Οι άνθρωποι με αναπηρία είναι η μεγαλύτερη μειονότητα στον κόσμο αποτελώντας περίπου το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στην Ελλάδα του 2016 τα άτομα με ειδικές ανάγκες (10% του πληθυσμού) παραμένουν στο περιθώριο της κοινωνικής πραγματικότητας. Είναι οι άνθρωποι που πολλοί βλέπουν με συμπάθεια στον δρόμο αλλά ελάχιστοι θα τους δώσουν μια ευκαιρία για να εργαστούν και να αποδείξουν τις ικανότητές τους.

Μέσα στην καρδιά της κρίσης όμως κάτι δείχνει να αλλάζει. Αυτή η αλλαγή φαίνεται και από τα εκατοντάδες άτομα που πέρασαν την Πέμπτη 10 Μαρτίου από την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Εκεί η διοργάνωση «Career Fair.4all» κάλεσε τους ανθρώπους με κάθε είδους αναπηρία να διεκδικήσουν τις ευκαιρίες τους στην αγορά εργασίας.

Στην αίθουσα της εκδήλωσης είχαν στηθεί από νωρίς τα μικρά περίπτερα 20 εταιρειών με τους εκπροσώπους τους να είναι στην διάθεση των υποψηφίων εργαζομένων. Στους διαδρόμους, άνθρωποι κάθε ηλικίας με βιογραφικά στα χέρια αντάλλασσαν χαλαρές κουβέντες προτού επιλέξουν τις εταιρείες που θα επισκεφθούν για να δώσουν συνέντευξη.

Εκεί συναντάμε την κυρία Αννα Μαρτίνου, υπεύθυνη επικοινωνίας της διοργάνωσης. «Η σημερινή μέρα οργανώθηκε μετά από πρωτοβουλία της πλατφόρμας εθελοντών GloVo4All που δίνει προσβασιμότητα σε άτομα με αναπηρία να συμμετέχουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Κάποια στιγμή λοιπόν προέκυψε η ανάγκη να ξεκινήσουμε έναν διάλογο με σκοπό τα άτομα με αναπηρία να έχουν ίσα δικαιώματα και ίση αντιμετώπιση στην εργασιακή αγορά της Ελλάδας».

Καθώς όλο και περισσότερος κόσμος φτάνει στην εκδήλωση, η κυρία Αννα Μαρτίνου παραδέχεται ότι δεν περιμένει κανείς να αλλάξουν τα πάντα στην Ελλάδα σε μία μέρα. «Θέλουμε απλά να δημιουργήσουμε ένα προηγούμενο, να ανοίξουμε μία κουβέντα και να δημιουργηθούν μέσα πίεσης ώστε και θεσμικά να αρχίσει κάτι να αλλάζει». Στην Ελλάδα του 2016, όπως μας πληροφορεί η κυρία Μαρτίνου «αν ενας άνθρωπος προσληφθεί και μετά απολυθεί χάνει το επίδομα αναπηρίας και στη συνέχεια πρέπει να περάσει ξανά από επιτροπή. Αυτός είναι ο νόμος».

Εκτός από τη συγκεκριμένη εκδήλωση, η εθελοντική πλατφόρμα έχει οργανώσει και σεμινάρια ενημέρωσης για τις εταιρείες που θέλουν να προσλάβουν άτομα με αναπηρία αλλά και για τους υποψήφιους εργαζομένους. «Στόχος των εκδηλώσεων αυτών είναι να φέρουμε σε επικοινωνία τα άτομα με αναπηρία και τις επιχειρήσεις ώστε να δημιουργηθεί ένα πιο υγιές περιβάλλον» σημειώνει η κυρία Μαρτίνου, «να στέλνουν βιογραφικά άτομα με αναπηρία και αυτά να μην καταλήγουν κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων».

Το βιογραφικό του Κωνσταντίνου Σαμαρά πάντως δύσκολα περνά απαρατήρητο. Ο «Τέντι», όπως μας συστήθηκε, στα 24 του χρόνια έχει καταφέρει ουκ ολίγα πράγματα: Πτυχίο στο τμήμα Μάρκετινγκ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, συμμετοχή σε πρόγραμμα επαγγελματικής Κατάρτισης ΟΑΕΔ, ομαδάρχης σε κατασκήνωση με ΑμεΑ, γνώση ελληνικής και διεθνής Νοηματικής Γλώσσας, γνώση Τυφλού Συστήματος Γραφής και άλλα πολλά. Ο «Τέντι» αρρώστησε σε μικρή ηλικία και έκτοτε έμεινε κωφός (σε ποσοστό 80%). Αυτό όμως δεν κατάφερε να τον σταματήσει. Από την αρχή της συζήτησής μας το ξεκαθάρισε: «Για μένα δεν υπάρχει αύριο, θέλω όλα να τα κάνω σήμερα».

Ο Κωνσταντίνος Σαμαράς είχε πριν από λίγη ώρα ολοκληρώσει τη συνέντευξή του με στέλεχος γνωστής εταιρείας τηλεπικοινωνίων. Του ζητήσαμε να μας ακολουθήσει στον εξωτερικό χώρο της εκδήλωσης. Αρχίσαμε να μιλάμε και αμέσως δήλωσε αισιόδοξος ότι θα πιάσει σύντομα δουλειά. «Πέρασα μια φάση που είχα κλειστεί στον εαυτό μου και δεν με ενδιέφερε τίποτα. Οταν μπήκα στο Λύκειο αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτά που με ενδιαφέρουν, να διαβάσω στο σχολείο και έτσι απέκτησα αυτοπεποίθηση». Ο Κωνσταντίνος θα ήθελε να δουλέψει στο τμήμα μάρκετινγκ κάποιας εταιρείας ενώ στο μέλλον θα ήθελε να γίνει δάσκαλος ατόμων με ειδικές ανάγκες και να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο. Την αρχή την έχει κάνει αφού στα 25 του χρόνια έχει ταξιδέψει σε 24 χώρες της Ευρώπης και άλλες 3 στον υπόλοιπο κόσμο.

Πίσω στην φωτεινή αίθουσα της διοργάνωσης, νεαροί με καροτσάκια έχουν σχηματίσει μικρούς κύκλους. Η πρόσβαση τους στον χώρο ήταν εύκολη αφού σε κάθε σημείο που υπήρχαν σκάλες είχαν τοποθετηθεί ειδικές ράμπες. Πράγμα που εξακολουθεί να φαίνεται πολύ δύσκολο για αρκετούς εργασιακούς χώρους στην Ελλάδα.

Ενας από τους νεαρούς που συμμετέχει στα «πηγαδάκια» είναι ο Παναγιώτης Νέζος. Ο Παναγιώτης είναι 24 ετών και έχει κινητικά προβλήματα, έχει σπουδάσει στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου και θέλει να δουλέψει σαν αθλητικός δημοσιογράφος. «Ψάχνω εργασία ή πρακτική» θα μας πει ο ίδιος λίγη ώρα αργότερα. Το μόνο πρόβλημα του Παναγιώτη είναι η πρόσβαση στον χώρα εργασίας. «Θα μπορούσα να στέλνω κείμενα από το σπίτι μέσα από τον υπολογιστή αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό θα το προτιμούσε κάποιος δημοσιογραφικός οργανισμός». Ονειρο του Παναγιώτη είναι να μεταδώσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα στην τηλεόραση.

Ο Παναγιώτης, ο Κωνσταντίνος και χιλιάδες άλλοι νέοι πέρασαν τη δική τους φάση απόρριψης και απομόνωσης από το κοινωνικό περιβάλλον. Γρήγορα όμως επιστράτευσαν τη δίψα τους για ζωή και θέλησαν να διεκδικήσουν τις ίσες ευκαιρίες που όπως λένε οι άνθρωποι της εκδήλωσης δεν είναι ακόμα δεδομένες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News