Είναι πολύ σκληρό να διαπιστώνεις ότι δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι τον τίτλο μιας ταινίας. Υποτίθεται ότι οι τίτλοι προσφέρουν μια αόριστη, έστω, ιδέα για το περιεχόμενο των ταινιών. Η, μήπως, όχι; Το «Εξόριστος στη Σαγκάη» (1937) δεν είχε τίποτα να κάνει με οποιονδήποτε εξόριστο, ούτε η ιστορία αφορούσε τη Σαγκάη. Το «Νότια του Ρίο» (1949) έλαβε χώρα πολύ πιο βόρεια. Όσο για τους Άμποτ και Κοστέλο, δεν πήγαν στον Αρη, όπως υποστήριζε ο τίτλος μιας κωμωδίας τους («Αμποτ και Καστέλο πάνε στον Αρη», 1953), αλλά στην Αφροδίτη.

Οι παραπλανητικοί τίτλοι, πήραν πλήθη θεατών στον λαιμό τους. Χωρίς αντίκρισμα ήταν ο τίτλος μιας ταινίας του 1934, στην οποία εμφανίσθηκαν -για πρώτη φορά μαζί- δύο μεγάλοι  πρωταγωνιστές του τρόμου: ο Μπέλα Λουγκόζι (Δράκουλας) και ο Μπορίς Καρλόφ (τέρας του Φρανκενστάιν). Ο «Μαύρος Γάτος» (1934), όμως, ουδεμία συγγένεια είχε με το γνωστό μυθιστόρημα του Εντγκαρ Αλαν Πόε. Κι ας αναφερόταν, ψευδώς, το όνομα του διάσημου συγγραφέα στους εισαγωγικούς τίτλους. Ούτε είχε σχέση με μαύρους γάτους, αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ένας από αυτούς μπαινόβγαινε σε διάφορες σκηνές για να δικαιώσει τον τίτλο.

Η μεγαλύτερη παραπλάνηση, πάντως, έγινε με ένα τίτλο που δεν ξεγέλασε μόνο τους θεατές, αλλά και τους συντελεστές της ταινίας. Ο λόγος για το «Κρακατόα, Ανατολικά της Ιάβα» (1969), με επίκεντρο τη φοβερή έκρηξη του ηφαιστείου στο ομώνυμο νησί της Ινδονησίας. Το θέμα είναι ότι το Κρακατόα δεν βρίσκεται ανατολικά, αλλά δυτικά της Ιάβα. Κάτι που δεν πρόσεξε εκείνος που εμπνεύστηκε τον τίτλο, ούτε όσοι ανέλαβαν τη διαφημιστική προβολή της ταινίας. Οταν διαπίστωσαν το λάθος, ήταν πλέον αργά. Αφίσες είχαν τυπωθεί, άρθρα είχαν γραφεί, διαφημιστικά φυλλάδια είχαν ήδη μοιραστεί. Όλα με τον λανθασμένο τίτλο. Οι υπεύθυνοι παραγωγής, υπολόγισαν ότι η επανεκτύπωση όλου αυτού του υλικού θα επιβάρυνε το κόστος και ίσως καθυστερούσε την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες. Αποφάσισαν λοιπόν να διατηρήσουν τον τίτλο ως είχε, σε βάρος της γεωγραφικής αλήθειας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News