Δεν υπάρχει τελικά γυναίκα σε αυτή τη χώρα, και δη σε προκεχωρημένη ηλικία, που δεν έχει θαυμάσει, αγαπήσει, λατρέψει τον Ανδρέα; Είκοσι τρία χρόνια μετά τον θάνατο του, και οι υποψήφιοι βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής, «απαντούν» ακόμη στη θύμηση του ονόματός του ηγέτη, αλλά και του ΠΑΣΟΚ – αυτό είναι το ακρωνύμιο που μιλάει στο συλλογικό ασυνείδητο, τι να κάνουμε τώρα…

Την Πέμπτη 27 Ιουνίου, σειρά είχε η υποψήφια στο Υπόλοιπο Αττικής, στον τομέα Ανατολικής Αττικής, Εύη Χριστοφιλοπούλου, κατά την επίσκεψή της στο 4ο ΚΑΠΗ Μενιδίου, πλατεία Αγίας Αννας. Το Protagon ήταν εκεί, καταγράφοντας πόσα «κορίτσια» – θαμώνες, με βεντάλιες και εμπριμέ, πίνουν νερό στο όνομα του.

«Εμείς, με το ΠΑΣΟΚ είμαστε…», είπε η λεπτή 90ετής κυρία, με τα τρία δισέγγονα και τη σπιρτάδα μικρού παιδιού, ενόσω περιεργαζόταν το φυλλάδιο της πρώην υπουργού.

«Κι’ εμείς που φτιάξαμε τα ΚΑΠΗ, τα ΚΕΠ, είμαστε εδώ για να φτιάξουμε και τόσα άλλα, και το σύστημα υγείας», γύρισε την πάσα η Χριστοφιλοπούλου. «Τώρα έχει σημασία να στηθούν ξανά Κέντρα Υγείας, για τους νέους».

Μια τηλεόραση – με σεμέν – κλειστή, δίπλα της ένα ράφι τίγκα στα φάρμακα. Μάλλον αναπόσπαστο στοιχείο του σκηνικού – στις εκκλησίες μετράς εικόνες; Η παρέα που έπαιζε πρέφα (φωτογραφία επάνω) παρέμενε ψύχραιμη, το διπλανό τραπέζι ήταν που έβγαζε ειδήσεις. ΕΚΑΣ. «Ο Τσίπρας ήταν που το ΄κοψε, να θυμάσαι». Και brain waste. «Η εγγονή μου, απόφοιτη Φιλολογίας δουλεύει στο Hondos Center, τι να κάνει το παιδί;».

Το ΚΙΝΑΛ, τους θύμισε η Εύη Χριστοφιλοπούλου, έχει δεσμευθεί για αντιμετώπιση της ανεργίας και μάχη με το θηρίο της φτώχειας: για κάθε 100 ευρώ που θα καταβάλλει ο εργοδότης για νέες προσλήψεις, θα απαλλάσσεται από τη φορολογία για 150. Nα το πουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Στον αυλόγυρο του ΚΑΠΗ, την παράσταση έκλεψε ο Ραφαήλ, ούτε νήπιο, παρέα με τον παππού του – κάθε τόσο έσκαγε στον μικρό ένα φιλί στο μάγουλο (φωτογραφία κάτω).

Το τετ α τετ με τη βουλευτή αποκάλυψε μεγαλύτερο φάσμα προβλημάτων. Για ένα απλό θέμα υγείας, που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με παράλληλη στήριξη στο «κανονικό» σχολείο, συστήνεται στην οικογένεια «ειδικό σχολείο». Η παράλληλη στήριξη απαιτεί ασφαλώς βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Η υποψήφια βουλευτής άστραψε και βρόντηξε. Να τα χάλια της επιδοματικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν υπάρχει ανάγκη για στήριξη άλλου τύπου σε διαχρονικά προβλήματα, στην καθημερινότητα του πολίτη.

Η καθημερινότητα του πολίτη… αυτά τα μικρά και μεγάλα θέματα που μπορούν να κάνουν τη ζωή σου δύσκολη. Η Χριστοφιλοπούλου ήταν ακόμη υπό την επήρρεια της εκδήλωσης που είχε διοργανώσει την περασμένη εβδομάδα στο Μάτι, στα καμένα. Και δεν έπαυε να μιλάει γι αυτά, την επανέφεραν κάθε τόσο οι συνεργάτες της. Οι άνθρωποι αυτοί δυσκολεύονται ακόμη και να φτιάξουν τα σπίτια τους, που έχουν υποστεί ζημιές.

Το αντίο στο ΚΑΠΗ, δεν ήταν και αντίο στο Μενίδι. Ο αχανής αυτός δήμος  (Αχαρνών) μαστίζεται από εγκληματικότητα – πρώτο θέμα ενίοτε στα δελτία ειδήσεων. Η επίσκεψη στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση συμβολική. Έχουν προηγηθεί και άλλες, είπε η πρώην υπουργός, πρώτη φορά όμως θα συναντούσε τον διοικητή, ταξίαρχο Εμμανουήλ Δασκαλάκη (φωτογραφία κάτω).

Την περίμενε σε γραφείο δροσερό, και με απαντήσεις μάλλον μη αναμενόμενες. Όχι, το Μενίδι δεν είναι πια κράτος εν κράτει, όπως το ξέραμε. Δεν έχει βεβαίως γειτονιές του Αμαρουσίου, «εμπεριέχει» πολλές και διαφορετικές εθνικότητες, αλλά τα προβλήματα αντιμετωπίζονται επαρκώς.

«Πώς;», ήλθε η ερώτηση από την υποψήφια. «Εμείς ξέρουμε ότι στην περιοχή υπάρχει ακόμη και Σύλλογος Κατοίκων κατά της Εγκληματικότητας. Στην Αυλίζα, οι κάτοικοι διαμαρτύρονται, είναι η πιο επικίνδυνη περιοχή. Κάποιοι μιλούν για σύριγγες έξω από νηπιαγωγεία…».

Ο διοικητής ανέφερε ότι «μετά τον θάνατο του παιδιού, του Μάριου, από αδέσποτη σφαίρα στο προαύλιο του σχολείου του, καταστρώθηκε σχέδιο συνεχούς αστυνόμευσης, με περισσότερες δυνάμεις. Το πρόβλημα με τους τοξικοεξαρτημένους είναι υπαρκτό, αλλά όχι ανεξέλεγκτο. Και πάντως, ο κόσμος εχει ησυχάσει απο τις διαταράξεις. Σε ποσοστό 80-85%, κυμαίνεται η μείωση. Φαίνεται και από τα σήματα στο κέντρο».

Η υποψήφια βουλευτής επέλεξε καταφανώς να είναι ευγενής και δεν μπήκε στη διαδικασία μπρα ντε φερ. Δεν χαρίστηκε ωστόσο στο πολιτικό της σχόλιο: «Η φυσική ηγεσία της Αστυνομίας θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερη αυτονομία από την πολιτική ηγεσία. Το ΚΙΝΑΛ, ώριμο καθώς είναι πια, θα βάλει δημοκρατική πλάτη και ανάχωμα, θα συμβάλουμε στο έργο της Αστυνομίας, χωρίς και να το καπελώνουμε».

Επιτέλους, «τα βρήκαν». «Η Αστυνομία ξέρει να κάνει τη δουλειά της», έκοψε ο ταξίαρχος.

«Να την αφήσουν να την κάνει», έραψε η Χριστοφιλοπούλου.

Μέσα από το σκρίνιο με τις σημαίες και τις τιμητικές πλακέτες, έβγαινε διακριτικά, σχεδόν αδιόρατα, η μουσική του Βιβάλντι. Καλοκαίρι; Ισως, από τις «Τέσσερις Εποχές». Έξω, έκαιγε ο τόπος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News