Έχετε προσέξει ότι τα πρώτα πιάτα που αδειάζουν σε τραπέζια μεζέδων είναι αυτά με τα τηγανητά λαχανικά αν είναι καλοτηγανισμένα; Κι όταν λέμε καλοτηγανισμένα εννοούμε να είναι τραγανά και να έχουν συγκρατήσει όσο λάδι χρειάζεται!

Το Καλοκαίρι -θέλει δε θέλει ο καιρός των τελευταίων ημερών-είναι προ των πυλών! Και κάποια πιάτα είναι συνδεδεμένα με το Καλοκαίρι.

Εγώ τουλάχιστον δεν θέλω να τηγανίζω κολοκυθάκια τον Χειμώνα… Ούτε να γεμίζω εδώ που τα λέμε. Κάποια πράγματα τα συνδέω απόλυτα με την εποχή τους, και αυτό το πιάτο θέλει φρέσκα κολοκυθάκια εποχής, βεράντα, ούζο, θάλασσα αν είναι δυνατόν και σίγουρα Καλοκαίρι!

Φέτος είναι η αλήθεια οι κολοκυθιές μας είναι και προκομμένες και παραγωγικές. Δεν τις προλαβαίνουμε για την ώρα και άρχισαν πρώιμα να μας δίνουν κολοκύθια. Κοντεύει μήνας! Βοήθησε ίσως και η πρώιμη Άνοιξη του προηγούμενου μήνα. Βράσαμε, γεμίσαμε, και τηγανίσαμε ήδη!

Τα τηγανητά συνήθως είναι η τελευταία μας επιλογή γιατί μας αρέσουν περισσότερο απ’ όλα και δεν μπορούμε να τους αντισταθούμε! Δυστυχώς είναι και τα πιο πλούσια σε θερμίδες αλλά μια στις τόσες, ας πάει και το παλιάμπελο (αυτό λέγεται  “καθησυχασμός συνείδησης με αυταπάτες” γιατί δεν είναι μια στις τόσες…) .  Αν βέβαια έχουμε βρει κάποιο τρόπο να τραβάνε λιγότερο λάδι οι τύψεις περιορίζονται. Διαίτης βέβαια δεν γίνονται αλλά …ας ξαναπάει το παλιάμπελο!

Παλιότερα τηγάνιζα τα λαχανικά με κουρκούτι (χυλό). Ωραίος τρόπος αλλά θέλει περισσότερο χρόνο. Τα τελευταία χρόνια έχω βρει αυτό το «κόλπο»  που δημοσιεύω στην σημερινή ανάρτηση και τα κολοκυθάκια μου γίνονται τραγανά και νόστιμα και με σκέτο αλεύρι.

Δείτε ολόκληρο το κείμενο και τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News