Τι μπορεί να θέλει μια γυναίκα; Μην απαντήσετε. Θα σας πω εγώ. Ή μάλλον θα σας το δείξω. Δείτε την φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο. Ναι, πρόκειται για σπίτι. Για την ακρίβεια το υπόγειο playroom ενός σπιτιού. Τρεις γυψοσανίδες στη σειρά αντί για πανί και ένας προτζέκτορας είναι αρκετά για να πάθεις αυχενικό. Ειδικά αν πάνω τους προβάλλεται αγώνας της Μπαρτσελόνα, μπορείς να σηκώσεις το βλέμμα σου προς τον ουρανό και να ρωτήσεις τον Ύψιστο τι είναι αυτό που παρακολουθείς. Αν σου απαντήσει «ποδόσφαιρο», έχεις κάθε δικαίωμα να συνεχίσεις τις ερωτήσεις. «Κι αυτό που παίζεται στην Ελλάδα πώς λέγεται;». Ίσως τελικά ο Μεγαλοδύναμος δεν έχει απαντήσεις για όλα. Ακούει όμως την δική μου προσευχή, είμαι πλέον σίγουρη. Έχοντας καταστρέψει τα μάτια μου σε κακής ποιότητας streaming για να βλέπω την Μπαρτσελόνα σε Primera Division και Champions League, μου έστειλε ως γκολ εξ ουρανού φίλο φίλης και ιδιοκτήτη της υπερπαραγωγής-playroom της φωτογραφίας. Αλλά επειδή δεν ζούμε σε έναν δίκαιο κόσμο, μου στέρησε τον Πουγιόλ. Ας είναι. Τα πέντε γκολ του Μέσι σήκωσαν την πίκρα μου στον αέρα και την φάσκιωσαν με τα δίχτυα.

Ναι, ήταν μια μεγαλειώδης επίδοση του Λιονέλ. Κάποιοι ίσως θα πουν πως η Μπαρτσελόνα έβγαλε το άχτι της πάνω στην Λεβερκούζεν για τους -10 βαθμούς στο ισπανικό πρωτάθλημα. Μπορεί και να είναι έτσι όντως. Από την άλλη όμως, όταν κουβαλάς ένα σκορ 3-1 από τον πρώτο αγώνα, τότε μπορείς να το ακουμπήσεις στην σέντρα και να χορέψεις γύρω του τον χορό της βροχής. Να κρατήσεις δυνάμεις για τον αγώνα με την Σανταντέρ. Ακούγεται παράλογο; Ίσως. Αλλά πόσοι πίστευαν πως η Οσασούνα θα έκανε την έκπληξη λίγες αγωνιστικές πιο πριν; Σίγουρα λιγότεροι από όσους πίστευαν πως ο ΑΠΟΕΛ θα έπαιρνε την προκριση στην επόμενη φάση του Champions League. Ο ταξιτζής που με πήγε ως το playroom τον είχε ξεγραμμένο. Δεν ξέρω πού μπορεί να βρισκόταν όταν έφτασαν στα πέναλτι. Εγώ όμως ξέρω πλέον πώς είναι να πανηγυρίζεις με τον Χιώτη και να ξεχνάς τα πέντε του Μέσι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News