Εάν ανοίξετε ένα οποιοδήποτε site με βιογραφίες, θα διαβάσετε ότι «η Τζάνις Λιν Τζόπλιν ήταν αμερικανίδα μουσικός, τραγουδίστρια, στιχουργός, ζωγράφος, χορεύτρια και ενορχηστρωτής μουσικής. Ηρθε στο προσκήνιο στο τέλος της δεκαετίας του ‘60, αρχικά ως τραγουδίστρια των Big Brother and the Holding Company και αργότερα με σόλο καριέρα με συγκροτήματα όπως οι Kozmic Blues Band και οι Full Tilt Boogie Band. Κυκλοφόρησε μόλις τέσσερα στούντιο άλμπουμ (εκ των οποίων ένα μετά θάνατον). Θεωρείται η καλύτερη, ίσως ερμηνεύτρια των μπλουζ και μία από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της ροκ μουσικής».

Η περιγραφή είναι σωστή, αλλά η ζωή της Τζάνις χώρεσε στα ενδιάμεσα όλων αυτών, στις λεπτομέρειες -στο τίποτε των μικροαστών και στο πολύ των ροκάδων-όπου όσο ασχολείσαι με τη ζωή και την καριέρα της ανακαλύπτεις συνεχώς και περισσότερες.

Για ποιον λόγο τα θυμήθηκα όλα αυτά; Η Τζάνις Τζόπλιν γεννήθηκε στο Πορτ Αρθουρ του Τέξας στις 19 Ιανουαρίου του 1943. Και όση χαρά και γιορτή έχουν τα γενέθλια για κάποιον που βρίσκεται ανάμεσά μας, άλλη τόση θλίψη παράγεται όταν ο/η έχων/έχουσα γενέθλια έχει κινήσει γι’ αλλού. Η οποία, μέχρι να φύγει στα 27 της, πρόλαβε να αφήσει το δικό της αποτύπωμα στη μουσική, το οποίο δεν θα σβηστεί ποτέ.

Εννοείται ότι και τίποτα από τη ζωή της δεν μπορεί να ξεθωριάσει, από τη στιγμή που ήταν αυθεντική, ήταν απόλυτα ροκ. Ολα ξεκίνησαν από την εφηβεία της όπου έμπλεξε με κακά παιδιά, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, αλλά και άκουσε άλμπουμ μπλουζ καλλιτεχνών, οι οποίοι της εμφύτευσαν τη λαχτάρα να γίνει τραγουδίστρια. Αν και ασχολείτο με τη ζωγραφική, ξεκίνησε να τραγουδά στην τοπική χορωδία και διεύρυνε τα μπλουζ ακούσματά της, ερχόμενη σε επαφή με άλμπουμ καλλιτεχνών, όπως η Μπίλι Χόλιντεϊ και η Μπιγκ Μάμα Θόρντον.

Κάπου εκεί ξεκίνησε τη χρήση ναρκωτικών, γνωρίστηκε καλά με την ηρωίνη και τα ψυχοτρόπα φάρμακα. Το αλκοόλ -το αγαπημένο της ποτό ήταν το Southern Comfort- αναλογικά με την ντρόγκα που κατέβαζε, δεν μπορεί να υπολογιστεί στις καταχρήσεις – ήταν το «νερό» της. Την άνοιξη του 1965, οι φίλοι της -βλέποντας τις συνέπειες της αμφεταμίνης στο σώμα της- (ίσχνωση του σκελετού), την έπεισαν να επιστρέψει άμεσα στη γενέτειρά της. Στο Πορτ Αρθουρ άλλαξε τον τρόπο ζωής της. Εκανε την αρχή σταματώντας τη χρήση ναρκωτικών και την κατανάλωση αλκοόλ, ενώ υιοθέτησε την περίφημη κόμμωση «κυψέλη» και έκανε εγγραφή στο Πανεπιστήμιο Λάμαρ του Μπόουμοντ, στο τμήμα Κοινωνιολογίας.

Αυτό το κείμενο δεν αποτελεί μια (ακόμα) βιογραφία της, αλλά ένα ζουμ σε κάποιους σταθμούς της ζωής της. Για παράδειγμα, το 1968, η Τζάνις Τζόπλιν έκανε δώρο στον εαυτό της μια υπερπολυτελή κάμπριο Porsche 356c – ένα από τα 16.000 μοντέλα που είχαν κυκλοφορήσει τότε στην αγορά. Η τραγουδίστρια -τότε βρισκόταν στην αρχή της καριέρας και δεν είχε γίνει ακόμα σταρούμπα- την αγόρασε μεταχειρισμένη και λευκή και πλήρωσε, περίπου, 3.500 δολάρια. Ωστόσο, η τραγουδίστρια θεώρησε ότι αυτή η μπράντα δεν ταίριαζε με τη χίπικη τάση του συγκροτήματος στο οποίο ανήκε τότε και αποφάσισε να την κάνει ροκ. Ενα μέλος του τότε συγκροτήματός της, ο Ντέιβ Ρίτσαρντς, χρειάστηκε περίπου έναν μήνα για να ολοκληρώσει τη «μεταμόρφωση» του αυτοκινήτου. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πραγματικό έργο τέχνης, στο οποίο η Τζόπλιν έδωσε το όνομα «Η ιστορία του Σύμπαντος». Σήμερα, αυτός ο θρύλος εκτίθεται στο Rock n’ Roll Hall of Fame του Κλίβελαντ.

Το 1969, η Τζόπλιν και οι Kozmic Blues Band έκαναν περιοδεία σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους εμφανίσθηκαν στο Φεστιβάλ Γούντστοκ το βράδυ του Σαββάτου της 16ης Αυγούστου. Παρέμειναν εκεί έως τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 17 Αυγούστου. Οταν το συγκρότημα πέταγε με ελικόπτερο προς τον χώρο της συναυλίας και η Τζόπλιν είδε το τεράστιο πλήθος, έγινε απίστευτα νευρική. Οι εμπειρίες της Τζόπλιν στο Γούντστοκ δεν ήταν ευχάριστες, καθώς περίμενε δέκα ώρες μέχρι να ανέβει στη σκηνή και στο διάστημα αυτό έκανε χρήση ηρωίνης και όταν ανέβηκε στη σκηνή ήταν «κομμάτια». Οπως και ένα μεγάλο μέρος των θεατών, οι οποίοι την αποθέωσαν και της ζήτησαν να ερμηνεύσει δύο φορές το «Ball and Chain». Πολλοί θεωρούν ότι αυτό το Φεστιβάλ την καθιέρωσε και την έκανε γνωστή στο ευρύτερο κοινό.

Την Κυριακή της 4ης Οκτωβρίου του 1970, η Τζόπλιν καθυστερούσε να εμφανισθεί στα στούντιο της Sunset Sound Recorders, κάτι που έκανε τον παραγωγό Πολ Ροθτσάιλντ να ανησυχήσει, ώστε ξεκίνησε την αναζήτησή της, μαζί με τον Τζον Κουκ, πηγαίνοντας στο ξενοδοχείο της. Είδε στο πάρκινγκ τo αυτοκίνητο της Τζόπλιν. Μπαίνοντας στο δωμάτιό της τη βρήκε νεκρή, δίπλα στο κρεββάτι της. Η επίσημη αιτία θανάτου της, ήταν η υπερβολική δόση ηρωίνης, ενδεχομένως σε συνδυασμό με τις παρενέργειες του αλκοόλ. O Κουκ πιστεύει ότι η Τζόπλιν παρέλαβε μεγαλύτερη δόση ηρωίνης από το κανονικό, καθώς υπήρξαν και άλλα παρόμοια κρούσματα, τη συγκεκριμένη εβδομάδα. Ο τελευταίος άντρας της ζωής της ήταν, λοιπόν, ο ιατροδικαστής: «Το μη ταριχευμένο σώμα, καυκάσιας γυναίκας, φαίνεται να έχει συμπληρώσει το 27ο έτος της ζωής της. Ενα τατουάζ βραχιόλι στον αριστερό καρπό, ένα τατουάζ λουλούδι στον δεξί αστράγαλο και ένα μικρό τατουάζ στο αριστερό στήθος. Αρκετά σημάδια από βελόνες και στα δύο χέρια. Καμία ένδειξη τραύματος ή βίας», σημείωσε στην πραγματογνωμοσύνη του. Τίποτε ένδοξο στον θάνατο αυτού του αστεριού. Αλλωστε, η ίδια η Τζόπλιν έλεγε: «Το αύριο ποτέ δεν συμβαίνει. Είναι πάντα η ίδια αναθεματισμένη μέρα».

Το σώμα της Τζάνις αποτεφρώθηκε στο Λος Aντζελες και οι στάχτες της σκορπίστηκαν από ένα αεροπλάνο στον Ειρηνικό Ωκεανό. To 1995 τιμήθηκε με την είσοδό της στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ το 2005 κέρδισε το βραβείο Γκράμι Lifetime Achievement Award. Το περιοδικό Rolling Stone την κατέταξε στην 46η θέση στη λίστα του με τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών το 2004 και στην 28η με τους καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών, το 2008. Κατάφερε να «σπάσει» την ανδροκρατούμενη ροκ μουσική σκηνή, μαζί με την πρώτη γυναίκα αρχηγό συγκροτήματος, Γκρέις Σλικ (Jefferson Airplane) και άλλες ερμηνεύτριες, όπως η Πάτι Σμιθ, η Τζόαν Μπαέζ και η Μαριάν Φέιθφουλ και έτσι άνοιξε ο δρόμος και σε άλλες τραγουδίστριες.

Τι θα γινόταν εάν σήμερα η Τζάνις ήταν εν ζωή; Υποθετικά, πολλά θα μπορούσα να γράψω, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι θα έπεφτα εντελώς έξω. Αυτές οι προσωπικότητες, οι τόσο απρόβλεπτες, δεν μπαίνουν ούτε σε προβλέψεις ούτε σε καλούπια.

Η ίδια είχε πει «κάθε βράδυ κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους στη σκηνή, μετά όμως γυρίζω σπίτι μόνη». Πιθανώς, λοιπόν, εάν ζούσε, για να γιορτάσει τα γενέθλιά της ίσως να πήγαινε μόνη μια βόλτα στη θάλασσα κοιτώντας των ωκεανό και αναπολώντας τα όσα έχει ζήσει μέχρι σήμερα. Για τα οποία προφανώς και θα μετάνιωνε  – για όσα δεν έκανε, όχι για όσα έκανε.

Αλλά, είπαμε, ποιος μπορεί να μπει στην ψυχοσύνθεση της πρώτης γυναίκας ροκ σταρ;

Οσο για το εάν θα υπήρχε γενέθλια τούρτα και κεράκια; Διάολε, ούτε λόγος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News