Αυτό είναι το MINI Strip. Αν το όνομά του σας παραπέμπει στο στριπτίζ, έχετε δίκιο. Ο Σμιθ θέλησε να το γδύσει και να κρατήσει τρεις αρχές: απλότητα, διαφάνεια, βιωσιμότητα.

 

Παρότι το ηλεκτρικό μοτέρ παρέμεινε ίδιο (σιγά μην επενέβαινε και σε αυτό ο Σμιθ διασχίζοντας το Ρουβίκωνα της μηχανολογίας), ο 75χρονος πλέον σχεδιαστής που ίδρυσε την εταιρεία του το 1970 και είδε να την επεκτείνει σε μέγεθος αυτοκρατορίας σε 70 χώρες, άλλαξε σχεδόν όλες τις αισθητικές λεπτομέρειες.

Ή ακόμα και το ίδιο το σασί το οποίο το κράτησε εμφανές σε κάποια σημεία. Το δε αμάξωμα; Το άφησε άβαφο ώστε να φαίνονται οι ενώσεις του. Ο Σμιθ το χαρακτήρισε «the perfect imperfection» (σε πρόχειρη μετάφραση «η τέλεια ατέλεια») και φρόντισε να βάλει μία διαφανή οροφή που αφήνει ορατό το πλαίσιο του αυτοκινήτου.

Προσθήκες στους θόλους με εμφανείς βίδες, προφυλακτήρες κατασκευασμένοι σε 3D εκτυπωτή και ένα κόκπιτ που κρατά μόνο τα βασικά του ταμπλό. Οτιδήποτε άλλο έχει φύγει για τις αποθήκες αφήνοντας εκτεθειμένο το βαμμένο μπλε σασί. Ακόμα και οι καλωδιώσεις ή οι αερόσακοι είναι εμφανείς – στοιχεία που συνήθως οφείλουν να είναι καλά κρυμμένα. Δεν υπάρχει δέρμα ή χρώμιο παρά μόνο ανακυκλώσιμο ύφασμα. Τα πάντα τα έχει ντιλιτάρει προσθέτοντας το χαρακτηριστικό βρετανικό twist.

Άλλωστε το MINI Strip δεν είναι κάτι άλλο από μία δήλωση lifestyle για το αυτοκίνητο που αποτελεί μελέτη αναφοράς για το πώς αναβιώνεις με απόλυτη επιτυχία ένα κλασικό αυτοκίνητο όπως το αρχετυπικό Mini. Προσοχή, παρακαλώ, το κλασικό Mini γράφεται με πεζοκεφαλαία ενώ η σύγχρονη εκδοχή του, από το 2000 και εντεύθεν, με κεφαλαία. Σε κάθε περίπτωση, είναι μία έκφραση για το πώς η BMW (ως γνωστόν, στο γκρουπ της τελευταίας ανήκει η MINI μετά την εξαγορά της από τους βρετανούς) και ένας διάσημος σχεδιαστής τολμούν να βλέπουν το σχεδιαστικό μέλλον. Θαρραλέα και μινιμαλιστικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News