Αν το φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ ήταν πρόσωπο, θα είχε τη μορφή του Κώστα Φορτούνη. Με όλο τον σεβασμό σε καμιά δεκαριά ακόμη -παίκτες και προπονητές-, που έλαμψαν στο ημίφως των ελληνικών γηπέδων. Οπως ο Βέλλιος του Ηρακλή, ο Μάντζιος του Λεβαδειακού, ο Μπάρκας (ο νεαρός τερματοφύλακας – αποκάλυψη του Ατρομήτου), ο Σιμόες της ΑΕΚ, ο Μπακασέτας του Πανιωνίου και ο προπονητής του. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος μας έδωσε τη συνταγή για μια εξαιρετική ομάδα που δεν χρειάζεται να είναι και ακριβή.

Πέρυσι, στα 23 του, ο Φορτούνης ήταν ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο. Ο καλός μαθητής του Τσόρι Ντομίνγκες, που έπαιξε βασικός μόνο σε 10 ματς και βρέθηκε στην αρχική ενδεκάδα δυο διαδοχικών αγώνων μόλις μία φορά. Φέτος, καθώς βαδίζει στα 24, κοντεύει να ξεπεράσει τον δάσκαλο. Αναδείχτηκε ο MVP (πολυτιμότερος παίκτης) των πρωταθλητών και ήταν ο κορυφαίος -με διαφορά- πρωταγωνιστής της Λίγκας. Τέτοιο «δεκάρι» είχε πολλά χρόνια να φυτρώσει στα μέρη μας. Και άνθισε αμέσως μόλις το πότισαν με εμπιστοσύνη. Εστω, επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.

Αυτό που συνέβη με τον άσο του Ολυμπιακού, δεν έχει προηγούμενο. Τουλάχιστον από τότε που η στατιστική μετρά και τις «ασίστ» στο ελληνικό πρωτάθλημα. Τις πάσες για γκολ, δηλαδή. Δεν ξανάγινε, ένας ποδοσφαιριστής να είναι -ταυτοχρόνως- ο κορυφαίος εκτελεστής και ο καλύτερος δημιουργός. Το κατάφερε φέτος ο Φορτούνης, στην πρώτη του σεζόν με τη φανέλα του βασικού.

Μετά και το προχθεσινό γκολ επί της Καλλονής, ολοκλήρωσε τη σεζόν με 18 τέρματα (πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος). Αν σε αυτά προσθέσουμε και τις 12 «ασίστ» που κατέγραψε, το άθροισμα δείχνει ότι είχε συμμετοχή στα 30 από τα 81 γκολ που πέτυχε ο Ολυμπιακός (ποσοστό 37%). Ο Φορτούνης ξεπέρασε ακόμη και τον σπουδαίο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο οποίος τη σεζόν 2002-2003 είχε 14 γκολ και 15 «ασίστ», δηλαδή συμμετείχε σε 29 γκολ. Ο δάσκαλός του, ο Τσόρι Ντομίνγκες, έρχεται -πλέον- δεύτερος στον κατάλογο με τους καλύτερους δημιουργούς του Ολυμπιακού την τελευταία δεκαετία (από την περίοδο 2006-2007). Πιο χαμηλά (από τον Φορτούνη, τον Τσόρι και τον Τζόρτζεβιτς) βρίσκονται ο Ριβάλντο, ο Ριέρα, ο Αμπντούν, ο Ιμπαγάσα, ο Ντιόγκο και ο Ζαϊρί.

Το παραμύθι για το παιδί από τα Τρίκαλα, που έφτασε να γίνει ο ηγέτης του Ολυμπιακού και κίνησε το ενδιαφέρον μεγάλων κλαμπ του εξωτερικού, έχει ακόμη πολλά κεφάλαια να γραφτούν. Αλλά έχει και… δράκους. Ακόμη και ο ίδιος ο Ολυμπιακός απογοήτευσε το σημερινό του καμάρι, στα χρόνια της εφηβείας του. Ευτυχώς -και για τους δυο- η ζωή τούς έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία.

Ο πρώτος χρόνος στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού ήταν πολύ δύσκολος, κανένας δεν του έδινε σημασία. Δεν τον έβαζαν ποτέ να παίξει, δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να ασχοληθούν με την εξέλιξή του

Εμείς τον γνωρίσαμε στα τέλη Αυγούστου του 2010, στην ανατολή της σεζόν 2010-2011. Η ΑΕΚ υποδεχόταν -στο Ολυμπιακό Στάδιο- τον Αστέρα Τρίπολης κι έχανε 1-0. Στο 68′ σηκώθηκε η φωτεινή πινακίδα του τέταρτου διαιτητή, για να μπει στο παιχνίδι ένας άγνωστος πιτσιρικάς, ο οποίος είχε ξαναπαίξει μόλις εννέα λεπτά. Πάλι ως αλλαγή, στο προηγούμενο ματς του Αστέρα. Λίγο μετά την είσοδό του στο τερέν, έβαλε γκολ. Ηταν 17 ετών και 10 μηνών (γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1992). Ελάχιστοι μπορούσαν -τότε- να φανταστούν, τι θα συνέβαινε μερικά χρόνια αργότερα. Αυτοί που γνώριζαν κάτι παραπάνω γι’ αυτό το παλικάρι. Ο Ζήσης Βρύζας, ο Γιώργος Γεωργιάδης, ο Βαγγέλης Βλάχος – και μερικοί ακόμη, που είχαν κολλήσει στην τηλεόραση σε μια ταβέρνα στην Καλαμπάκα. Στην ταβέρνα των γονιών του. Ακόμη και ο ίδιος ο Φορτούνης δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία. Είχε ενθουσιαστεί περισσότερο επειδή -στο τέλος του αγώνα- κατάφερε να πάρει τη φανέλα του Νάτσο Σκόκο, ενός εκ των αντιπάλων που θαύμαζε ιδιαιτέρως.

Αυτή η διαδρομή (Τρίκαλα – Τρίπολη – Ολυμπιακό Στάδιο) δεν ήταν η παρθενική του στο ποδόσφαιρο. Είχε προηγηθεί, στα 13 του, ένα ταξίδι στου Ρέντη. Η ομάδα του, η Δήμητρα Τρικάλων, είχε προσκληθεί σε ένα τουρνουά, στο οποίο νίκησε τα αντίστοιχα παιδιά του Ολυμπιακού με 5-1. Ο Φορτούνης και ο Γιώργος Νικλητσιώτης έβγαλαν μάτια. Ο Ολυμπιακός ζήτησε να τους πάρει κοντά του. Ετσι κι έγινε. Τι το ‘θελαν;

Ο πρώτος χρόνος στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού ήταν πολύ δύσκολος. Οχι μόνο επειδή ο μικρός Κώστας βρέθηκε για πρώτη φορά μακριά από την οικογένειά του, αλλά γιατί κανένας δεν του έδινε σημασία. Δεν τον έβαζαν ποτέ να παίξει, δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να ασχοληθούν με την εξέλιξή του. Τα ίδια και τη δεύτερη χρονιά, αν και είχε κατέβει ο παππούς του από το χωριό, για να τον φροντίζει. Αποχώρησε κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες, για τις οποίες ακούστηκαν δυο εκδοχές. Η πρώτη ήταν ότι ο Φορτούνης κατηγορήθηκε από συμπαίκτες για ένα πολύ σημαντικό παράπτωμα. Η δεύτερη, πως έφυγε επειδή δεν έπαιρνε το μηνιάτικο που έδινε ο Ολυμπιακός σε κάθε πιτσιρικά. Το βέβαιο είναι ότι ένα σπουδαίο ταλέντο, λίγο έλειψε να χαθεί για πάντα. Δεν θα ήταν ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο.

Ευτυχώς, δεν χάθηκε. Ο μικρός επέστρεψε στο χωριό απογοητευμένος από αυτή την πρώτη του εμπειρία από την αγαπημένη του ομάδα (ήταν και παραμένει «γαύρος») και πολύ σύντομα ξαναβρήκε τον εαυτό του. Μπορούσε -πάλι- να παίξει μπάλα. Αυτό ονειρευόταν από μικρός. Οταν ο καιρός δεν του επέτρεπε να βγει στην αλάνα, καθόταν μόνος σε μια αποθήκη και χτυπούσε την μπάλα τον τοίχο. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο στο μυαλό του. Το σχολείο ήταν αναγκαίο κακό. Το τελείωσε μετά βασάνων, λίγο πριν φύγει για το εξωτερικό.

Σύντομα θα ερχόταν και η πρώτη μετεγγραφή: στον ΑΟ Τρικάλων, για τρία χρόνια. Αλλά οι εξαιρετικές εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής, θα τον οδηγούσαν -πολύ νωρίτερα- στη Σούπερ Λιγκ. Το καλοκαίρι του 2010 τον ζητούσαν τρεις ομάδες: Η Καβάλα, ο ΠΑΟΚ και ο Αστέρας Τρίπολης. Υπέγραψε προσύμφωνο με τον ΠΑΟΚ (ο Ζήσης Βρύζας έκανε ό,τι μπορούσε για να τον πάει στη Θεσσαλονίκη), όμως το προσωπικό ενδιαφέρον των ιδιοκτητών του Αστέρα, τον έκαναν να αλλάξει γνώμη. Ο Δημήτρης Μπάκος ταξίδεψε ο ίδιος (μαζί με τον Μποροβήλο) στα Τρίκαλα, για να τον πείσει. Διαπίστωσε ότι το προσύμφωνο ήταν άκυρο, επειδή δεν το είχε προσυπογράψει ο πατέρας του παίκτη, πλήρωσε στον ΑΟ Τρικάλων 60.000 ευρώ και τον πήρε. Το συμβόλαιο ήταν πενταετές, όμως ο Φορτούνης θα άνοιγε τα φτερά του πολύ πιο γρήγορα.

Επειτα από τρεις σεζόν στη Γερμανία, ο Φορτούνης ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα και ο Ολυμπιακός πληρώνει 850.000 ευρώ για έναν παίκτη που κάποτε ήταν δικός του…

Το επόμενο -κιόλας- καλοκαίρι, του 2011, ο Ολυμπιακός είχε καταλάβει το λάθος του κι ο Φορτούνης δεν είχε αντίρρηση να δοκιμάσει, πάλι, την τύχη του στον Πειραιά. Υπολόγιζαν και οι δυο χωρίς την Καϊζερσλάουτερν. Ο Αστέρας ζητούσε ένα εκατομμύριο ευρώ. Ο Μαρινάκης το παζάρευε, με τη σιγουριά ότι κανένας άλλος ελληνικός σύλλογος δεν μπορούσε να διαθέσει τόσα χρήματα. Οι Γερμανοί μπήκαν σφήνα, προσέφεραν 850.000 ευρώ, και ο Κώστας Φορτούνης έγινε μετανάστης. Υπέγραψε (στις 22 Ιουνίου) τετραετές συμβόλαιο, όμως δεν θα το εξαντλούσε, ούτε αυτό. Στην πρώτη του σεζόν στην Bundesliga (γερμανικό πρωτάθλημα) ήταν βασικός κι έπαιξε 28 ματς με την Καϊζερσλάουτερν. Κίνησε το ενδιαφέρον του Φερνάντο Σάντος και ο Πορτογάλος τον κάλεσε στην Εθνική Ανδρών. Ο Φορτούνης έκανε ντεμπούτο στο φιλικό με το Βέλγιο, στις 29 Φεβρουαρίου, και στα 20 του χρόνια βρέθηκε να παίζει στα Τελικά του Euro. Απίθανο, για τα ελληνικά δεδομένα.

Επειτα από τρεις σεζόν στη Γερμανία -και καθώς η Καϊζερσλάουτερν υποβιβάστηκε στο μεταξύ- ο Φορτούνης ετοιμάζεται να επιστρέψει στην πατρίδα. Εξακολουθούν να ενδιαφέρονται γι’ αυτόν, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός. Ο παίκτης και οι «δικοί του» φοβούνται ότι στον Ολυμπιακό των πολλών αστέρων δεν θα του δοθεί αρκετός χρόνος συμμετοχής. Ενα τηλεφώνημα από τον Μίτσελ, τον τότε προπονητή των «ερυθρόλευκων», έρχεται να διαλύσει τους δισταγμούς τους. Ο Ολυμπιακός πληρώνει 850.000 ευρώ για έναν παίκτη που κάποτε ήταν δικός του…

Λίγο έλειψε η ιστορία να επαναληφθεί. Ο Φορτούνης δηλώνει ότι προτίμησε τον Ολυμπιακό για να παίξει στο Champions League, όμως ο Μίτσελ τον «κόβει» από την ευρωπαϊκή λίστα. Δεν ήταν μόνο η απογοήτευση, αλλά και ο χλευασμός. Για το Champions League, ε; Δεν παίζει βασικός ούτε στο Πρωτάθλημα. Αλλά δεν το βάζει κάτω. Πετυχαίνει επτά γκολ, τα έξι ως αλλαγή. Σαν να λέει, «κύριοι, κάτι κάνετε λάθος με μένα». Το… λάθος το διορθώνει ο Μάρκο Σίλβα, με τη βοήθεια της τύχης. Της ατυχίας -καλύτερα- των τραυματισμών του Τσόρι. Ο Φορτούνης δεν χάνει την ευκαιρία. Με αποκορύφωμα το παιχνίδι στο Λονδίνο (Αρσεναλ – Ολυμπιακός), πείθει ότι αξίζει να παίζει. Ακόμη κι όταν ο δάσκαλός του -ο Τσόρι- είναι εντελώς καλά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News