Ολα ήταν εναντίον του. Το σκορ του πρώτου αγώνα στο Αμστερνταμ (1-1). Το «Γιουβέντους Στάντιουμ», που… κόχλαζε υπέρ των γηπεδούχων. Ο τραυματισμός του βασικού του δεξιού μπακ και η απουσία, λόγω τιμωρίας, του αριστερού. Η απειρία του απέναντι στη Γιουβέντους, που -προσφάτως- έπαιξε σε δυο τελικούς. Το γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο στο 28′, που έδωσε στη «Γηραιά Κυρία» ακόμη μεγαλύτερο προβάδισμα. Μα, πάνω απ’ όλα, ο νόμος των πιθανοτήτων: καμία ομάδα στην ιστορία των Κυπέλλων Ευρώπης δεν είχε νικήσει στις έδρες της Ρεάλ Μαδρίτης και της Γιουβέντους, την ίδια σεζόν.

Ο υπέροχος Αγιαξ ανέτρεψε τα πάντα. Αρπαξε το εισιτήριο για τους ημιτελικούς του Champions League μέσα από τα χέρια των Ιταλών, που προετοίμαζαν τη συμμετοχή τους στον τελικό από το περασμένο καλοκαίρι. Και το έκανε, παίζοντας εξαιρετική μπάλα. Ενα κράμα νεανικού ενθουσιασμού και πειθαρχημένου ποδοσφαίρου της ολλανδικής σχολής των ’70s. Στο δεύτερο ημίχρονο, τα… εγγόνια του Γιόχαν Κρόιφ έφευγαν σαν σαΐτες προς την ιταλική εστία. Δημιούργησαν δέκα ευκαιρίες, που δεν τις έκαναν γκολ από καθαρή επιπολαιότητα. Διαφορετικά, το σκορ θα είχε πάρει μυθικές διαστάσεις. Το θέαμα ήταν καθηλωτικό. Κάποια στιγμή, προς το τέλος του αγώνα, οι θεατές – οπαδοί της Γιουβέντους παράτησαν τα συνθήματα και παραδόθηκαν στη μαγεία της παράστασης.

Τα 100+ εκατομμύρια ευρώ που η Γιουβέντους δαπάνησε το καλοκαίρι για να αποκτήσει τον αρχισκόρερ του Champions League δεν τη βοήθησαν ούτε, καν, να πλησιάσει την Κούπα. Δεν φταίει ο Κριστιάνο γι’ αυτό. Εκείνος, τη δουλειά του την έκανε. Με ένα γκολ στο Αμστερνταμ και ένα στο Τορίνο. Εφτασε τα 126 γκολ στη διοργάνωση και τα 65 σε νοκ-άουτ αγώνες. Το λάθος της «Κυρίας» ήταν πως τα περίμενε όλα από τον πορτογάλο σούπερ-σταρ. Ο Αγιαξ, Ρονάλντο δεν έχει, όμως ξεχειλίζει ταλέντο σε όλες τις θέσεις της ενδεκάδας. Και -το κυριότερο- έχει κληρονομήσει μια συνταγή παιχνιδιού, που δεν ξεπεράστηκε εδώ και μισόν αιώνα.

Τα προηγούμενα χρόνια του έλειπαν τα κατάλληλα «υλικά». Κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης για τέταρτη και τελευταία φορά το 1995. Την επόμενη σεζόν (1995-1996) εμφανίστηκε πάλι στον τελικό, όμως ηττήθηκε από τη Γιουβέντους. Ηταν η βραδιά που άρχιζε η μεγάλη παρακμή. Μετά το 1997 δεν έφτανε ούτε μέχρι τους ημιτελικούς. Για 20 χρόνια ήταν «άφαντος» στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μέχρι το 2017, που έχασε το Europa League από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Μουρίνιο. Εφέτος, όμως, διαθέτει ποδοσφαιριστές που θ’ αφήσουν εποχή. Η Ρεάλ και η Γιουβέντους, δυο τεράστιοι σύλλογοι που μετρούν -μαζί- 25 συμμετοχές σε τελικούς Champions League, μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Το ίδιο και ο «CR7», που θα δει τους ημιτελικούς από την τηλεόραση για πρώτη φορά μετά το 2010.

Αυτή η απίθανη ποδοσφαιρική παρέα του Ερικ τεν Χαγκ, με μέσο όρο ηλικίας που δεν ξεπερνά τα 25 χρόνια, είναι η πρώτη στα χρονικά της διοργάνωσης που φτάνει στους ημιτελικούς, έχοντας εκκινήσει από τους προκριματικούς του Ιουλίου. Λόγω της χαμηλής του θέσης στο ευρωπαϊκό ranking, ο Αγιαξ χρειάστηκε να αποκλείσει τρεις αντιπάλους του για να μπει στους ομίλους του Champions League. Εκεί προσπέρασε την Μπενφίκα (και την ΑΕΚ) και προκρίθηκε στα νοκ-άουτ παιχνίδια, για να «τρελάνει» την Ευρώπη με τους άθλους του στη Μαδρίτη και το Τορίνο. Και τώρα, περιμένει να μάθει ποια θα είναι η νέα του πρόκληση στο δρόμο για το «απίθανο»: η Τότεναμ, ή η Μάντσεστερ Σίτι;

Εάν η Σίτι περάσει την Τότεναμ, ο τεν Χαγκ θα αναμετρηθεί με τον φίλο και δάσκαλό του, Πεπ Γκουαρντιόλα, τον οποίο έχει δηλώσει ότι θαυμάζει απεριόριστα. Οι δυό τους είχαν συνεργαστεί πολύ πρόσφατα. Οταν ο Γκουαρντιόλα εργαζόταν στην Μπάγερν Μονάχου, ο τεν Χαγκ, που δεν του μοιάζει μόνο στις ιδέες αλλά και στην εμφάνιση, ήταν ο προπονητής της δεύτερης ομάδας του βαυαρικού συλλόγου.

ABSOLUTE SCENES!!! ?#UCL #juvaja pic.twitter.com/XnmLWdy6Lj

— AFC Ajax (@AFCAjax) April 16, 2019

Παρακολουθώντας το χθεσινό (Τρίτη) ματς στο «Γιουβέντους Στάντιουμ», πολλοί ποδοσφαιρόφιλοι (ξανα)αγάπησαν τον Αγιαξ. Καταπληκτικό ποδόσφαιρο έχουν παίξει κι άλλες ομάδες τα τελευταία χρόνια: η Μπαρτσελόνα, η Σίτι των δυο τελευταίων σεζόν, η Μονακό πριν ξεπουλήσει, η Μπάγερν του Γκουαρντιόλα, η Λίβερπουλ του Κλοπ… Αλλά, κάθε αναλαμπή του «Αίαντα» έρχεται να μας θυμίσει ότι, σε μια εποχή που όλα αγοράζονται, υπάρχει κι άλλος δρόμος προς την επιτυχία. Πολύ οικονομικός, πιο ποδοσφαιρικός και, σαφώς, πιο αξιοθαύμαστος.

Το κακό με αυτόν τον Αγιαξ, όπως και με κάθε ξεχωριστή του έκδοση στο παρελθόν, είναι πως δεν θα τον απολαμβάνουμε για πολύ καιρό ακόμη. Ο Φράνκι ντε Γιονγκ έχει παραδεχτεί ότι ετοιμάζει βαλίτσες για τη Βαρκελώνη. Ο Ματέις ντε Λιχτ, που στα 19 του θεωρείται ο καλύτερος στόπερ της Ευρώπης, βρίσκεται -κι αυτός- «μιά ανάσα» από την Μπαρτσελόνα. Ο βραζιλιάνος εξτρέμ, Ντέιβιντ Νέρες, θα συνεχίσει στην Premier League. Θα φύγουν κι άλλοι: ο Ζίγιεχ, ο ντε Μπέεκ, ο Ονάνα… Μέσα σε ένα καλοκαίρι, το χρήμα θα γκρεμίσει ό,τι με τόσο κόπο χτίστηκε στο Αμστερνταμ.

Στο μεταξύ, περιμένοντας τους νέους του συμπαίκτες από την Ολλανδία, ο Λιονέλ Μέσι… οργιάζει. Μέσα σε τέσσερα λεπτά σκόραρε δυο φορές σε βάρος της Γιουνάιτεντ (μια με το αριστερό και μια με το δεξί του πόδι), ανοίγοντας στην Μπαρτσελόνα το δρόμο για μια άνετη πρόκριση στους ημιτελικούς. Επειτα από τρία χρόνια οδυνηρών αποκλεισμών, οι Καταλανοί φτάνουν και πάλι στους «4». Οπως το 2015, που κατέκτησαν το τρόπαιο. Η «Μπάρτσα» δεν είναι τόσο εντυπωσιακή, όσο παλιά, όμως παραμένει αήττητη στο εφετινό Champions League. Μετράει επτά νίκες και τρεις ισοπαλίες – και σε κανέναν αγώνα της δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ.

Ο Αγιαξ και η Σίτι «φέρνουν» αρκετά στην Μπαρτσελόνα των καλών ημερών. Η Λίβερπουλ είναι «καυτή» στην επίθεση. Ο Μέσι, όμως, τη θέλει πολύ αυτήν την Κούπα. Τόσο, που στα 32 του έχει αρχίσει πάλι τις ντρίμπλες…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News