Επί έναν χρόνο οι μοναχοί «χτένιζαν» τη βιβλιοθήκη του Αβαείου του Γκρίμπεργκεν, μιας μικρής πόλης στα περίχωρα των Βρυξελλών, με το ομώνυμο μοναστήρι που παράγει τη φημισμένη μπίρα Grimbergen.

Το διακύβευμα της έρευνας ήταν εξαιρετικά σημαντικό: βιβλία τριών αιώνων που περιείχαν συνταγές μπίρας ηλικίας… 900 ετών.

Τελικά, μετά κόπων και βασάνων, και με τη συνδρομή ειδικών ερευνητών, οι μοναχοί κατάφεραν και ξέθαψαν τον «θησαυρό» που έψαχναν: τα χειρόγραφα με την αυθεντική συνταγή της μπίρας που παραγόταν στο μοναστήρι από τον 12ο αιώνα, λίγο μετά το 1128 μ.Χ., έτος ίδρυσής του.

Τους πήρε αρκετό καιρό μέχρι να μεταφράσουν τα μεσαιωνικά χειρόγραφα, αλλά τελικά τα κατάφεραν και πριν από μερικά 24ωρα, μπροστά στον δήμαρχο της πόλης και 120 δημοσιογράφους από όλο το Βέλγιο, ο πατήρ Κάρελ Στάουτεμας άνοιξε ένα βαρέλι με μπίρα που φτιάχτηκε εντός της μονής από τη μεσαιωνική συνταγή και ήπιε ένα ποτήρι Grimbergen νέας… εσοδείας και (κυριολεκτικά) μοναστηριακής παραγωγής.

Οπως αναφέρει ο Στάουτεμας στην εφημερίδα Guardian, «βρήκαμε τα βιβλία με τις παλιές συνταγές, αλλά κανείς δεν μπορούσε να τα διαβάσει. Ολα ήταν γραμμένα σε παλιά λατινικά και παλιά ολλανδικά. Ηρθαν εθελοντές και ξοδέψαμε ώρες ξεφυλλίζοντας τα βιβλία σελίδα προς σελίδα για καταλόγους συστατικών για μπίρες που παρήχθησαν στους προηγούμενους αιώνες, τον τύπο λυκίσκου που χρησιμοποιήθηκε, ακόμη και τους τύπους βαρελιών και μπουκαλιών που χρησιμοποιήθηκαν».

Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, η παραγωγή από τους ίδιους τους μοναχούς σταμάτησε απότομα το 1798, όταν το μοναστήρι έπιασε φωτιά, συνεπεία της Γαλλικής Επανάστασης.

Τα βιβλία με τις συνταγές της μπίρας σώθηκαν τότε χάρη στην αποφασιστικότητα των μοναχών της εποχής εκείνης, οι οποίοι άνοιξαν μια τρύπα στον τοίχο της βιβλιοθήκης και αφαίρεσαν γρήγορα περίπου 300 βιβλία προτού η πυρκαγιά κατακάψει τη μονή.

Και τελικά βρεθήκαν ύστερα από 220 χρόνια, συντελώντας στην «ανάσταση» της Grimbergen.

Ο πατήρ Κάρελ δήλωσε πως μόνο ορισμένα στοιχεία από τα βιβλία συνταγών χρησιμοποιήθηκαν σήμερα από τους μοναχούς.

«Δεν νομίζω ότι οι σημερινοί λάτρεις της μπίρας θα εκτιμούσαν τη γεύση που είχε τότε. Ηταν άγευστη, σαν υγρό ψωμί» επισημαίνει.

«Αυτό που πραγματικά μάθαμε από τα βιβλία που διαβάσαμε ήταν ότι οι μοναχοί καινοτομούσαν συνέχεια και άλλαζαν την αρχική συνταγή τους κάθε 10 χρόνια!» καταλήγει με νόημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News