Ογδόντα τρεις (83), τόσοι ήταν οι αθλητές και αθλήτριες από την Ελλάδα που μπήκαν στο αεροπλάνο με προορισμό τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Με όνειρα, στόχους, και φιλοδοξίες να φτάσουν και να ξεπεράσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Και να γεμίσουν το αθλητικό βιογραφικό τους με μια εμπειρία, που χιλιάδες, εκατομμύρια συναθλητές τους σε όλο τον κόσμο δεν θα έχουν ποτέ: τη συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση.

Κάποιες και κάποιοι από αυτούς για πρώτη φορά. Άλλες και άλλοι το είχαν ξαναζήσει. Όλες και όλοι τους όμως ξέρουν πολύ καλά τι έχουν κάνει για να φτάσει εκείνη η στιγμή της συμμετοχής, που μπορεί να διαρκέσει από λίγα δευτερόλεπτα (όσο ο χρόνος για ένα άλμα, μια ρίψη, μια βουτιά…) ή και για πολύ περισσότερο, όσο η πορεία ενός ατόμου ή μιας ομάδας προς το ολυμπιακό βάθρο…

Ο Λευτέρης Πετρούνιας, με βαθμολογία 15.200 και την τρίτη θέση στον τελικό που ήδη πρόσθεσε το 2ο ολυμπιακό μετάλλιο στην πλούσια συλλογή του, δεν γνώριζε πριν από 2-3 χρόνια αν τελικά θα τα κατάφερνε να βρεθεί στο Τόκιο. Ο τραυματισμός του, η χειρουργική επέμβαση, η μακρά και δύσκολη αποκατάσταση, όλα αυτά που θα μπορούσαν να του κόψουν εκείνο το πηγαίο χαμόγελο της χαράς και της ικανοποίησης που, ευτυχώς, είδαμε ξανά στο πρόσωπο του, έγιναν κίνητρο για τη συμμετοχή, για τη νίκη, για τη συνέχεια…

Η Άννα Κορακάκη, (6η στο πιστόλι 25μ., όπως και στο αεροβόλο πιστόλι 10μ.), που από τα παραπήγματα και τις πρόχειρες προπονητικές εγκαταστάσεις στο παρελθόν, βρέθηκε πρώτα στο ψηλότερο βάθρο και μετά στις καρδιές των Ελλήνων, είναι βέβαιο ότι θα ζήσει και άλλες Ολυμπιάδες. Ανήκει πια στην παγκόσμια ελίτ της σκοποβολής.

Ο Λευτέρης Ντούσκος, που προτού φτάσει στο πρώτο χρονικά ελληνικό χρυσό στο Τόκιο,  (με χρόνο 6′ 40” 45 στο μονοθέσιο σκιφ ανδρών), έφτασε πολλές φορές πολύ κοντά στο να τα παρατήσει, κουρασμένος σωματικά και ψυχολογικά από το «κουπί», την υπερπροσπάθεια και τις στερήσεις…

Ο Μίλτος Τεντόγλου, που από τις ταράτσες και το παρκούρ βρέθηκε στον στίβο και που μόλις στα 23 του, αντιμετώπισε το δικό του πρώτο ολυμπιακό χρυσό (8,41 μ. στο άλμα εις μήκος) σαν κάτι «συνηθισμένο», που «ίσως δεν το άξιζε κιόλας» (δικά του λόγια…).

Αλλά και όσες και όσοι δεν έγιναν πρωτοσέλιδα ή πρώτα θέματα στις ειδήσεις, όμως προσπάθησαν, έδωσαν ό,τι μπορούσαν, το απόλαυσαν ή όχι και τόσο, δάκρυσαν από χαρά ή από λύπη, όλες και όλοι που μπήκαν στο αεροπλάνο για το Τόκιο ή κάποια στιγμή το «έχασαν» από μια ατυχία ή από έναν καλύτερο αντίπαλο, όλοι και όλες τους γνωρίζουν ότι το ταξίδι είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Από τότε που έβαλαν στόχο να το κάνουν. Για κάποιους αυτό μπορεί να πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω, για άλλους μπορεί να ξεκινάει από το τέλος των Ολυμπιακών του Ρίο (2016), για τους πιο νέους ηλικιακά, ακόμη πιο πρόσφατα. Όποιο και αν είναι αυτό το διάστημα, όλες και όλοι συμφωνούν ότι είναι και το πιο κρίσιμο και καθοριστικό για να φτάσουν στον στόχο: στην πρόκριση, τη συμμετοχή, τη διάκριση, το μετάλλιο.

Σε αυτή τη μακρά και δύσκολη ολυμπιακή προετοιμασία, οι αθλητές και αθλήτριες της ελληνικής ολυμπιακής ομάδας είχαν τα τελευταία χρόνια έναν μεγάλο σύμμαχο. Η NN Hellas είναι από το 2018 Χρυσός Χορηγός της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής αλλά και ο επίσημος ασφαλιστικός φορέας όλων των αποστολών των Ελλήνων αθλητών έως και το Τόκιο.

Η μεγαλύτερη πολυεθνική ασφαλιστική εταιρία στην Ελλάδα στηρίζει στην πράξη τα όνειρα και τους στόχους των αθλητών και αθλητριών μας, μέσα από τη χορηγία της προς την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή – «τη σημαντικότερη χορηγία της ΝΝ στα 40 χρόνια της στην Ελλάδα», όπως αναφέρει και η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της εταιρείας, Μαριάννα Πολιτοπούλου.

Πρόκειται για μια ενέργεια σύμφωνη με το όραμα και τις αξίες του Ομίλου της NN γενικότερα, ο οποίος στηρίζει ευρύτερα τον αθλητισμό σε Ευρώπη και Ασία. Και όπως σημειώνει η κυρία Πολιτοπούλου, «το ευ αγωνίζεσθαι, η ευγενική άμιλλα, ο σεβασμός στο συναθλητή, η σκληρή προσπάθεια και η προσήλωση στο στόχο είναι αξίες και ιδανικά του πρωταθλητισμού που ταιριάζουν απόλυτα με τις αξίες και τα ιδανικά της ΝΝ Hellas».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News