Ως πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη καπαρώσει τον τίτλο του χειροτέρου όλων των εποχών. Η ανησυχία του Τραμπ, ωστόσο, δεν είναι αν μετά την καταδίκη του από τη Γερουσία –την ελεγχόμενη από τους Δημοκρατικούς πλέον– στερηθεί των προνομίων που απολαμβάνουν οι διατελέσαντες πρόεδροι, δηλαδή του μισθού, των ταξιδιωτικών αποζημιώσεων κ.λπ. Αλλα, πιο τσουχτερά, τον καίνε.

Κατά την αρθρογράφο της Washington Post Τζένιφερ Ρούμπιν, ο «απερχόμενος» βρίσκεται μπροστά στο σοβαρό ενδεχόμενο ποινικών διώξεων για φοροαποφυγή και άλλα οικονομικά εγκλήματα τα οποία ήδη διερευνούν εισαγγελείς στη Νέα Υόρκη. Ετσι είναι πιθανόν να κληθεί να πληρώσει σημαντικής αξίας πρόστιμα, ακόμη και να οδηγηθεί στη φυλακή.

Η κρίση της Ρούμπιν είναι κατηγορηματική: «Βέβαια, αυτός ισχυρίζεται ότι δεν έκανε τίποτε παράνομο, ωστόσο το μέλλον του προμηνύεται σάπιο». Πάντως οι πληροφορίες θέλουν τον Τραμπ να έχει ένα βάρος 400 εκατ. δολαρίων σε ληξιπρόθεσμα δάνεια, μεγάλο μέρος των οποίων αφορά την Deutsche Bank (χρέος περίπου 340 εκατ. δολαρίων) και ένα άλλο, μικρότερο, τη Signature Bank.

Το Bloomberg επικεντρώνει στην «προσοχή που θα δώσει ο Τραμπ ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις από τη δεύτερη παραπομπή του», αποποιούμενος και τον ρόλο τού υποκινητή της εισβολής στο Καπιτώλιο. Η Γερουσία βέβαια τον απασχολεί, τα 2/3 που απαιτούνται για την καταδίκη του σημαίνουν ότι δώδεκα Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές πρέπει να συμμεριστούν την άποψη των Δημοκρατικών και να τον απομακρύνουν αμέσως από την εξουσία. «Οπως και να έχει, πρόκειται για κατάσταση εξαιρετικά ντροπιαστική για πρόεδρο».

Αδικήματα

Τα ομοσπονδιακού χαρακτήρα εκλογικά αδικήματα είναι ένα ακόμη πεδίο δυνητικής δίωξης για τον Τραμπ, λέει η Ρούμπιν, αφού ενδέχεται να αντιμετωπίσει ποινική έρευνα για προσπάθεια νόθευσης του αποτελέσματος στην Τζόρτζια, ίσως και για εκβιασμό. Φυσικά, σοβαρή είναι και η πιθανότητα να κατηγορηθεί για υποκίνηση ταραχών ή συνωμοσία, αφού οι αρμόδιοι ερευνούν τα περιβόητα προεδρικά tweets πριν από τη συγκέντρωση των οπαδών του έξω από το Καπιτώλιο, εκείνα που ζητούσαν «άγριες» διαμαρτυρίες στην πρωτεύουσα. Η σιωπή του, δε, στις 6 Ιανουαρίου, την ώρα δηλαδή της εισβολής, ακυρώνει τις μεταγενέστερες καταπραϋντικές δηλώσεις του.

Υπάρχει και κάτι επιπλέον, που δεν διαφεύγει από την αρθρογράφο της Post. Πέρα από την ποινική ευθύνη, λέει, ο Τραμπ ενδέχεται να υποστεί και τις αγωγές φυσικών προσώπων, των συγγενών εκείνων που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στην πολιορκία του Καπιτωλίου. Μπορεί και να του ζητήσει το αμερικανικό κράτος να πληρώσει αυτός –στην κυριολεξία– τα σπασμένα.

Σε κάθε περίπτωση, τα έξοδα που συνεπάγεται η υπεράσπισή του στα δικαστήρια θα διογκώσουν το οξύτατο οικονομικό του πρόβλημα. Θα καταστεί, έτσι, παρίας και ως επιχειρηματίας, κομμένος από τα σόσιαλ μίντια και ανεπιθύμητος στις περισσότερες δημοκρατικές χώρες. Υστερα από όλα αυτά, πόσοι, τάχα, είναι διατεθειμένοι να τον πληρώνουν για να ανήκουν στο υποτίθεται εκλεκτικό Mar-a-Lago Club της Φλόριντα ή να μένουν σε κάποιο από τα ακίνητά του.

Καταλαβαίνουμε, καταλήγει η Ρούμπιν, γιατί η προοπτική της απώλειας της εξουσίας φάνταζε τόσο τρομακτική για τον Τραμπ, περισσότερο ίσως και από την ταπείνωση. Απλούστατα, αυτός είναι ο λόγος: η κατάσταση μετά την προεδρία του θα είναι προσωπικά για αυτόν απολύτως άθλια.

«Κληρονομιά»

Και σε ό,τι αφορά το κόμμα του, η κληρονομιά που αφήνει στους Ρεπουμπλικανούς, «αυτό το προσωπικό στυλ του αυταρχικού λαϊκισμού», όπως λένε οι New York Times, το οποίο απάδει των πολιτικών ηθών της Αμερικής, ίσως δημιουργήσει προβλήματα στην ίδια την αμερικανική δημοκρατία, «αν το κόμμα δεν επανέλθει» γρήγορα στην παραδοσιακή πορεία του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News