Δεν είναι πολύ συνηθισμένο, ακόμα και για το Μπρόντγουεϊ, να βγάζει κέρδος μία θεατρική παράσταση πριν καν πραγματοποιηθεί το πρώτο preview. Φυσικά, με ένα-δυο καλά ονόματα και λίγο καλό μάρκετινγκ, συμβαίνει. Το πραγματικά ασυνήθιστο είναι όταν μία παράσταση έχει δυο πολύ καλά ονόματα, βγάζει κέρδη από την προπώληση εισιτηρίων και, τελικά, είναι μία αποτυχία.

Όταν άρχισε η προπώληση εισιτηρίων για την παράσταση «China Doll» συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 5 εκατ. δολάρια στα ταμεία. Φυσικά, ο πρωταγωνιστής της Αλ Πατσίνο είναι από μόνος του μία εγγύηση, ενώ ο συγγραφέας του θεατρικού έργου, Ντέιβιντ Μάμετ είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο θεατρικό κοινό του Μπρόντγουεϊ. Και η πλοκή από μόνη της είναι ενδιαφέρουσα για τη θεατρική σκηνή: «Λεφτά, γρήγορα αεροπλάνα, μία όμορφη νέα γυναίκα και άλλα αντικείμενα πόθου», όπως το είχαν περιγράψει οι παραγωγοί της παράστασης.

Οι πρώτες κριτικές τους προσγείωσαν όλους απότομα. Εκαναν λόγο για ένα σύγχρονο θεατρικό Βατερλό, στις διαστάσεις της αποτυχημένης θεατρικής παράστασης «Moose Murders», το 1983. Ο δημοσιογράφος της New York Post, Μάικλ Ρίντλ, έγραψε ότι το θεατρικό ήταν «χάλια», ότι στις πρώτες παραστάσεις στο διάλειμμα στις εξόδους γινόταν χαμός και ότι πολλοί ζητούσαν εξαγριωμένοι τα λεφτά τους. Ο δημοσιογράφος των New York Times, Μπεν Μπράντλεϊ, ήταν πιο σαφής. «Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του China Doll, είναι ότι η περφόρμανς του Αλ Πατσίνο, το τρέκλισμα και το τραύλισμά του, δυσκολεύουν τον θεατή να παρακολουθήσουν το περιεχόμενο, το βαθύτερο νόημα, και τον χαρακτήρα», έγραψε. «Οι αποδείξεις ότι ο Πατσίνο είναι μία διάνοια περισσεύουν, οπότε ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για αυτά που κάνει εδώ».

«Δεν του άρεσαν εξαρχής πολλά στην παράσταση. Είχε πολλές διαφωνίες, σιχαίνεται το τέλος», έχουν δηλώσει για τον Πατσίνο οι φίλοι του, που ομολογούν ότι δεν τον έχουν δει σε χειρότερη διάθεση

Αυτό που «έκανε εκεί» ο, βραβευμένος με ένα Academy Award και δύο Tony, ηθοποιός κατά τη διάρκεια της παράστασης στο Μπρόντγουεϊ ήταν μία σημαντική προσπάθεια να θυμηθεί τα θεατρικά κείμενα που μοιράζεται με τον συμπρωταγωνιστή του, Κρίστοφερ Ντέναμ. Φυσικά, ο χολιγουντιανός ηθοποιός δεν είναι κανένας αρχάριος, βρίσκεται για δωδέκατη φορά στο Μπρόντγουεϊ. Μπορεί να είναι η ηλικία του -είναι 75 χρονών- μπορεί, πολύ απλά να μην τον ενδιαφέρει η απόδοσή του, αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα για τους θεατές που παρατηρούν με απογοήτευση τον μεγάλο ηθοποιό να τρέχει σε διάφορα σημεία της σκηνής για να συμβουλευτεί τα Τelemprompters, τις οθόνες που έχουν τοποθετηθεί για να υπενθυμίζουν την επόμενη ατάκα. Και όταν ολόκηρο το έργο κρέμεται από αυτές τις ατάκες, δηλαδή τον «μονόλογο/παραλλήρημα ενός πλούσιου που δε θέλει να πληρώσει φόρους για το ιδιωτικό του αεροπλάνο», όπως το έχει περιγράψει ο Μάμετ, τότε η παράσταση υπό αυτούς τους όρους είναι, μάλλον, καταδικασμένη.

«Δεν του άρεσαν εξαρχής πολλά στην παράσταση. Είχε πολλές διαφωνίες, σιχαίνεται το τέλος», έχουν δηλώσει για τον Πατσίνο οι φίλοι του, που ομολογούν ότι δεν τον έχουν δει σε χειρότερη διάθεση. Αλλοι τα ρίχνουν στον συγγραφέα του έργου, ο οποίος έχει δεχθεί αρνητικές κριτικές και για τα τελευταία έργα του -πολλοί συμφωνούν ότι το τελευταίο καλό έργο του αμερικανού συγγραφέα ήταν το «The Old Neighborhood», το 1997. Και αυτοί που τον γνωρίζουν καλύτερα, επισημαίνουν ότι ως συγγραφέας δεν αλλάζει ούτε λέξη στα έργα του, ό, τι και να του πουν.  Και αν ο Μάμετ επιβάλλει μόνο τη δική του άποψη, η σκηνοθέτης της παράστασης, Παμ ΜακΚίνον, κάνει ακριβώς το αντίθετο. «Την κάνουν ό,τι θέλουν οι ηθοποιοί. Δεν την ακούνε», δηλώνουν οι πηγές. Εδινε μία οδηγία στον Πατσίνο, πάντα ευγενικά, και εκείνος την αγνοούσε, «σκηνοθέτησε, κυριολεκτικά, ο ίδιος τον εαυτό του».

Πάντως, μολονότι οι αρνητικές κριτικές που δημοσιεύονται είναι πολλές και οι θεατές που φεύγουν πριν τελειώσει η παράσταση περισσότεροι, ο κόσμος συνεχίζει να πληρώνει 350 δολάρια (280 ευρώ) για να δει τον Αλ Πατσίνο στο Μπρόντγουεϊ. Εκείνος από την πλευρά του δεν είναι ούτε άθικτος ούτε αδιάφορος σε αυτά που ακούει. Ανώνυμες πηγές αναφέρουν ότι πάσχει από κάποιο είδος κατάθλιψης, ενώ είναι εμφανές ότι κάνει ό, τι περνά από το χέρι του ώστε να μην βρίσκεται πολλές ώρες στο θέατρο. Τα Σάββατα ανάμεσα στην απογευματινή και τη βραδινή παράσταση πηγαίνει στο σπίτι του με τον σοφέρ. Το περασμένο Σαββατοκύριακο έπεσε σε μποτιλιάρισμα, κατέβηκε και έτρεξε από την 49η οδό έως την 45η, όπου βρίσκεται το θέατρο. Φυσικά έχασε τα πέντε πρώτα λεπτά της παράστασης και έκανε μία είσοδο, τύπου «Birdman». Δεν πειράζει, οι θεατές φεύγουν νωρίτερα, εκείνος μπαίνει αργότερα.

 

 

 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News