Το μέγεθός τους τούς δίνει το πλεονέκτημα να μπορούν να ψηθούν και στο φούρνο της κουζίνας κι έτσι μπορούμε να τα φτιάχνουμε ακόμη κι αν δεν διαθέτουμε αυλή και σούβλα. Είναι ωραίος μεζές και προσφέρεται για οινοποσίες σαν αυτή της Τσικνοπέμπτης που πλησιάζει…

Η ονομασία «μενούζα» δεν παραπέμπει ετυμολογικά σε άλλη κρητική λέξη. Με ένα μικρό ψάξιμο στο Διαδίκτυο βρήκα ότι υπάρχει η λέξη menuza στα ισπανικά και σημαίνει μικρός, λεπτός. Μπορεί βέβαια ο συσχετισμός να είναι τυχαίος…

Μενούζες έφτιαχναν στην Κρήτη σε κάθε περίπτωση που απαιτούσε σφάξιμο πολλών ζώων. Σύμφωνα με τους Ν. και Μ. Ψιλάκη, με τα εντόσθια από τα σφάγια που ετοίμαζαν για γάμους και πανηγύρια ετοίμαζαν τις μενούζες (η αναφορά γίνεται στο βιβλίο τους Κρητική Κουζίνα).

Εγώ έφτιαξα μία όλη κι όλη, με τα περισσεύματα από τα εντόσθια που χρησιμοποίησα για τους τζιγεροσαρμάδες της Στέλλας Σπανού. Κράτησα και λίγα από τα εντεράκια της μαγειρίτσας και να την η μενούζα μου! Σε κάθε περίπτωση, είναι πιο εύκολο να τις φτιάξουμε απ’ ό,τι το κοκορέτσι.

Εξάλλου δεν είναι πάντα πολυάριθμες οι παρέες…

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News