972
Ντε Χέα και Αλεξάντερ-Αρνολντ, Πογκμπά και Σάλαχ. Κάθε ομάδα έχει τα αστέρια της. | Reuters

Το story πίσω από το αγγλικό «clasico»

Sportscaster Sportscaster 23 Φεβρουαρίου 2019, 13:19
Ντε Χέα και Αλεξάντερ-Αρνολντ, Πογκμπά και Σάλαχ. Κάθε ομάδα έχει τα αστέρια της.
|Reuters

Το story πίσω από το αγγλικό «clasico»

Sportscaster Sportscaster 23 Φεβρουαρίου 2019, 13:19

Γιατί -λέει- τα Βρετανικά Ταχυδρομεία (Royal Mail) απέσυραν από την κυκλοφορία μια σειρά γραμματοσήμων με τα πρόσωπα παικτών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Επειδή ο κόσμος δεν ήξερε… ποια πλευρά να φτύσει!

Και γιατί στο «Ανφιλντ» δεν μπορούν να πιούν τσάι; Επειδή… όλες οι κούπες βρίσκονται στο Μάντσεστερ!

Είναι δυο από τα πιο «αθώα» ανέκδοτα που μπορεί ν’ ακούσει κανείς στο Λίβερπουλ ή στο Μάντσεστερ, παραμονές ενός ντέρμπι των «Κόκκινων» με τους «Διαβόλους». Υπάρχουν κι άλλα. Πρόστυχα, υβριστικά. Αλλά, τίποτα δεν θα «σοκάρει» τον ανυποψίαστο θεατή του αγγλικού «clasico» περισσότερο από τα συνθήματα, που ακούγονται ένθεν κακείθεν, για τους νεκρούς του Μονάχου και του Χίλσμπορο.

Οταν ανταμώνουν η Γιουνάιτεντ με τη Λίβερπουλ, η αντιπαλότητα ξεπερνά τα όρια. Πρόκειται για το υπέρτατο ντέρμπι της Premier League. Είναι φυσικό. Αυτοί οι δυο τεράστιοι σύλλογοι έχουν κατακτήσει, στο σύνολο, 38 τρόπαια πρωταθλήματος. Είκοσι η Γιουνάιτεντ και 18 η Λίβερπουλ. Είναι οι πιο δημοφιλείς, στο Νησί αλλά και στο εξωτερικό. Οι πιο επιτυχημένοι εκπρόσωποι της χώρας τους στα Κύπελλα Ευρώπης. Επιπλέον, η έχθρα τους έχει βαθιές ιστορικές ρίζες.

Λίβερπουλ και Μάντσεστερ -οι πόλεις- απολάμβαναν την καλή γειτονία τους μέχρι το 1887. Δεν είχαν τίποτα να χωρίσουν. Ωσπου, εκείνη τη χρονιά, αποφασίστηκε η κατασκευή του Καναλιού του Μάντσεστερ, που θα επέτρεπε στα φορτηγά πλοία (τα οποία κατέπλεαν από τον Ατλαντικό γεμάτα εμπορεύματα) να φτάνουν στην ενδοχώρα, παρακάμπτοντας το λιμάνι του Λίβερπουλ. Το έργο, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από εμπόρους του Μάντσεστερ, θα υποβάθμιζε τον οικονομικό ρόλο του Λίβερπουλ, που τότε ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός κόμβος της Αυτοκρατορίας μετά το Λονδίνο. Το Κανάλι εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο του 1894.

Τρεις μήνες μετά, στις 28 Απριλίου 1894, η Λίβερπουλ (ιδρύθηκε το 1892) αναμετρήθηκε για πρώτη φορά με τη Νιούτον Χιθ – έτσι ονομαζόταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έως το 1902. Η «μητέρα» της Γιουνάιτεντ έχασε με 2-0 και έγινε η πρώτη ομάδα της Α’ Κατηγορίας που υποβιβάστηκε στη Β’. Το καραβάκι στο έμβλημα της Γιουνάιτεντ -πάνω από τον Διάβολο με την τρίαινα- είναι μια αναφορά στο Κανάλι, από το οποίο ξεπήδησε το άσβεστο μίσος που χωρίζει τις δυο πόλεις και τις ομάδες τους.

Ακόμη κι αν δεν γνωρίζουν την ιστορία, οι οπαδοί και τα στελέχη των δυο συλλόγων διδάχθηκαν την έχθρα. Ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, που είναι Σκωτσέζος, είχε κάνει στα νιάτα του μια δήλωση ασυνήθιστη για προπονητή, που κανείς δεν θα ξεχάσει: «Η μεγαλύτερή μου πρόκληση είναι να τη ρίξω (τη Λίβερπουλ) από τη γαμ@μ@νη κορυφή. Και αυτό μπορείτε να το γράψετε». Ο Γκάρι Νέβιλ, πρώην αρχηγός της Γιουνάιτεντ και νυν τηλεσχολιαστής, είχε πει: «Δεν αντέχω τη Λίβερπουλ. Δεν αντέχω τους οπαδούς της. Δεν αντέχω τίποτα που έχει να κάνει μ’ αυτούς»!

Ο Γουέιν Ρούνεϊ, που έπαιξε στο «Ολντ Τράφορντ» επί 13 χρόνια, παραδέχτηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη (παραμονή Χριστουγέννων του 2018) ότι προτιμά να δει πρωταθλήτρια κι εφέτος τη Σίτι -την άλλη ομάδα του Μάντσεστερ-, παρά τη Λίβερπουλ. «Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ, όσο σκληρό κι αν είναι αυτό που λέω, παίζουν φανταστικό ποδόσφαιρο. Δυο φορές την τελευταία δεκαετία, η ομάδα που ήταν πρώτη τα Χριστούγεννα δεν κατέκτησε τον τίτλο. Εύχομαι η ιστορία να επαναληφθεί, γιατί πρώτη είναι η Λίβερπουλ», τόνισε στο BT Sport.

Αμοιβαία τα αισθήματα. Ο Στίβεν Τζέραρντ, άλλοτε εμβληματικός αρχηγός της Λίβερπουλ, είχε διηγηθεί μια ιστορία, σαν παραβολή: «Ενας φίλος μου είχε τη φανέλα του Μπράιαν Ρόμπσον (παλιός αρχηγός της Γιουνάιτεντ). Καθώς παίζαμε στον κήπο, τον ρώτησα αν θα μπορούσα να είμαι ο Ρόμπσον για λίγο. Φόρεσα τη φανέλα και παρίστανα τον Ρόμπσον. Ο πατέρας μου με είδε από το παράθυρο και… τρελάθηκε. Δεν το χωρούσε ο νους του, ότι το παιδί του διασύρει με αυτόν τον τρόπο το όνομα Τζέραρντ. Πίστευα ότι θα χρειαζόταν να μετακομίσουμε».

Οι μυημένοι στα ντέρμπι Γιουνάιτεντ – Λίβερπουλ γνωρίζουν πώς αποκαλούν, οι μεν τους δε. Για τους φίλους της Λίβερπουλ, οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ είναι «Mancs». Στην αρχική της έννοια η λέξη προσδιόριζε τους κατοίκους του Μάντσεστερ, όμως εδώ και πολλά χρόνια χρησιμοποιείται υποτιμητικά. Σημαίνει τους «υπανθρώπους», τους «τιποτένιους». Για τους φίλους της Γιουνάιτεντ, οι οπαδοί της Λίβερπουλ είναι «Scousers». Σε ελεύθερη μετάφραση, «Βλάχοι». Από τη δυσνόητη τοπική διάλεκτο «scouse», που ομιλούν στο Λίβερπουλ.

Οταν παίζουν οι δυό τους, η ήττα δεν αντέχεται. Σε όποια βαθμολογική θέση, ή αγωνιστική κατάσταση, κι αν βρίσκονται οι ομάδες. Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος είχε αφηγηθεί στο Sport-Retro.gr ένα προσωπικό του βίωμα από το «Ανφιλντ»: «Μια βραδιά του Ιανουαρίου του 1994, η Γιουνάιτεντ, η οποία είχε γίνει καπνός στην Premiership (με 11 πόντους διαφορά από τη δεύτερη Μπλάκμπερν) προηγήθηκε στο πρώτο 20λεπτο με 3-0. Η Λίβερπουλ του Γκρέιαμ Σούνες, 8η στη βαθμολογία και με μηδέν ηθικό, έμοιαζε έτοιμη να διασυρθεί. Ο κόσμος, διαισθανόμενος πως η ομάδα δεν μπορούσε, προσέφερε αυτό που περνούσε από το χέρι του. Για την ακρίβεια, από τη φωνή του. Αρχισε να τραγουδά το «You ‘ll Never Walk Alone», με έναν τρόπο που μέχρι τότε δεν είχα ποτέ ακούσει. Η φωνή έβγαινε από την ψυχή, από τα βάθη της με τέτοιο τρόπο, που έμοιαζε ως προσευχή στην ελπίδα, ως μια αγωνιστική λιτανεία προς το αδύνατο και το αδιανόητο. Αυτή η μετριότατη Λίβερπουλ μείωσε με δύο γκολ του Κλαφ και στο τελευταίο δεκάλεπτο, με το γήπεδο να νιώθεις πως θα πέσει από τις φωνές, ήρθε η ισοφάριση από τον Νιλ Ράντοκ με κεφαλιά. Το 0-3 είχε γίνει 3-3 πραγματικά από το πουθενά και χάρη στην εξέδρα! Εκείνο το ματς περιελάμβανε όλα όσα σημαίνουν για τους οπαδούς της Λίβερπουλ τα ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ. Και το ίδιο συμβαίνει με την άλλη πλευρά…».

Την Κυριακή (16:05) το «Ολντ Τράφορντ» θα έχει πολύ θόρυβο. Η Γιουνάιτεντ δεν θέλει, απλώς, τους τρεις βαθμούς, αλλά και να θάψει τα όνειρα της Λίβερπουλ για τον πρώτο της τίτλο πρωταθλήματος μετά το 1990. Η τελευταία της ήττα στην Premier League ήταν το 3-1 από τη Λίβερπουλ στο «Ανφιλντ», στις 16 Δεκεμβρίου 2018. Αυτή που στοίχισε στον Ζοσέ Μουρίνιο τη δουλειά του. Εκτοτε, με τον Σόλσκιερ στο τιμόνι, μετρά οκτώ νίκες και μια ισοπαλία. Και ζει για να πάρει τη ρεβάνς από τη μισητή της αντίπαλο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...