Θα μπορούσε μια ταινία να επηρεάσει -αποφασιστικά!- τις κρατήσεις δωματίων ενός μεγάλου ξενοδοχείου, προκαλώντας, κατ’ επέκταση, οικονομική ζημιά στην επιχείρηση; Η απάντηση είναι καταφατική και κρύβεται στη «Λάμψη» (1980). Το διάσημο θρίλερ του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Στέφεν Κινγκ, μιλά για έναν πρώην αλκοολικό συγγραφέα (Τζακ Νίκολσον) που εγκαθίσταται οικογενειακά σε ένα απομονωμένο ξενοδοχείο, ως χειμερινός φύλακας. Στο άδειο ξενοδοχείο ένα διαβολικό πνεύμα οδηγεί τον πατέρα σταδιακά στην τρέλα, ενώ ο μικρός του γιος «βλέπει» φρικτά συμβάντα που έγιναν στο παρελθόν -ιδίως στο δωμάτιο Νο 237. Εκεί όπου ένας πρώην ένοικος είχε τρελαθεί, σφάζοντας την οικογένειά του.

Αυτό ακριβώς το δωμάτιο, με το… σημαδιακό Νο 237, απαντά στην αρχική ερώτηση. Ενώ, δηλαδή, στο μυθιστόρημα του Στέφεν Κινγκ το δωμάτιο αυτό έχει το Νο 217, στην ταινία «πήδηξε» 20 νούμερα. Γιατί αυτό; Διότι οι υπεύθυνοι του ορεινού ξενοδοχείου Timberline Lodge, στο Ορεγκον, που χρησιμοποιήθηκε για τα εξωτερικά γυρίσματα της ταινίας, φοβήθηκαν ότι το… δικό τους δωμάτιο 217 θα αποκτούσε άσχημη φήμη εξαιτίας της ταινίας. Ζήτησαν, λοιπόν, από τον Κιούμπρικ να επιλέξει κάποιο άλλο νούμερο, πάνω από το 226 που ήταν ο συνολικός αριθμός των δωματίων του ξενοδοχείου. Το αίτημά τους έγινε δεκτό τόσο από τον σκηνοθέτη, όσο και από τον συγγραφέα του πρωτοτύπου και έτσι η (κινηματογραφική) ξενοδοχειακή μονάδα πρόσθεσε αρκετά ακόμα δωμάτια στο δυναμικό της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News