Η χειρότερη εδώ και 25 χρόνια ήταν η φετινή σοδειά ελιάς στην Ιταλία, ενώ και στην Ελλάδα ήταν μία από τις κακές χρονιές.

Με τους παραγωγούς σε απόγνωση, οι επιστήμονες τονίζουν ότι η κλιματική αλλαγή φέρει μεγάλο μέρος από την ευθύνη για την κατάσταση, η οποία απειλεί ευθέως έναν εξαγωγικό και για τις δύο χώρες κλάδο.

Τα καιρικά φαινόμενα και τα παράσιτα που χτύπησαν την Ιταλία προκάλεσαν πτώση κατά 57% στην παραγωγή, σε σχέση με το 2017-18, φέρνοντας τη χώρα στο σημείο να χρειαστεί από τον Απρίλιο ακόμη και να εισάγει ελιές.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις μετρήσεις της Κομισιόν, τις οποίες επικαλείται ο Guardian, η παραγωγή είναι κατά 42% χαμηλότερη σε σχέση με το 2017-2018. Στην Πορτογαλία ήταν κατά 20% χαμηλότερη. Δεν αποκλείεται οι τελικοί αριθμοί να είναι ακόμη χαμηλότεροι.

Στη χώρα μας οι αγρότες είχαν να  αντιμετωπίσουν πρώτα τη ξηρασία και μετά ισχυρές βροχές, συνθήκες που ευνοούν τις μύγες της ελιάς, αλλά και τον μύκητα Gloeosporium olivarum.

Ελληνας παραγωγός εξηγεί στον Guardian ότι για το ελληνικό λάδι ο κίνδυνος είναι περισσότερο για την ποιότητά του. Τονίζει δε ότι στο μέλλον μπορεί να πάψει να φέρει  τον χαρακτηρισμό «έξτρα παρθένο», γιατί θα έχει αλλάξει η οξύτητά του.

Αν επιβιώσουν από τα καιρικά φαινόμενα, τα ελαιόδεντρα στην Ιταλία αλλά και στην Ελλάδα έχουν να αντιμετωπίσουν το βακτήριο Xylella fastidiosa και τη μύγα της ελιάς, τα οποία απειλούν την παραγωγή.

Αν υπάρχει πάντως μια χώρα που «έσωσε» την ευρωπαϊκή παραγωγή τουλάχιστον ως προς τις ποσότητες είναι η Ισπανία.

Το κλίμα απειλεί τις ελιές

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αυτή θα είναι στο μέλλον η νέα κανονικότητα: ακραία φαινόμενα, όπως ζεστοί χειμώνες, παγωνιές την άνοιξη, παρατεταμένη ξηρασία και ισχυρές βροχές. Φυσικά όλη η αγροτική παραγωγή στον ένα τον άλλο βαθμό απειλείται από αυτές τις συνθήκες.

Για τη Μεσόγειο, οι μετρήσεις δείχνουν ότι η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί καρά 1,4 βαθμούς σε  σχέση με πριν από δύο αιώνες (έναντι 1 βαθμού σε παγκόσμιο επίπεδο) και η ποσότητα της βροχόπτωσης έχει μειωθεί κατά 2,5%.

Οι επιπτώσεις, πέρα από οικονομικές με κόστος γύρω στο ένα δισ. ευρώ, είναι και κοινωνικές. Προ ημερών κατέβηκαν στους δρόμους της Ρώμης χιλιάδες αγρότες με πορτοκαλί γιλέκα ζητώντας μέτρα από την κυβέρνηση, τα οποία για την ώρα δεν βλέπουν να έρχονται.

Τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση; Μία πρόταση –με τις αδυναμίες της και αυτή- είναι οι υπερεντατικές καλλιέργειες, αν και με τη σειρά τους έχουν κόστος στην παραδοσιακή γεωργία και την βιοποικιλότητα, ενώ έχουν και υψηλές απαιτήσεις σε νερό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News