Η περίφημη κραυγή του Ταρζάν ακούστηκε για πρώτη φορά στο εναρκτήριο μυθιστόρημα της διάσημης σειράς. Το ακούστηκε, βέβαια, είναι μια κουβέντα. Στον «Ταρζάν των Πιθήκων», που εκδόθηκε αρχικά ως περιοδικό (1912) και μετά ως βιβλίο (1914), ο συγγραφέας Έντγκαρ Ράις Μπάροους ήταν αδύνατον να αποδώσει… εγγράφως τη θριαμβική κραυγή του ήρωα. Ούτε ο κινηματογράφος τα κατάφερε, τουλάχιστον μέχρι την ανακάλυψη του ήχου. Ο Έλμο Λίνκολν, που υπήρξε ο πρώτος Ταρζάν στα χρόνια του βουβού, φούσκωνε τα στήθη του, έβαζε τα δυο του χέρια σαν χωνί γύρω από το στόμα, αλλά η «μουγγαμάρα» της ταινίας άφησε άλυτο το μυστήριο.

Η ανακάλυψη του ήχου τακτοποίησε, δια παντός, το ζήτημα. Η διάσημη κραυγή πρωτακούστηκε -και καθιερώθηκε- χάρη στον Τζόνι Βαϊσμίλερ. Ο κάτοχος των 5 ολυμπιακών μεταλλίων και των 67 παγκοσμίων ρεκόρ στην κολύμβηση, ντεμπουτάρισε  στο «Ταρζάν ο άρχων της ζούγκλας» (1932) και πρωταγωνίστησε σε δώδεκα ακόμα ταινίες, μέχρι το 1948. Η κραυγή του Βαϊσμίλερ έγινε, έκτοτε, σήμα κατατεθέν του βασιλιά της ζούγκλας. Στην κυριολεξία. Ο ήχος αυτός έχει καταχωρηθεί ως εμπορικό σήμα, με δικαιούχο την εταιρεία που διαχειρίζεται τα πνευματικά δικαιώματα του συγγραφέα.

Ήταν, όμως, η φωνή του Τζόνι Βαϊσμίλερ αυτή που ακούγεται στις ταινίες; Με το πέρασμα των χρόνων, διάφορες ιστορίες και αστικοί μύθοι αναπτύχθηκαν γύρω από αυτό το θέμα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ένας τραγουδιστής της όπερας, ονόματι Λόιντ Τόμας Λιτς, ήταν εκείνος που απέδωσε την κραυγή στην ηχογράφηση. Σύμφωνα με άλλους, πρόκειται για ένα λαρυγγισμό από αυστριακό yodel, σε μπομπίνα που παίχθηκε ανάποδα και με γρήγορη κίνηση. Η πιο απίστευτη εκδοχή υποστηρίζει ότι η κραυγή του Ταρζάν αποτελείται από συνδυασμό διαφορετικών ήχων, με τον ένα να επικαλύπτει τον άλλο. Το «κοκτέιλ» περιλαμβάνει τη φωνή του Βαϊσμίλερ, το ουρλιαχτό μιας ύαινας, το αλύχτισμα ενός σκύλου και τον ήχο της χορδής ενός βιολιού.

Ο ίδιος ο Βαϊσμίλερ δεν έπαψε να λέει ότι αυτός δημιούργησε την κραυγή. Υποστήριζε ότι τα κατάφερε χάρη στους λαρυγγισμούς που έκανε όταν ήταν παιδί, έχοντας, μάλιστα, κερδίσει το πρώτο βραβείο σε σχετικό διαγωνισμό. Οπως και να ’χει, το γεγονός είναι ότι συνδέθηκε τόσο στενά με την κραυγή, ώστε η τελευταία του επιθυμία ήταν να μεταδοθεί ηχητικά στην κηδεία του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News