Οταν γράφτηκε, δειλά – δειλά, κανένας δεν το πίστεψε. Ο Ματιέ Βαλμπουενά στον Ολυμπιακό; Φαινόταν απίθανο. Οι Αραβες του πρόσφεραν… ένα καράβι λεφτά. Η Μαρσέιγ του πρότεινε να επιστρέψει στη Μασσαλία. Ενα καλό συμβόλαιο θα το έβρισκε, εύκολα, στα περισσότερα από τα «καθωσπρέπει» πρωταθλήματα της Ευρώπης. Στο τέλος, θα μπορούσε να μείνει στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζει σαν Σουλτάνος και οι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε τον λατρεύουν. Γιατί να… μπλέξει με το τριτοκοσμικό ελληνικό πρωτάθλημα;

Κι όμως, ο γάλλος πρώην διεθνής ετοιμάζει βαλίτσες για Πειραιά. Το επιβεβαίωσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παραπολιτικά 90,1», απαντώντας σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου: «Θα το δείτε όταν τον ανακοινώσουμε, μιλάμε για έναν πάρα πολύ καλό παίκτη, που θα βοηθήσει πάρα πολύ την ομάδα». Και που θα πληρωθεί πάρα πολύ καλά, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ. Με δύο εκατομμύρια ευρώ (μαζί με τα μπόνους επίτευξης στόχων) για έναν χρόνο. Θα είναι, βεβαίως, ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην Ελλάδα.

Εάν κρίνουμε από τις αντιδράσεις στα social media, ο ενθουσιασμός των φίλων του Ολυμπιακού δεν ήταν ανάλογος της φήμης του ποδοσφαιριστή. Φταίει η ηλικία του. Στις 28 Σεπτεμβρίου θα κλείσει τα 35, κι ο αριθμός αυτός προκαλεί στους «ερυθρόλευκους» οπαδούς δυσάρεστους συνειρμούς. Τόσο ήταν και ο Γιάγια Τουρέ όταν επέστρεψε στο Λιμάνι, τον Σεπτέμβριο του 2018, για να αποχωρήσει τέσσερις μήνες αργότερα χωρίς να έχει… ακουμπήσει την μπάλα. Τόσο και ο Ερίκ Αμπιντάλ, που αφίχθη τον Ιούλιο του 2014 και έφυγε σε πέντε μήνες. Ο Βαλμπουενά, όμως, (φαίνεται να) είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση. Επειδή, σε αντίθεση με τους δύο διάσημους συναδέλφους του, που μας ήρθαν από μια μακρά αγωνιστική απραξία, εκείνος ολοκληρώνει (την Κυριακή) μια «γεμάτη» σε συμμετοχές σεζόν, με τέσσερα γκολ και οκτώ ασίστ.

Η Φενέρμπαχτσε απογοήτευσε εφέτος (βρίσκεται στην όγδοη θέση της βαθμολογίας), όμως ο γάλλος εξτρέμ ήταν ο καλύτερός της παίκτης. Γι’ αυτό και οι οπαδοί της «επαναστάτησαν», όταν έμαθαν ότι ο Βαλμπουενά σκοπεύει να εγκαταλείψει την ομάδα. «Εάν κάποιος αξίζει να παραμείνει στα “Καναρίνια”, αυτός είναι ο Ματιέ», συμφωνεί ο αθλητικός Τύπος της Πόλης. Η διοίκηση της Φενέρ έκανε ό,τι μπορούσε για να τον κρατήσει, όμως ο Γάλλος δεν έχει πολλά χρόνια μπάλας μπροστά του. Δεν θέλει να τα ξοδέψει, περιμένοντας τον σύλλογο να ξαναγίνει πρωταγωνιστής στην τουρκική λίγκα.

Τέτοιας αξίας παίκτες δεν… ξεπέφτουν σε ένα πρωτάθλημα όπως το ελληνικό, στα 30 ή στα 32 τους. Στα 32 ήρθαν στον Ολυμπιακό -από μεγάλα ονόματα- ο Ριβάλντο, ο Τσόρι, ο Μέλμπεργκ, ο Καρντόσο και ο Σαβιόλα. Ως εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αλλωστε, η ταυτότητα δεν λέει πάντα την αλήθεια, για την αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένας ποδοσφαιριστής. Ο Ιμπαγάσα και ο Κοβάσεβιτς ήρθαν στα 34, και μέχρι τα 36 τους «έβγαζαν μάτια». Ενώ ο Καρντόσο, στα 33, έμοιαζε με παλαίμαχο που είχε σταματήσει την μπάλα πριν από αρκετά χρόνια. Υπάρχουν κι άλλες παράμετροι, που παίζουν σημαντικό ρόλο. Οπως το «σκαρί» του παίκτη. Οι λεπτοκαμωμένοι και κοντοί (ο Βαλμπουενά είναι 1,67) έχουν, συνήθως, περισσότερα χρόνια ποδοσφαιρικής ζωής. Το ίδιο και όσοι ευτύχησαν να αποφύγουν τους σοβαρούς τραυματισμούς στην καριέρα τους.

Ο γάλλος άσος άργησε να βρει το δρόμο του. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο όταν ήταν 22 ετών (στη Μαρσέιγ, 1η Ιουλίου του 2006). Μέχρι τότε έπαιζε σε ομάδες χαμηλών κατηγοριών και, παραλλήλως, εργαζόταν ως πωλητής σε κατάστημα αθλητικών ειδών. Στο ποδόσφαιρο τον μύησε ο πατέρας του, Κάρλος, που στις σχολικές διακοπές τον πήγαινε στη Βαρκελώνη, για να παρακολουθήσουν αγώνες της Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νου».

Στη Μασσαλία πήγε για τρία χρόνια, όμως έμεινε οκτώ. Εως το 2014. Η πρώτη φορά που έγινε «ντόρος» γύρω από το όνομά του ήταν τον Οκτώβριο του 2007. Στη νίκη της Μαρσέιγ επί της Λίβερπουλ, στους Ομίλους του Champions League, πέτυχε ένα καταπληκτικό γκολ από τα 20 μέτρα, που έκανε τον γύρο του Κόσμου. Το 2012 αναδείχθηκε ως ο δεύτερος καλύτερος πασαδόρος στη γαλλική λίγκα, με 13 ασίστ, έναντι 15 του Εντέν Αζάρ. Μετά τη Μαρσέιγ αγωνίστηκε στην Ντινάμο Μόσχας (2014-2017), τη Λιόν και τη Φενέρμπαχτσε.

Τον Μάιο του 2010, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής, έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα της Γαλλίας, στον αγώνα κόντρα στην Κόστα Ρίκα. Σκόραρε, μάλιστα, είκοσι λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο. Πήγε και στο Euro, το 2012, όμως δεν έπαιξε ούτε λεπτό στη διάρκεια του τουρνουά, στο οποίο η Γαλλία έφτασε μέχρι τους προημιτελικούς.

Στη Γαλλία, τη Ρωσία και την Τουρκία μέτρησε, στο σύνολο, πάνω από 400 εμφανίσεις και περισσότερα από 60 γκολ. Με τους «Τρικολόρ», σε 52 ματς, πέτυχε οκτώ τέρματα και μοίρασε 18 ασίστ. Ενας τέτοιος παίκτης είναι… πολυτέλεια για τη Σούπερ Λιγκ. Ακόμη και στη δύση του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News