«Ισως επειδή αρέσει πολύ στους νέους, ίσως επειδή τον αναζητούν ακόμη στο YouTube, ίσως επειδή η δύναμη της τηλεόρασης παραμένει τεράστια, ο Μίστερ Μπιν εξακολουθεί να με στοιχειώνει» λέει ο 63χρονος ηθοποιός Ρόουαν Ατκινσον.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, μπορεί o δημοφιλής κωμικός να επέστρεψε στις κινηματογραφικές αίθουσες με τις νέες περιπέτειες του μυστικού πράκτορα «Johnny English», όμως ακόμη όλοι λένε «πάμε να δούμε τον Μίστερ Μπιν στο σινεμά».

Οσο για τον Johnny English, είναι κι αυτός ένα παράξενο υβρίδιο ανάμεσα στον Μίστερ Μπιν και στον Τζέιμς Μποντ. Ενας γκαφατζής μυστικός πράκτορας, που προσπαθεί να διατηρήσει το βρετανικό μυστήριο και να είναι ακαταμάχητος απέναντι στις γυναίκες, το μόνο που καταφέρνει συνήθως όμως, είναι να τα κάνει θάλασσα. Θα λέγαμε ότι είναι κάτι σαν μακρινός ξάδερφος του «δικού μας», Θανάση Βέγγου, ο οποίος υποδυόταν τον «φαλακρό πράκτορα Θου Βου»!

Οσο πάντως κι αν γκρινιάζει για την απόλυτη ταύτιση με τον Μίστερ Μπιν, ο Ρόουαν Ατκινσον δεν είναι αχάριστος: «Ξέρω ότι χρωστάω πολλά σε αυτόν τον ρόλο. Εχει περάσει στο υποσυνείδητο όλου του κόσμου. Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό. Δυστυχώς όμως, έρχονται και φορές που νιώθω εξαιρετικά εγκλωβισμένος, σαν να μην μπορώ να δοκιμαστώ σε κανένα άλλο είδος υποκριτικής».

Δηλώνει μέγας θαυμαστής του Τσάρλι Τσάπλιν και του Πίτερ Σέλερς, καθώς «όλοι οι κωμικοί σε αυτούς τους δύο ανατρέχουμε πάντα για έμπνευση».

Από μικρός ήθελε να κάνει τον κόσμο να γελάει. Τους γονείς του στο σπίτι, τους συμμαθητές του στο σχολείο και αργότερα, το πολυάριθμο κοινό του. Απεχθάνεται τις ταμπέλες και την πρώτη φορά που κάποιος δημοσιογράφος τον είχε αποκαλέσει «εθνική κληρονομιά», είχε νιώσει εξαιρετικά άβολα.

«Αγαπάω πολύ τη δουλειά μου, αλλά δεν θέλω μία τέτοιου είδους ευθύνη. Ξέρω πολύ καλά ότι τη δεκαετία του ’90 ο Μίστερ Μπιν μου άνοιξε πολλούς δρόμους. Αν δεν υπήρχε εκείνος, πιθανότατα να μην είχα επιβιώσει τόσα χρόνια στον χώρο» λέει χαρακτηριστικά.

Οσο για την ιδέα της συνταξιοδότησης, δεν θέλει ούτε να την σκέφτεται: «Εχω την ανάγκη να κάνω διαρκώς κάτι. Ακόμη κι αν σταματούσα την υποκριτική, με κάποιον τρόπο θα έβρισκα να ασχοληθώ με αυτό που σπούδασα προτού γίνω ηθοποιός: έχω πτυχίο μηχανικού και γράφω πολύ συχνά κείμενα για το αυτοκίνητο. Θα έλεγα ότι είμαι ένας πρακτικός άνθρωπος με τετράγωνη λογική. Κι ας μην μου φαίνεται μέσα από τους ρόλους μου».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News