Παρά το πολυσέλιδο προγραμματικό σύμφωνο το οποίο υπέγραψαν οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία πριν σχηματίσουν την κυβέρνησή τους έπειτα από τις εκλογές του 2017, δεν λείπουν τα θέματα στα οποία διαφωνούν.

Το σύμφωνο καθορίζει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνονται τα νομοσχέδια πριν κατατεθούν στη Βουλή. Με δεδομένη την πλειοψηφία που έχουν τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, η υπερψήφιση είναι εξασφαλισμένη. Αλλά δεν λείπουν και οι εκπλήξεις, σημειώνει ο Monde.

Αύριο Πέμπτη, 16 Ιανουαρίου, πρόκειται να συζητηθεί στην Μπούντεσταγκ το νομοσχέδιο για τη δωρεά οργάνων, το οποίο προσπαθεί να καλύψει τη δραματική έλλειψη στους αριθμούς των μοσχευμάτων. Η χώρα έχει αναλογικά πολύ λιγότερους από τη Γαλλία ή την Ισπανία.

Πώς θα ανατραπεί η κατάσταση εξηγεί μια λιτή όσο και σιβυλλική διατύπωση στη σελίδα 99 του νομοσχεδίου: «θέλουμε να καθιερώσουμε ένα καθεστώς υποχρεωτικής εξαίρεσης και να διασφαλίσουμε τη χρηματοδότησή του». Με άλλα λόγια, όλοι άνω των 18 ετών δυνητικά θα είναι δωρητές εκτός αν δεν θέλουν να είναι.

Ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν (που φιλοδοξεί να φτάσει ως την καγκελαρία) εξήγησε ότι η συγκατάθεση έχει καθιερωθεί σε άλλες χώρες – στη Γαλλία ήδη από το 1976.

Οι αντιδράσεις είναι πάντως πολλές και διακομματικές, προσθέτει ο Monde.

Το νομοσχέδιο και το νέο καθεστώς θεωρούν πολλοί ότι αντίκειται στις αρχές του Συντάγματος της Γερμανίας το οποίο ορίζει ότι «καθένας έχει δικαίωμα στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα».

Αυτή τη θέση έχουν οι Πράσινοι και το κόμμα της Αριστεράς, που εξηγούν ότι η συνταγματική επιταγή συνδέεται με την αποτροπή του ναζιστικού παρελθόντος της χώρας. Εναλλακτικά βουλευτές των δύο κομμάτων πρότειναν όλοι οι πολίτες να ενημερωθούν για τη δωρεά οργάνων και έπειτα να εκφράσουν τη ρητή συγκατάθεση ή τη ρητή διαφωνία τους να γίνουν δωρητές. Αυτή η απόφαση θα ανανεώνεται κάθε 10 χρόνια.

Διαφωνίες υπάρχουν και εντός του συνασπισμού, ιδίως μεταξύ των μελών του CSU, του βαυαρικού αδελφού κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών.

Δεν θα τεθεί, λοιπόν, ζήτημα κομματικής πειθαρχίας, με δεδομένες τις αντιρρήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, για τον Σπαν το νομοσχέδιο είναι ένα στοίχημα. Αν δεν περάσει ο νόμος, το πολιτικό κόστος είναι σημαντικό. Αν αντίθετα περάσει, ο 39χρονος Σπαν θα έχει κερδίσει έδαφος για τα δικά του σχέδια, πέρα φυσικά από το όφελος για τη δημόσια υγεία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News