«Ο κόσμος μας θα ήταν σκοτεινότερος, πιο άδικος, πιο πρωτόγονος, σχεδόν αγνώριστος, χωρίς τη νομική και πολιτική κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σημειώνει ο Γιώργος Καμίνης σε δήλωσή του για την 72η επέτειο από την την υπογραφή της σχετικής Οικουμενικής Διακήρυξης.

«Το σπουδαίο αυτό κείμενο» συνεχίζει ο βουλευτής Επικρατείας του Κινήματος Αλλαγής, «του οποίου την υιοθέτηση από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. τιμούμε σήμερα, αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους του σύγχρονου κόσμου. Χωρίς το κείμενο αυτό, η ύπαρξη ενός δεσμευτικού, πρωτοποριακού διεθνούς καθεστώτος προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα ήταν ανέφικτη.

»Η Διακήρυξη δημιουργήθηκε στον απόηχο της φρίκης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ομως οι αξίες που κατοχυρώνει είναι διαχρονικές και σημείο αναφοράς για το μεγαλύτερο τμήμα της ανθρωπότητας. Η κατοχύρωση της ισότητας και της ελευθερίας. Η καταπολέμηση των διακρίσεων. Η απαγόρευση της δουλείας και των βασανιστηρίων. Η ελευθερία της γνώμης, της συνείδησης και της θρησκείας. Η ισότητα απέναντι στον νόμο. Το δικαίωμα στην πολιτική συμμετοχή, στο συνέρχεσθαι και το συνεταιρίζεσθαι. Το δικαίωμα στο άσυλο… Ο κόσμος μας θα ήταν σκοτεινότερος, πιο άδικος, πιο πρωτόγονος, σχεδόν αγνώριστος, χωρίς τη νομική και πολιτική κατοχύρωση αυτών των δικαιωμάτων.

»Ακόμα και πριν από την έλευση της πανδημίας, η υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων αποτελούσε ζήτημα διαρκούς, κοπιώδους αγώνα. Γνωρίζουμε όμως ότι η πανδημία θέτει νέες προκλήσεις: επιτείνει τις υπάρχουσες ανισότητες και δημιουργεί νέες. Από την κλιματική αλλαγή, ως την πρόσβαση στο ίντερνετ, τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και την οικονομική ανισότητα, την έμφυλη ανισότητα, τις συνεχιζόμενες διακρίσεις και τον συστημικό ρατσισμό, έχουμε χρέος να “χτίσουμε ξανά, καλύτερα”, όπως είναι το σύνθημα του Ο.Η.Ε. για τη σημερινή ημέρα. Και για να το πετύχουμε, οφείλουμε να επιστρέφουμε διαρκώς στο κείμενο συλλογικής σοφίας της ανθρωπότητας, που υπεγράφη, σαν σήμερα, το 1948 στο Παρίσι», καταλήγει ο κ. Καμίνης.