Για τέσσερις αιώνες το πολύ γνωστό άγαλμα Μάνεκεν Πις – «ο μικρός που ουρεί» (Manneken Pis) στην τοπική διάλεκτο – είναι σύμβολο της φιλελεύθερης κουλτούρας των Βέλγων.

Προς έκπληξη όμως των δημοτικών αρχών των Βρυξελλών, αποκαλύφθηκε ότι το άγαλμα «χρησιμοποιεί» 1.000 με 2.500 λίτρα πόσιμου νερού την ημέρα, ποσότητα που αντιστοιχεί στη χρήση 10 νοικοκυριών, αναφέρει σε άρθρο του ο Guardian.

Η ανακάλυψη έγινε από τον μηχανικό Ρεγκίς Καλένς, ο οποίος εγκατέστησε μετρητή στο άγαλμα, που βρίσκεται μέσα σε ένα συντριβάνι κοντά στην Γκραν Πλας, δύο τετράγωνα πίσω από το δημαρχείο και αποτελεί σύμβολο των Βρυξελλών.

«Πιστεύαμε ότι το άγαλμα ανακύκλωνε το νερό και ότι δεν σπαταλούσε τίποτα», δήλωσε ο Καλένς στη βελγική εφημερίδα La Dernière Heure.

«Οι μετρήσεις για το συγκεκριμένο άγαλμα ήταν ανάμεσα σε άλλες 350 ή 400, οπότε κανένας δεν έδωσε μεγάλη σημασία», πρόσθεσε.

Μέσα στην εβδομάδα έγιναν οι απαραίτητες αλλαγές ώστε το άγαλμα να ανακυκλώνει το νερό που χρησιμοποιεί, αναφέρει ο Guardian.

Το άγαλμα, το οποίο συγκεντρώνει χιλιάδες τουρίστες καθημερινά, είναι αντίγραφο του αυθεντικού αγάλματος, το οποίο βρίσκεται σε μουσείο της πόλης και σχεδιάστηκε από τον Ζερόμ Ντικεσνόι το 1618 ή το 1619.

Δεν είναι γνωστό γιατί κατασκευάστηκε αυτό το άγαλμα, αλλά υπάρχουν διάφοροι λαϊκοί μύθοι.

Ένας μύθος λέει ότι το άγαλμα τοποθέτησαν οι γονείς ενός παιδιού το οποίο είχε χαθεί, αλλά στη συνέχεια βρέθηκε με τη βοήθεια των χωρικών.

Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ένα αγόρι κατάσκοπος είδε κατά τη διάρκεια μιας πολιορκίας ότι κάποιοι επιχείρησαν να ανατινάξουν τα τείχη της πόλης, κάτι το οποίο προσπάθησε να αποτρέψει κατουρώντας το φιτίλι, με αποτέλεσμα να το σβήσει

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News