Αν δεν έχω χάσει το μέτρημα, το «Ronaldo the movie» – που την περασμένη εβδομάδα προβλήθηκε σε παγκόσμια πρώτη στο Λονδίνο – είναι το έβδομο φιλμ (ή ντοκιμαντέρ) γύρω από τη ζωή και τους άθλους του διάσημου πορτογάλου άσου της Ρεάλ Μαδρίτης.

Η αλήθεια είναι πως η ταινία δεν έχει κάτι καινούργιο να πει για τον ποδοσφαιριστή ή τον άνθρωπο Ρονάλντο. Αφήνει τους θεατές να συναντήσουν τον Κριστιάνο της καρδιάς τους. Να τον δουν, όπως ο καθένας τους γουστάρει να τον βλέπει. Το γυναικείο κοινό θα πάθει υστερία στη θέα του ημίγυμνου κορμιού του, οι φαν του θα ζηλέψουν και θα ταυτιστούν με το πιο προβεβλημένο αρσενικό πρότυπο της εποχής μας και οι «εχθροί» του θα φύγουν από το σινεμά πιο βέβαιοι από ποτέ, οτι ο άνθρωπος είναι «ψώνιο» από τα λίγα…

Ετσι, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της – διάρκειας μιάμισης ώρας – ταινίας είναι πώς παρουσιάζει όλα αυτά που ο ίδιος ο Κριστιάνο Ρονάλντο πιστεύει για την αφεντιά του. Διότι πρόκειται για τη μοναδική επίσημη εκδοχή του έπους του, καθώς χαίρει της απόλυτης έγκρισης του πρωταγωνιστή (που τυγχάνει να είναι και ο παραγωγός της).

Το τι θέλει να πει στον κόσμο ο «CR7», μέσα από αυτή την ταινία που χρειάστηκε 14 ολόκληρους μήνες για να γυριστεί (από τους βρετανούς δημιουργούς της κινηματογραφικής βιογραφίας του Αϊρτον Σένα και της Εϊμι Γουάινχάουζ), προκύπτει αβίαστα για τον (αντικειμενικό) θεατή:

– Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι το άριστα, σε όλα. Το θείο ποδοσφαιρικό ταλέντο του ξετυλίγεται στα 7 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα που πραγματεύονται την καριέρα του στη Ρεάλ Μαδρίτης και στα 3′ 06″ που αναφέρονται στα επιτεύγματά του με την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Το πόσο επιτυχημένος είναι, οπτικοποιείται στα πλάνα των αμέτρητων τετραγωνικών της χλιδάτης βίλας του στη Μαδρίτη και του γεμάτου με πολυτελή αυτοκίνητα (αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) γκαράζ της. Για να φανεί πόσο ωραίος άντρας είναι, φιγουράρει με σμόκιν (7′ και 28″) ή ημίγυμνος (3′ και 45″). Όπως παρατηρεί η Wall Street Journal στο άρθρο – κριτική της για την ταινία, αν και πρόκειται για βιογραφία αθλητή, ο Ρονάλντο εμφανίζεται περισσότερη ώρα χωρίς μπλούζα, παρά ως μέλος της εθνικής ομάδας της πατρίδας του… Το οτι ερμηνεύει και ένα τραγούδι της Ριάνα (1’07”) θα ήταν εντελώς ξεκάρφωτο, αν δεν ήθελε να δείξει οτι είναι προικισμένος και στη φωνή. Ά, να μην το ξεχάσω: Το ότι είναι ο καλύτερος, τεκμηριώνεται και… επιστημονικά: Στην ταινία φιλοξενείται ένας αστρολόγος, ο Κρεγκ Χάμιλτον Πάρκερ, ο οποίος εξηγεί οτι η επιτυχία του Κριστιάνο είναι (και) ζήτημα άστρων και συναστριών…

Οι ξεχωριστοί άνθρωποι είναι καταδικασμένοι στην αιώνια μοναξιά. Ο αφηγητής της ταινίας μάς ενημερώνει οτι ο μικρός Κριστιάνο δεν είχε φίλους και έπαιζε μπάλα μόνος του, κάνοντας σουτ στον τοίχο και ντρίμπλες σε διάφορα εμπόδια

– Είναι το άριστα που προήλθε από το απόλυτο μηδέν. Στο διάρκειας 1’16” κεφάλαιο που αφορά τα παιδικά του χρόνια, αναδεικνύεται η απόλυτη φτώχεια μέσα στην οποία γεννήθηκε – από μαγείρισσα μάνα και δημοτικό κηπουρό πατέρα – σε ένα άθλιο χωριουδάκι της Μαντέιρα, με το πατρικό του να μπάζει νερά στις καταιγίδες και να κουνιέται συθέμελα στις θύελλες που έφερνε ο ωκεανός. Όμως, επειδή κανένας μεγάλος ποδοσφαιριστής δεν προέρχεται από «τζάκι», ο Κριστιάνο θέλησε (κι εδώ) να ξεχωρίσει: Εβαλε τη μάνα του να αφηγηθεί οτι έμεινε έγκυος… κατά λάθος, σκέφτηκε να ρίξει το παιδί και έκανε διάφορα για να αποβάλει! Ηταν τόσο ανεπιθύμητη αυτή η εγκυμοσύνη, ώστε, όταν ήρθε η ώρα της βάπτισης, οι γονείς του δεν είχαν σκεφτεί καν ένα όνομα για να του δώσουν. Το Κριστιάνο, λοιπόν, ήταν έμπνευση της θρήσκας θείας του, ενώ το Ρονάλντο προέκυψε από τον Ρόναλντ Ρίγκαν (πρόεδρο των ΗΠΑ τότε), που ήταν ο αγαπημένος ηθοποιός του πατέρα του.

– Ό,τι πέτυχε, το πέτυχε εντελώς μόνος του. Και για όσα (ελάχιστα) δεν κατάφερε, φταίει που ήταν… εντελώς μόνος του. Προκαλεί εντύπωση, η πενιχρή αναφορά της ταινίας στις δυο ομάδες στις οποίες μεγάλωσε και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά ο Ρονάλντο: την Σπόρτινγκ Λισσαβώνας (1’13”) και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (19 δευτερόλεπτα!). Ούτε λέξη για κάποιον προπονητή, παλιό συμπαίκτη ή οποιονδήποτε άνθρωπο μπορεί να τον βοήθησε… Και, στον αντίποδα, υπάρχει μια σκηνή όπου ο Κριστιάνο κάνει ντους και ανακαλεί εικόνες από το περασμένο Μουντιάλ, όπου η Πορτογαλία πάτωσε και ο Μέσι έφτασε στον τελικό. Τότε, ακούγεται να μονολογεί: «Δεν θα σας πω ψέματα. Αν είχαμε δυο ή τρεις Κριστιάνο Ρονάλντο στην ομάδα, θα ένιωθα πιο άνετα. Αλλά δεν έχουμε…».

– Ιδιαίτερος ένιωθε από μικρό παιδί. Προσέξτε τι βρήκε να πει για το οπτικό υλικό από την παιδική του ηλικία, που μέχρι πέρυσι δεν γνώριζε ότι υπάρχει: «Ο αδελφός μου (είναι υπεύθυνος του μουσείου CR7 που λειτουργεί για πάρτη του στα πάτρια εδάφη) με ενημέρωσε για τις κασέτες που βρήκε στο σπίτι. Ήταν απίστευτο. Όταν τις είδα, τις λάτρεψα. Από παιδί ένιωθα ιδιαίτερος. Όχι μόνο για αυτά που έκανα, αλλά και από τα βλέμματα των άλλων. Ήταν διαφορετικά για μένα, από ό,τι όταν έβλεπαν άλλα παιδιά»!

– Οι ξεχωριστοί άνθρωποι είναι καταδικασμένοι στην αιώνια μοναξιά. Ο αφηγητής της ταινίας μάς ενημερώνει οτι ο μικρός Κριστιάνο δεν είχε φίλους και έπαιζε μπάλα μόνος του, κάνοντας σουτ στον τοίχο και ντρίμπλες σε διάφορα εμπόδια. Αργότερα, συνεχίζει, είχε πρόβλημα και στο σχολείο, όπου οι συμμαθητές του, τον κορόιδευαν για την προφορά του. Ο Ρονάλντο έχασε την πίστη του στην Παιδεία, και στα 14 του πέταξε καρέκλα στον δάσκαλο…

– Μόνο δύο πρόσωπα χωράνε στην άψογη ζωή του. Το ένα είναι η μητέρα του. «Της απαγορεύω να βλέπει μεγάλα ματς, γιατί αγχώνεται πολύ και δεν το θέλω», αφηγείται ο ίδιος ο Ρονάλντο, ενώ βλέπουμε μια σκηνή όπου της τηλεφωνεί (πριν από έναν σημαντικό αγώνα), για να τη ρωτήσει αν πήρε τα ηρεμιστικά της. Πού θέλει να καταλήξει, επιδεικνύοντας αυτή την υπέρμετρη στοργή προς τη μητέρα του; Στο ότι «δεν ήξερα πραγματικά τον πατέρα μου». Ο οποίος, όπως έχει εξηγήσει νωρίτερα η μητέρα, είχε πάει να πολεμήσει στην Ανγκόλα και γύρισε άλλος άνθρωπος, για να πεθάνει αλκοολικός, όταν ο Κριστιάνο ήταν 19. «Έγινα θύμα του», λέει η μάνα, δικαιολογώντας την περίοπτη θέση της στην ταινία για τον γιο της… Το άλλο πρόσωπο είναι ο μάνατζέρ του, ο Μέντες, ο οποίος αναφέρεται ως ο Κριστιάνο Ρονάλντο των ατζέντηδων και εμφανίζεται στην ταινία επί 9 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα. Μάλλον όχι σαν καλός μάνατζερ, αλλά γιατί είναι ο μοναδικός φίλος του Κριστιάνο…

– Με τον… ακατονόμαστο (τον Μέσι) δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, αν δεν τον ευνοούσαν σκανδαλωδώς. Ο Ρονάλντο εμφανίζεται να τον παρακολουθεί από τη βίλα του και αναφέρεται σε αυτόν τρεις φορές (2’37”), μάλλον επειδή και ο Ρονάλντο θα ήθελε να βρει τη θέση του, στην αντίστοιχη ταινία για τη ζωή του αργεντινού σταρ. Μόνο που, πουθενά δεν αναφέρεται το όνομά του! Τον αποκαλούν «ο άλλος»! Τι… ζόρι τραβάει ο Κριστιάνο με τον Μέσι; «Δεν είμαστε φίλοι, αλλά σεβόμαστε, ο ένας τον άλλον… Πάντα θα σπάει ο ένας τα αρχ… του άλλου, για το ποιος είναι ο καλύτερος». Το πρόβλημα εντοπίζεται στο οτι ο Μέσι έχει πάρει την «χρυσή μπάλα» τέσσερις φορές, ενώ ο Κριστιάνο μόνο δύο…

Αν δεν είναι όλοι οι κριτικοί… οπαδοί του Μέσι, τότε υπάρχει κάποιο θεματάκι με την ταινία. Ο Ντέιβιντ Πάρκινσον σχολίασε, στο Radio Times, οτι «πρόκειται για ένα χυδαίο έργο ματαιοδοξίας». Ο Άλαν Τάιερς έγραψε, στην Daily Telegraph, οτι «ο τύπος (ο Ρονάλντο) αντιμετωπίζει και το βούρτσισμα των δοντιών του, ως ευκαιρία να επιδείξει το τέλειο μαλλί του, τους κοιλιακούς και τα χρήματά του». Και ο Ντάνιελ Τέιλορ, του Guardian, κατέληξε ότι «είναι δύσκολο να βγεις από την αίθουσα και να μην έχεις την αίσθηση πως (ο Ρονάλντο) φωνάζει το όνομά του, κατά τη διάρκεια του σεξ»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News