Το τελευταίο σινεμά με πορνοταινίες στο Παρίσι, το θρυλικό «Beverley» που το 1975, όταν πρωτοάνοιξε, έγινε συνώνυμο της σεξουαλικής απελευθέρωσης, ετοιμάζεται να ρίξει οριστική αυλαία. Σε ένα μικροσκοπικό σοκάκι στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας, εδώ και 44 ολόκληρα χρόνια, οι επιγραφές του από ροζ νέον, φώτιζαν υπερήφανα τις ερωτικές ταινίες που προβάλλονταν.

Η αίθουσα προβολής, τα καθίσματα, οι αφίσες και το κουβούκλιο του ταμείου, είναι όλα από τη δεκαετία του ’70, αναδίνοντας ρετρό αισθητική. Πριν από μερικά χρόνια, εκτός από το «Beverley», υπήρχαν και άλλοι συγγενικοί κινηματογράφοι στην περιοχή, όμως ο ανταγωνισμός με το Ιντερνετ και την ελεύθερη πρόσβαση σε υλικό πορνό, αποδείχτηκε αδυσώπητος.

Ο τελευταίος λοιπόν ιδιοκτήτης σινεμά ερωτικού περιεχομένου, ο Μορίς Λαρός, αν και αντιστάθηκε σθεναρά, αποφάσισε, στα 75 του χρόνια, και μην έχοντας κάποιον διάδοχο για να συνεχίσει τη λειτουργία της θρυλικής αίθουσας, να ρίξει οριστική αυλαία τον Μάρτιο του 2019, όπως αναφέρουν πολλά ξένα δημοσιεύματα.

Οι δημόσιες προβολές ταινιών τολμηρού ερωτικού περιεχομένου άρχισαν να έχουν την τιμητική τους το 1975, γιορτάζοντας με τον πιο εξωστρεφή τρόπο την επέλαση του κινήματος της σεξουαλικής απελευθέρωσης.

Ο Λαρός θυμάται και αναπολεί τη χρυσή εποχή, όταν το «Beverley» ήταν σχεδόν πιο δημοφιλές και από ιστορικές παριζιάνικες αίθουσες που έπαιζαν ταινίες για το ευρύτερο κοινό. Εκείνη την εποχή ήταν απλά υπεύθυνος προβολών, δεν είχε ακόμη αγοράσει το συγκεκριμένο σινεμά.

Στα ακομπλεξάριστα 70s, όταν δεν κυριαρχούσαν τα κοινωνικά ταμπού και η άβολη σεμνοτυφία, τέτοιου είδους κινηματογράφοι δεν αποτελούσαν αποκλειστικά το άνδρο των ανδρών. Υπήρχαν και πολλές γυναίκες που εισέρχονταν χωρίς την παραμικρή ντροπή για να παρακολουθήσουν «αυστηρώς ακατάλληλες» ταινίες της εποχής.

Τότε πάντως δεν επιτρεπόταν η είσοδος σε ανήλικους θεατές. «Σήμερα οι νέοι έχουν πρόσβαση σε τέτοιου είδους ταινίες αλλά και πολύ πιο σκληρό υλικό, εξαιτίας του Ιντερνετ. Αυτό έχει και πολλούς κινδύνους» λέει χαρακτηριστικά ο 75χρονος αιθουσάρχης.

Ενας επιστήθιος φίλος του Λαρός μάλιστα, είχε δουλέψει ως βοηθός του κορυφαίου γάλλου σκηνοθέτη Ζαν-Λικ Γκοντάρ, προτού χαράξει τη δική του πορεία, ως σκηνοθέτης επιτυχημένων πορνοταινιών.

Επιθυμία του ιδιοκτήτη τού «Beverley», είναι να αφήσει σε καλά χέρια τον θησαυρό του, τις 150 και βάλε ερωτικές ταινίες που διατηρεί σε εξαιρετική κατάσταση από το 1975 ως το 1995. Πολλές από αυτές αποτελούν μικρά αριστουργήματα για τους λάτρεις του είδους. Εκτός από το μιας κάποιας ηλικίας πιστό ανδρικό κοινό τους, ίσως αυτές οι ταινίες να είχαν ενδιαφέρον και για νεαρότερες ηλικίες, ώστε να δουν πώς ήταν οι θελκτικές πορνοστάρ άλλων εποχών, προτού κάνουν τη επέλασή τους οι πλαστικές επεμβάσεις και ο δωρεάν διαθέσιμος ερωτισμός του Διαδικτύου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News