Ορους αργκό ενσωματώνουν στο λεξιλόγιό τους μικρές αγέλες πιθήκων προκειμένου τα μέλη των ομάδων να επικοινωνούν μεταξύ τους. Οπως γράφει η βρετανική Telegraph, στο πλαίσιο της έρευνας μελετήθηκαν περίπου 70 πίθηκοι που ζούσαν σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες στο Βόρνεο και τη Σουμάτρα.

Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Warwick κατέγραψαν τους ήχους από τις φωνές τους και σύμφωνα με την ανάλυση όσων άκουσαν και κατάλαβαν, κάποιες αγέλες ήταν πολύ κοινωνικές, τα μέλη τους αλληλοεπιδρούσαν συχνά μεταξύ τους σε κοντινή απόσταση, ενώ σε άλλες ήταν πιο απλωμένες και χαλαρές ως προς την επικοινωνία.

Στις ομάδες που υπήρχε συχνή επικοινωνία μεταξύ των μελών, οι επιστήμονες εντόπισαν ένα μεγάλο αριθμό πρωτότυπων ήχων, με τους οποίους καλεί ο ένας πίθηκος τον άλλο. Οι ήχοι αυτοί γίνονται σχετικά άμεσα αντιληπτοί ως προς την έννοιά τους από άλλους πιθήκους, όμως απορρίπτονται και σχετικά γρήγορα και σταματούν να χρησιμοποιούνται στο μέλλον.

Αντίθετα, τα μέλη στις πιο χαλαρές αγέλες χρησιμοποιούν πιο παραδοσιακούς συνδυασμούς ήχων για να απευθυνθεί ο ένας στον άλλο και ο πειραματισμός τους με νέους ήχους είναι αρκετά περιορισμένος, κάτι που σημαίνει ότι χρησιμοποιούν κλασικό λεξιλόγιο.

Ωστόσο, εάν τελικά ένας νέος ήχος ή συνδυασμός ήχων παραμείνει για αρκετό καιρό στην αγέλη, τότε είναι πιθανό να παγιωθεί και να γίνει μέρος της μόνιμης καθομιλουμένης γλώσσας των πρωτευόντων.

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι οι πίθηκοι που ζουν στις αγέλες που η επικοινωνία μεταξύ των μελών είναι συχνή, χρησιμοποιούν λεξιλόγιο πλούσιο σε λέξεις από αργκό, δηλαδή μία συλλογή από νέες λέξεις, τις οποίες χρησιμοποιούν συχνά και επανειλημμένα.

«Ενώ η συχνή προφορική επικοινωνία στους πιθήκους μοιάζει με κακοφωνία, σε αυτούς τους πληθυσμούς φαίνεται ότι η ανακάλυψη μιας λέξης (ήχου) είναι κάτι τιμητικό», λέει o δρ Αντριάνο Λαμέιρα, επίκουρος καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Warwick.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στη επιστημονική επιθεώρηση Nature Ecology and Evolution είναι η πρώτη που δείχνει ότι το λεξιλόγιο των πιθήκων δεν είναι στάσιμο, αλλά είναι ρευστό, αναπτύσσεται και εξαρτάται από τη δυναμική της αγέλης.

«Αυτό που ήταν τελείως άγνωστο μέχρι σήμερα, ήταν ότι το λεξιλόγιο σε αυτά τα ζώα διαφέρει από αγέλη σε αγέλη, ανάλογα με τον τύπο της κοινότητας που έχει δημιουργηθεί. Επίσης, καταρρίπτει τη μακροχρόνια αντίληψη ότι οι πίθηκοι έχουν αυτόματους και αντανακλαστικούς τύπους ήχου, τους οποίους χρησιμοποιούν σε όλη τους της ζωή», καταλήγει ο δρ Λαμέρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News