Πού πήγε η ΑΕΚ του πρωταθλητισμού;

Δεν ήταν κακή η ΑΕΚ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Ηταν -ακόμη χειρότερα- απελπιστικά «λίγη». Απέναντι στον πρωτοπόρο της Σούπερ Λιγκ 1 παρατάχθηκε με επιθετικό σχήμα, προσπάθησε να δημιουργήσει -όχι να καταστρέψει το παιχνίδι των αντιπάλων της- κι έχασε ευκαιρίες (αναδεικνύοντας τις αμυντικές αδυναμίες των «ερυθρόλευκων»). Ηθελε, αλλά δεν μπορούσε. Το έλλειμμα ποιότητας, ιδίως στην τελική πάσα, ήταν κραυγαλέο. Χωρίς να βάλει τα καλά του, ο καταπονημένος (από τη μάχη με την Μπάγερν Μονάχου) Ολυμπιακός, της έδειξε την «οροφή» της.

Η ΑΕΚ του πρωταθλητισμού εξαφανίστηκε αμέσως μετά την κατάκτηση του τελευταίου της τίτλου (2018). Πέρυσι εγκατέλειψε την κούρσα από τον Οκτώβριο κιόλας. Το ίδιο συμβαίνει κι εφέτος. Βρίσκεται στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας, οκτώ πόντους πίσω από τον Ολυμπιακό και έξι από τον ΠΑΟΚ. Αν και το τρόπαιο θα κριθεί, για πρώτη φορά, στο μίνι πρωτάθλημα των πλέι-οφ, η εικόνα της δεν πείθει κανέναν ότι μπορεί να το διεκδικήσει. Η ΑΕΚ του 2017-2018 δεν έχανε ντέρμπι. Εδώ και ενάμισι χρόνο, από την Πρωταπριλιά του 2018, δεν έχει κερδίσει ούτε ένα. Μετράει πέντε ήττες και πέντε ισοπαλίες.

Της λείπουν παίκτες σαν τον Λιβάγια, μα πιο πολύ εκείνο το «όλοι για έναν», που την έκανε ακατανίκητη. Στο πρώτο γκολ του Ολυμπιακού, Αλμπάνης και Σιμόες παρακολουθούν τη φάση, λες και βλέπουν το ματς στην τηλεόραση. Σε αυτό που ακυρώθηκε, Βράνιες και Τσιντώτας έχουν στήσει ψιλή κουβέντα, για το ποιος φταίει που τους ξέφυγε ο Ελ Αραμπί, ενώ ο Τσιγκρίνσκι παλεύει, ακόμη, να διορθώσει το λάθος τους…

Η δήλωση του Κωστένογλου μετά το ντέρμπι, ότι «όλα τα παιδιά προσπάθησαν, δεν έχω παράπονο», ήταν μαχαιριά στην καρδιά κάθε ΑΕΚτζή. Πιο οδυνηρή και από την ήττα. Γιατί είναι μεγάλη πίκρα, η ομάδα να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, και αυτό να μην είναι αρκετό.

Ο νέος «ήρωας» του ΠΑΟΚ

Και τώρα οι δυό τους. Με όλο τον σεβασμό στον εκπληκτικό ΟΦΗ, που φιγουράρει στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, ο τίτλος θα κριθεί στη μονομαχία του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ. Στον Βόλο ο «Δικέφαλος του Βορρά» συμπλήρωσε 43 ματς πρωταθλήματος χωρίς ήττα. Παίζει, ξανά, «πειστικό» ποδόσφαιρο, και έχει βρει έναν νέο ήρωα στο πρόσωπο του 21χρονου Δημήτρη Λημνιού. Ο μελαμψός πιτσιρικάς με το σγουρό μαλλί, που στις ακαδημίες της Νίκης Βόλου ξεχώριζε ανάμεσα σε εκατοντάδες ταλεντάκια, ωρίμασε. Αρχισε να δείχνει πόσο σοφά έπραξε ο ΠΑΟΚ, που πριν από δυόμισι χρόνια δαπάνησε 800.000 ευρώ για να τον πάρει από τον Ατρόμητο (και μέσα από τα χέρια του Ολυμπιακού).

Δεν είναι μόνο τα γκολ και οι ασίστ του. Είναι η ταχύτητά του, η ντρίμπλα του, η εκπληκτική του ικανότητα στο «ένας εναντίον ενός» (σπάνια για έλληνα παίκτη), το λάτιν ταμπεραμέντο του, που -μάλλον- οφείλεται στα γονίδια της βραζιλιάνας μητέρας του. Στους παλιούς ΠΑΟΚτζήδες θυμίζει τον Δημήτρη Παρίδη, τον θρυλικό επιθετικό της ομάδας στη δεκαετία των ’70s.

Ο Τζόνι Φαν’τ Σιπ εκτίμησε τα φοβερά του προσόντα από την πρώτη στιγμή. Τον πήρε από τις Ελπίδες και τον προώθησε στην Εθνική Ανδρών. Λες και πατήθηκε κάποιο κουμπί, ο μικρός «εκτοξεύτηκε». Ατζέντηδες ιταλικών συλλόγων έρχονται για να τον δουν και να τον ξαναδούν. Σύντομα θα φύγει, με πολλά εκατομμύρια. Αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, θα είναι ένα από τα βασικά «όπλα» του ΠΑΟΚ στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τον τίτλο του.

Το περασμένο Σάββατο έκανε, ίσως, το καλύτερό του παιχνίδι. Στο «Πανθεσσαλικό», πέντε λεπτά από το σπίτι του. Γονείς, συγγενείς και φίλοι ένιωσαν περήφανοι για τον Δημήτρη, που είναι και καλό παιδί. Αλλά και ΠΑΟΚτζής. Τον είχαν εντυπωσιάσει κάποιοι οπαδοί, που ακολουθούσαν την ομάδα σε ένα παιχνίδι της με τον Ολυμπιακό Βόλου και είχαν καθίσει για φαγητό στο ουζερί του πατέρα του στη Νέα Ιωνία. Ούτε που το φανταζόταν, τότε, ότι μερικά χρόνια αργότερα θα αναστάτωνε τις αντίπαλες άμυνες για χάρη του ΠΑΟΚ.

Τι να σου κάνει και η τεχνολογία…

Παράγινε το κακό με την ελληνική εκδοχή του VAR. Στο Ολυμπιακό Στάδιο ακυρώθηκε (σωστά) ένα γκολ, για φάουλ του σκόρερ στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Ο διαιτητής δεν ήταν βέβαιος για τη φάση, και χρειάστηκε τη συνδρομή της τεχνολογίας. Μόνο που, ο ρέφερι είδε στην οθόνη του διαφορετική λήψη από εκείνη που παρακολουθούσαν οι θεατές του αγώνα. Το δικό του ριπλέι έδειχνε καθαρά τον παίκτη του Παναθηναϊκού να χτυπά με το κεφάλι τα χέρια του γκολκίπερ της ΑΕΛ μέσα στη μικρή του περιοχή. Αλλά στο ριπλέι που έβλεπαν οι φίλαθλοι, δεν φαινόταν να υπάρχει η παραμικρή σωματική επαφή του επιτιθέμενου με τον αμυνόμενο. Οταν ο Σιδηρόπουλος έδειξε την απόφασή του, όλοι πίστεψαν ότι… τρελάθηκε.

Υπάρχουν διαφωτιστικά ριπλέι και παραπλανητικά ριπλέι. Ακόμη δεν έχουμε βρει έναν τρόπο, ώστε ο ρέφερι να βλέπει το σωστό. Αλλά κι αυτό που συνέβη στο ΟΑΚΑ, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Στην Αγγλία το έλυσαν. Στα γήπεδα όπου υπάρχουν matrix, οι θεατές παρακολουθούν τις ίδιες, ακριβώς, λήψεις που παρέχονται και στον ρέφερι. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Ενώ στην Ελλάδα, τη… γενέτειρα της καχυποψίας, ρίχνουμε λάδι στη φωτιά.

Καλό είναι να μην εκθέτουμε τους διαιτητές. Αρκετά εκτίθενται από μόνοι τους. Στο μαρκάρισμα του Σένκεφελντ στον Ουάρντα ο Σιδηρόπουλος δεν είναι σίγουρος αν η φάση «σηκώνει» κάρτα. Πάει στην οθόνη, βλέπει την αντιαθλητική ενέργεια του αμυντικού και του δείχνει (σωστά) κίτρινη. Βλέπει, όμως, και τον πεσμένο Ουάρντα να χτυπά εκτός φάσης τον αντίπαλό του στα πόδια. Είναι βιαιοπραγία, άρα αποβολή. Είτε ο παθών πόνεσε πολύ, είτε όχι. Κι ο ρέφερι (που θεωρείται ο κορυφαίος στην Ελλάδα) του τη χαρίζει. Του δείχνει κίτρινη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τι να σου κάνει και η τεχνολογία…

Υπάρχουν και τα κορίτσια

Ηρθε ο Ουΐλι Ριντ, ένας κανονικός σέντερ, και ο Τέιλορ Ρότσεστι, ένας καλός δημιουργός και χαρισματικός σκόρερ. Αλλά είναι, μάλλον, αργά. Δύσκολα μια ομάδα μπάσκετ που έκανε τόσο λάθος σχεδιασμό το καλοκαίρι, μπορεί να αλλάξει τη μοίρα της στη διάρκεια της σεζόν με δύο (ή και τρεις) μεταγραφές. Ο Ολυμπιακός πέφτει όλο και πιο χαμηλά στη βαθμολογία της Ευρωλίγκας και, σε συνδυασμό με την αποχή του από το ελληνικό πρωτάθλημα, κινδυνεύει να ξεμείνει από ρεαλιστικούς στόχους προτού, καν, αρχίσουν τα πρώτα κρύα.

Οι απογοητευμένοι του οπαδοί στρέφονται στο ποδόσφαιρο. Εχουν, όμως, κι άλλη εναλλακτική: το μπάσκετ γυναικών. Η θηλυκή ομάδα του συλλόγου κάνει απίθανα πράγματα, προσφέροντας εξαιρετικό θέαμα. Η νίκη της (104-46) επί του Κρόνου Αγίου Δημητρίου ήρθε να υπενθυμίσει την απόλυτη κυριαρχία της στις εγχώριες διοργανώσεις. Ηταν η εκατοστή στη σειρά! Εάν προσμετρήσουμε και το Κύπελλο Ελλάδας, τα κορίτσια του Ολυμπιακού αγνοούν την ήττα στα 116 τελευταία τους παιχνίδια.

Οχι, δεν είναι ρεκόρ. Αυτό ανήκει στον Αθηναϊκό, που από το 2008-2009 έως το 2012-2013 «έτρεξε» αήττητος 105 αγώνες πρωταθλήματος (και 119 στο σύνολο). Το 2012 είχε μπει και στο Βιβλίο Γκίνες. Δεν παύει, όμως, να είναι ένα εντυπωσιακό επίτευγμα για μια ομάδα που ιδρύθηκε, με τη σύγχρονη μορφή της, πριν από μόλις τέσσερα χρόνια. Εκτοτε, έχει κατακτήσει τέσσερα διαδοχικά νταμπλ (2016, 2017, 2018, 2019). Οσοι Ολυμπιακοί ενδιαφέρονται για εγγυημένες επιτυχίες, θα τις βρουν κοντά στις κοπέλες του μπάσκετ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News