Το φιλικό παιχνίδι της Μίλαν με την Μπάγερν Μονάχου (0-1), ένα από τα δεκάδες που παίζονται κάθε μέρα στην Ευρώπη αυτή την εποχή, θα ήταν ανάξιο λόγου, εάν στην αρχική ενδεκάδα των «Ροσονέρι» δεν εμφανιζόταν -με το νούμερο 98 στην πλάτη- ένας πιτσιρικάς που ονομάζεται Μαλντίνι. Ντανιέλ Μαλντίνι. Της γνωστής οικογένειας, που έχει συνδέσει το όνομά της με τον διάσημο ιταλικό σύλλογο εδώ και 65 χρόνια.

Είναι ο δευτερότοκος γιος του Πάολο, ενός από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών που αφιέρωσαν τη ζωή τους στα γήπεδα σε μια και μόνον ομάδα, κατακτώντας τίτλους σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες. Και εγγονός του Τσέζαρε, που ίδρυσε την πιο τρανή δυναστεία του ιταλικού ποδοσφαίρου, παίζοντας κι εκείνος στη Μίλαν από το 1954. Ο Ντανιέλ έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα των Μιλανέζων σε ηλικία 17 ετών και 286 ημερών. Στα 17 ήταν και ο πατέρας του όταν είδε το όνομά του στην ενδεκάδα για πρώτη φορά, πριν από 34 χρόνια, δίπλα στους Φράνκο Μπαρέζι, Αλεσάντρο Κοστακούρτα, Πάολο Ρόσι, Ρέι Γουΐλκινς και Μαρκ Χέιτλι.

Αντιθέτως με τον πατέρα και τον παππού του, ο Ντανιέλ, που αγωνίστηκε επί 59 λεπτά προτού αντικατασταθεί από τον Κουτρόνε, δεν είναι αμυντικός, αλλά μεσοεπιθετικός. Εξτρέμ και «δεκάρι». Ενας μπαλαδόρος, που η δουλειά του είναι να αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες – και την κάνει εξαιρετικά για τα χρόνια του.

Οποιος πιστεύει ότι για την ανέλιξή του αρκούσε το βαρύ του επώνυμο, προφανώς δεν γνωρίζει πως, πριν από τον Ντανιέλ, από τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες της Μίλαν είχε περάσει ο μεγαλύτερος αδελφός του, Κριστιάν, 21 ετών (αμυντικός αυτός), που σήμερα βγάζει το ψωμί του στην ταπεινή Γ’ Κατηγορία της Ιταλίας. Οι προπονητές του στο Μιλανέλο έκριναν ότι δεν αξίζει να φορά τη φανέλα που δόξασαν οι πρόγονοί του, και τον άφησαν ελεύθερο. Ενώ για τον μικρό Μαλντίνι, τα ιταλικά media συμφωνούν πως πρόκειται για τον σημαιοφόρο των πολλά υποσχόμενων ταλέντων που διαθέτει σήμερα η Μίλαν.

Είδε το όνομά του πρωτοσέλιδο για πρώτη φορά τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν σκόραρε ένα καταπληκτικό γκολ σε αγώνα της ομάδας Νέων -της Μίλαν Πριμαβέρα- φορώντας τη φανέλα με το «10» αυτή τη φορά. Οι τηλεοπτικές κάμερες στράφηκαν, αμέσως, στον πατέρα του, που παρακολουθούσε από την εξέδρα. Ο 51χρονος Πάολο προσπάθησε να… το παίξει ψύχραιμος. Ηταν σύμβουλος της διοίκησης του συλλόγου εκείνη την εποχή, και δεν ήταν σωστό για τα άλλα παιδιά να διαδηλώσει την ιδιαίτερη αδυναμία που -απολύτως φυσιολογικά- είχε στον γιο του. Στην αρχή πήγε να σηκώσει τα χέρια ψηλά. Στη συνέχεια τα έβαλε στις τσέπες, όμως η έκφραση του προσώπου του πρόδιδε τη χαρά και την περηφάνια του.

Στις αρχές Ιουνίου ο θρυλικός πρώην αρχηγός της Μίλαν ανέλαβε τα καθήκοντα του τεχνικού διευθυντή (διαδεχόμενος τον πρώην συμπαίκτη του στην ομάδα του Μιλάνου, Λεονάρντο). Θα είναι, κατά μιαν έννοια, και «αφεντικό» του Ντανιέλ. Οπως ήταν πριν από μερικές δεκαετίες ο δικός του πατέρας για ‘κείνον, στη δεύτερη θητεία του Τσέζαρε Μαλντίνι ως προπονητής των «Ροσονέρι». Αλλά, ο Πάολο έχει αποφασίσει να απέχει από τις αποφάσεις που αφορούν τον γιο του. Θα τις αφήσει στον νέο κόουτς, Μάρκο Τζαμπάολο, ο οποίος διαδέχτηκε τον Τζενάρο Γκατούζο. Για ευνόητους λόγους.

Ο Γκατούζο ήταν ο πρώτος που εκτίμησε το ταλέντο του Ντανιέλ τόσο πολύ, ώστε -πέρυσι- να τον καλέσει να προπονείται με την πρώτη ομάδα. Ο Μαλντίνι τρίτης γενιάς, που ήρθε στον Κόσμο στις 11 Οκτωβρίου του 2001, κατέκτησε αυτό το προνόμιο με τις εκπληκτικές του εμφανίσεις στην Κ-17 του συλλόγου, την οποία οδήγησε, ως αρχηγός, στον τίτλο αυτής της ηλικιακής κατηγορίας. Επαιξε σε πέντε διαφορετικές θέσεις, και πέτυχε 13 γκολ. Είναι άριστος χειριστής της μπάλας, διαθέτει εξαιρετικό στιλ και μοιάζει πολύ στον πατέρα του, στην ψυχραιμία και στην «αρχοντιά» που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του.

Με αφορμή την παρθενική του εμφάνιση στην ανδρική ομάδα της Μίλαν, τα ιταλικά media θυμήθηκαν πού και πότε τον είχαμε πρωτοδεί: στα επινίκεια των «Ροσονέρι» για την κατάκτηση του Champions League, στο κατάμεστο «Σαν Σίρο» το 2007. Εξι ετών παιδί, τότε, είχε ορμήσει στον Κλάρενς Ζέεντορφ, και με ένα φοβερό τάκλιν του είχε πάρει τη μπάλα από τα πόδια.

Τσέζαρε Μαλντίνι, 1954. Ηταν 22 ετών όταν φόρεσε τη φανέλα της ξακουστής Μίλαν των Σουηδών «Γκρε-Νο-Λι» (Γκρεν, Νόρνταλ, Λίντχολμ), του Σκιαφίνο και του Ζαγκάτι. Στα 12 χρόνια που έπαιξε στο Μιλάνο, κατέκτησε τέσσερα Πρωταθλήματα Ιταλίας κι ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών (το 1963, στο Γουέμπλεϊ, 2-1 την Μπενφίκα). Για μια πενταετία ήταν και αρχηγός της. Αργότερα, δύο φορές προπονητής της. Απεβίωσε το 2016 στο Μιλάνο, έχοντας νιώσει την ευτυχία του πατέρα που είδε τον γιο του να τον ξεπερνά.