στον Λυκαβηττό και παρκάρεις σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της πόλης για να δεις Γούντι Αλεν μέσα από το παρμπρίζ (τι εμπειρία κι αυτή…) τρώγοντας τηγανητές φτερούγες με πικάντικη μαγιονέζα (οπότε η εμπειρία έχει και κάτι από παραδοσιακό αμερικανικό drive in), στον προσωπικό σου κλειστό χώρο και σε ασφαλή απόσταση από τους άλλους σινεφίλ. Στην είσοδο σε έχει υποδεχτεί ένας υπάλληλος μασκοφόρος και φυσικά εννοείται ότι έχεις κλείσει εισιτήρια online…

Μασκοφόροι εξάλλου είναι οι υπάλληλοι και σε όλα τα άλλα σινεμά που λειτουργούν με πληρότητα 40% τηρώντας ευλαβικά και όλα τα υπόλοιπα μέτρα προστασίας.

Θα πας τελικά ή δεν θα πας; Πώς όμως είναι δυνατόν να περάσει ολόκληρο καυτό καλοκαίρι χωρίς απολαυστικές βραδιές στην «Αίγλη» του Ζαππείου, στη «Στέλλα» της Κυψέλης, στο open air «Τριανόν» της Κοδριγκτώνος, στο Cine Φιλοθέη, στον «Μίμη Φωτόπουλο» του Μαρουσιού, στον «Αμύντα» Παγκρατίου ή στην «Ακτή» της Βουλιαγμένης; Θα προσθέσω φυσικά και το δικό μας υπέροχο θερινό σινεμά στην αυλή του σχολείου στο Δερβένι Κορινθίας που φέρνει κάθε καλοκαίρι όλες τις καλές ταινίες της χρονιάς. Θα πάμε ή δεν θα πάμε; Μάδημα της μαργαρίτας έχει καταντήσει αλλά είναι σίγουρο ότι θα πάμε, με τη μάσκα μας, καλού κακού.

«Θέλω να πάω σινεμά, αλλά τρέμω από τον φόβο μου», έγραψε τις προάλλες μια φίλη μου στο Facebook και δεν ήταν η μόνη… «Δεν θα πάω, και μόνο στη σκέψη η αγωνία μου χτυπάει κόκκινο», έγραψε κάποιος άλλος, διάβασα όμως και «Ναιιιι, έχω απελπιστεί πια από την κλεισούρα»… με τα ναι και τα όχι να ισορροπούν στη ζυγαριά.

Ο καλύτερος λόγος για την επιστροφή μας στο σινεμά; Ο κινηματογράφος σε κάνει να απενεργοποιείς (επιτέλους) το κινητό σου, να βγαίνεις για δυο ώρες από τα social media, και (κυρίως) να αγνοείς τις ειδήσεις, πράγμα που στις ημέρες μας το λες και ευλογία.

Τι γίνεται αλλού; «Όλοι γνωρίζουν ότι στον δρόμο μπροστά μας υπάρχουν “σαμαράκια”, αλλά η διάθεση είναι αισιόδοξη», λέει στους Times του Λονδίνου ο Τιμ Ρίτσαρντς, διευθύνων σύμβουλος της Vue International, μιας από τι μεγαλύτερες αλυσίδες κινηματογραφικών αιθουσών στον κόσμο, η οποία έχει ανοίξει όλες τις αίθουσές της στη Δανία και στην Ολλανδία, ενώ καθημερινά προστίθενται στον κατάλογο και γερμανικές αίθουσες, «Αυτό που έχουμε δει στις άλλες αγορές μας είναι μια αυξανόμενη ζήτηση του κόσμου για έξοδο. Με την άρση των απαγορεύσεων, οι άνθρωποι είναι απελπισμένοι για ανθρώπινη αλληλεπίδραση πέρα ​​από τους συντρόφους και τα παιδιά τους», λέει ο Ρίτσαρντς.

Ο Φρανκ Τόμσεν, ο οποίος διευθύνει της Cinemaxx, τη γερμανική πτέρυγα της Vue, «βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα», όπως λέει ο Ρίτσαρντς, καθώς είναι αναγκασμένος να διατηρεί λειτουργικές τις κινηματογραφικές του αίθουσες μέσα στο τοπίο της Covid-19. Παρόλα αυτά, διατηρεί την ηρεμία του κάνοντας πολύ διάλογο με τους τοπικούς πολιτικούς.

«Στόχος μας ήταν να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πελατών μας», τονίζει ο Ρίτσαρντς.  «Γνωρίζαμε ότι δεν υπήρχαν blockbusters, αλλά έχουμε την ισχυρή πεποίθηση ότι είμαστε μέρος της κλιμάκωσης της εξόδου των ανθρώπων, δίνοντάς τους την ευκαιρία να βγουν ένα απόγευμα ή ένα βράδυ και επιστρέψουν στη νέα κανονικότητα».

Πριν από 10 ημέρες, όταν το Cinemaxx άνοιξε ξανά, είχε περισσότερους από 60.000 πελάτες, «αριθμός πολύ μικρότερος από αυτόν που είχαμε συνήθως», παραδέχεται ο διευθύνων σύμβουλος της Vue International, και συμπληρώνει «Αλλά ο στόχος μας είναι να κερδίσουμε εμπιστοσύνη, και, ξέρετε, αν παραμείνουμε κλειστοί, αυτό μπορεί να επιδεινώσει την εμπιστοσύνη των πελατών μας».

Οι κινηματογράφοι Vue στην Ευρώπη τώρα πια μοιάζουν περισσότερο με go-kart καθώς έχουν προστεθεί κομμάτια πλεξιγκλάς, παντού υπάρχουν βέλη που κατευθύνουν τη ροή των θεατών στις σκάλες και τους διαδρόμους, και διαχωριστικά σχοινιά ενώ παντού προσφέρεται ζελέ για την απολύμανση των χεριών.

Διαχωριστικά ανάμεσα στα καθίσματα δεν υπάρχουν, παρά μόνον τήρηση των αποστάσεων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ειδικά θα υπάρξει κάποια χαλάρωση του κανόνα των δύο μέτρων. Και αυτό γιατί αν είναι υποχρεωτικό το ένα μέτρο, η Vue θα πρέπει να κλείσει έως και το ένα τρίτο των καθισμάτων της ενώ στα δύο μέτρα θα είχε χάσει έως και 75%. Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος για τον οποίο οι κινηματογράφοι μπορούν να ανοίξουν ξανά ενώ τα θέατρα, τα οποία χρειάζονται πολύ μεγαλύτερο ποσοστό πληρότητας για να είναι βιώσιμα, δεν μπορούν.

Ούτως ή άλλως, οι περισσότεροι κινηματογράφοι σπάνια ήταν γεμάτοι συνεχώς, οπότε στην πράξη τα μέτρα κοινωνικής απόστασης εφαρμόζονταν πολύ πριν ακουστεί ο όρος. Επιπλέον, το σύστημα κρατήσεων της Vue έχει τροποποιηθεί έτσι ώστε ένα άτομο, ένα ζευγάρι ή μια οικογένεια να μπορεί να καθίσει με κενές θέσεις γύρω τους και όπως λέει ο Ρίτσαρντς «μοιάζουν με πολύ περίεργα πουλιά». Ακόμα οι πελάτες ενθαρρύνονται να κλείνουν τα εισιτήριά τους ανέπαφα και να τα φορτώνουν στα smartphones τους.

Τα πράγματα, λοιπόν, αλλάζουν στον τομέα της ψυχαγωγίας, και το πιθανότερο είναι ότι οι αλλαγές θα αποκτήσουν μάλλον μόνιμο χαρακτήρα. Λοιπόν, τι λέτε; Θα ξαναπάτε σινεμά;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News